Την ώρα που θλιβέρες κοινωνικές και θρησκευτικές μειονότητες σκιάζονται από την ύπαρξη μιας συμβολικής μαριονέτας στην γειτονιά τους, ένα προσφυγόπουλο γνωρίζει την μπασκετική ενηλικίωση. Ο Ζέιντ Μουόσα, το νέο μέλος της ανδρικής ομάδας του Ολυμπιακού και μεγάλη ελπίδα του κυπριακού μπάσκετ.
Η Ελλάδα του 2021 δεν παύει να σε εκπλήσσει. Δυστυχώς, ο ορισμός της ευχάριστης έκπληξης έχει χαθεί από το λεξιλόγιο μας τελευταία, με τελευταίο θλιβερό παράδειγμα τα όσα συνέβησαν στην Λάρισα. Εκεί, μέλη της τοπικής κοινωνίας, προπυλάκισαν την “Αμάλ”, μια κούκλα-σύμβολο της προσφυγιάς, κατά την είσοδο της στην πόλη.
Η μικρή Αμάλ, η οποία πραγματοποιεί ένα μεγάλο ταξίδι ελπίδας, είναι μια δημιουργία ύψους 3.5 μέτρων, η οποία μέσα στο έτος θα διασχίσει 8.000 χλμ, σε στήριξη των προσφύγων όλου του κόσμου. Τουλάχιστον, αυτό προσπάθει. Η μορφή αυτής της προσφυγοπούλας ξεκίνησε την διαδρομή της από την Τουρκία, με τελικό προορισμό το Μάντσεστερ. Στόχος της, να περάσει ενδιάμεσα από Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία και Βέλγιο, ευαισθητοποιώντας την κοινή γνώμη όσον αφορά τους νεαρούς πρόσφυγες.
Οι δημιουργοί της βέβαια, αδυνατούσαν να πιστέψουν πως ακραία θρησκευτικά όντα θα προσπαθούσαν να σταθούν εμπόδιο σε μια διαδρομή αλληλεγγύης και ελπίδας. Μετά τις όποιες διάσπαρτες διαμαρτύριες στο Βόρειο Αιγαίο και την πραγματικά θερμή υποδοχή σε Τρίκαλα και Γιάννενα, ήρθε το “άκυρο” από τα Μετέωρα. Ο λόγος; Σύμφωνα με τον δήμαρχο, “Έχω τοποθετηθεί, και επαναλαμβάνω ότι για λόγους θρησκευτικούς, καθώς στη περιοχή μας είναι η μοναστική πολιτεία των Μετεώρων, είμαστε αντίθετοι με την έλευση της μουσουλμάνας κούκλας. Σοβαρότερος λόγος όμως είναι η προστασία της δημόσιας Υγείας, και είμαστε αρνητικοί“.
Ο κορωνοϊός το πρόσχημα, άλλη όμως η αιτία.
Ο φόβος προς το ξένο, το διαφορετικό, το άγνωστο κυριεύει τις ψυχές πολλών ανθρώπων. ‘Οταν δε οι ψυχές αυτές είναι βουτηγμένες στο μίσος, το αποτέλεσμα είναι κατάπτυστο. Τα όσα συνέβησαν στην Λάρισα, όπου χρειάστηκε να επέμβουν οι δυνάμεις της Αστυνομίας για να μην γίνει η “Αμάλ” ένα ρατσιστικό παρανάλωμα αναδεικνύουν με τον πλέον προφανή τρόπο μια από τις σημαντικότερες παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας.
Αν η εύρεση του προβλήματος μας πλησιάζει ένα βήμα πιο κοντά στην επίλυση του, τότε ίσως τα πρακτικά παραδείγματα επιμονής και καταξίωσης ανθρώπων που θεωρείτο κατώτεροι, απόγονοι ανέντιμων Θεών, είναι επόμενο και σημαντικότερο σκαλοπάτι που την κοινωνική ευημερία.
Με αφορμή αυτό, πάμε να γνωρίσουμε ένα προσφυγόπουλο που μέχρι τα πέντε του βρισκόταν συνεχώς με τις βαλίτσες στο χέρι, βίωσε κάθε είδους κοινωνικό ρατσισμό, επέμεινε, καθιερώθηκε και πλέον είναι μέλος της ανδρικής ομάδας του Ολυμπιακού. Ώρα λοιπόν, να μάθετε το όνομα και την ιστορία του Ζέιντ Μουόσα.
Από το Ιράκ και την Συρία, στο όνειρο του Μουόσα
Γεννημένος το 2003 στο Ιράκ, ο Ζέιντ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την χώρα του μαζί με τους γονείς του μόλις στα δύο του έτη, λόγω της εμπόλεμης κατάστασης στην περιοχή. Δύο χρόνια αργότερα, θα βίωνε ξανά την απάνθρωπη αίσθηση της προσφυγιάς, καθώς το νέο του “σπίτι”, η Συρία, έγινε με την σείρα του σημείο αιματηρών αντιπαραθέσεων. Επόμενος σταθμός; Η Κύπρος και ο Ζύνωνας, συνοικία της Λάρνακας με λιγότερους από 1000 μόνιμους κατοίκους.
Μετά από τρία χρόνια προσαρμογής στα νέα και μόνιμα δεδομένα, ένιωσε από νωρίς την κοινωνική αποξένωση, καθώς δεν μπόρεσε ποτέ να πάει νηπιαγωγείο. Εν τέλει, εντάχθηκε στην τοπική κοινωνία και το κυπριακό σχολείο, όπου έγινε ουκ ολίγες φορές δέκτης υποτιμητικών σχολίων από τους συμμαθητές του και όχι μόνο. Διέξοδος του ο αθλητισμός και το μπάσκετ. Στα 8 του χρόνια ξεκινά την περιπλάνηση στο παρκέ στην ομάδα που προπονούσε ο πατέρας του και σύντομα το ταλέντο του ξέφυγε από τα στενά όρια του Ζύνωνα.
Μετά από δύο φανταστικά χρόνια στην ΑΕΚ Λάρνακας, ο Μουόσα ταξίδεψε στην Ελλάδα και την Ολυμπία, για να λάβει μέρος στο γνωστό καλοκαιρινό καμπ της περιοχής. Εκεί, κέρδισε την προσοχή του προπονητή του Πανιωνίου, Κώστα Μελέτη, ο οποίος τον έπεισε να αφήσει την Κύπρο και να γίνει κάτοικος Νέας Σμύρνης.
Η επένδυση των ερυθρόλευκων και το παραπάνω βήμα
Έκανε θραύση σε επίπεδο παίδων, πρωταγωνίστησε και στην Εθνική Κύπρου U16, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να κάνει δικό του τον νεαρό γκαρντ, παρά την γραφειοκρατία που ανέκαθεν στεκόταν εμπόδιο σε περιπτώσεις μεταναστών και προσφύγων. Αθλητικός, αποτελεσματικός επιθετικά και ευέλικτος αμυντικά, καθώς στους έφηβους μπορούσε να μαρκάρει και τις πέντε θέσεις, δεν άργησε να γίνει βασικό γρανάζι των ερυθρόλευκων.
Φέτος, πανηγύρισε την κατάκτηση του πανελληνίου πρωταθλήματος, όμως η πραγματική επιβράβευση ήρθε μερικές μέρες μετά.
Ο Μουόσα ήταν ο εκλεκτός της φουρνιάς του, παίρνοντας το κάλεσμα για την ανδρική ομάδα των ερυθρόλευκων. Το επίτευγμα αυτό ενισχύεται από τον “ανταγωνισμό” του για αυτή την πολυπόθητη θέση, καθώς έμειναν εκτός πρώτης ομάδας εγχώρια ταλέντα όπως οι Αρφαράς, Οικονομόπουλος και Δρίτσας.
Προφανώς, η μπασκετική ενηλικίωση του Ζέιντ μπορεί να σημαίνει τα πάντα, μπορεί και τίποτα. Την κατάληξη θα την κρίνει εκείνος και η τύχη που οφείλει να κυνηγήσει. Όμως, τυχόν επιτυχία ή μη, δεν αναίρει την βαθύτερη σημασία αυτής της ύπαρξης. Ο Ζέιντ Μουόσα έχει την μοναδική ευκαιρία για να γίνει ο κύριος υπάιτιος της αναβάθμισης του κυπριακού μπάσκετ. Ένα προσφυγόπουλο που δεν είχε το δικαίωμα να πάει νηπιαγωγείο ή την τύχη να μην γίνεται στόχος ανίδεων λόγω της καταγωγής του, βρίσκεται πλεον στο επίκεντρο.
Πλέον ίσως ήρθε η ώρα εμείς, οι θύτες που προσποιούνται τα θύματα, να πάψουμε να δημιουργούμε την αίσθηση της κατάρας σε όσους έχουν την τύχη να διαφέρουν. Ακριβώς γιατί εκείνοι δεν μπορούν να αλλάξουν, όσο κι αν κάποιοι συμπολίτες μας θα το επιθυμούσαν. Μακάρι λοιπόν, εμείς, οι επικριτές των θλιβερών αυτών μειονοτήτων, να επιβραβεύσουμε την διαφορετικότητα όπως της αρμόζει. Ως αρετή, που θέλει τόλμη για να φανερωθεί.
Ο Ζέιντ Μουόσα έφτασε στην Κύπρο το 2008 ως #πρόσφυγας, όπου και ξεκίνησε να παίζει #μπάσκετ. Σήμερα ο 18χρονος είναι επαγγελματίας μπασκετμπολίστας στον Ολυμπιακό @olympiacosbc Ρεπορτάζ @LoukianosLir pic.twitter.com/fyi6W92jUh
— DW Greek (@dw_greek) July 27, 2021
