Στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν από το δικό τους “Μαρτύριο του Σισύφου”, οι Σακραμέντο Κινγκς απώλεσαν το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο που με κόπο έθρεψαν, αφηνώντας την λογική εκ νέου στο συρτάρι.
Ο Αλμπέρ Καμύ, στην προσπάθεια του να παρουσιάσει τον Σίσυφο ως παράδοξο ήρωα της ελληνικής μυθολογίας, μας εκμυστηρεύεται στο δοκίμιο του πως φαντάζεται ότι ο Σίσυφος ήταν ευτυχισμένος, παρά την τιμωρία του. Ένας άνθρωπος που κατάφερε να ξεγελάσει τον Άδη και τον Θάνατο (δεν τα λέω εγώ, η φαντασία των προγόνων), δεν θα μπορούσε παρά να νιώθει περήφανος για την ευφυία του, ακόμα κι αν εκέινη τον οδήγησε σε μια ατελείωτη τιμωρία.
Το “Μαρτύριο του Σισύφου” δεν ήταν τίποτα παραπάνω από έναν αιώνιο πέλεκυ που επιβλήθηκε στον ήρωα μας για την απρεπή συμπεριφόρα του. Οι “Κριτές των νεκρών”, του έβαλαν ως βασανιστήριο να κουβαλάει ένα βράχο στην κορυφή ενός βουνού. Φτάνοντας στην κορυφή, η πέτρα ξανακυλούσε κάτω και έπρεπε να την ανεβάσει ξανά.
Στην εποχή του πραγματικού, η φράση αυτή χρησιμοποιείται για να προσδώσει έναν τόνο ματαίοτητας στον φαύλο κύκλο ενός ατόμου. Μια επαναλαμβανόμενη συνθήκη που ανεπανόρθωτη, εώς ότου το θύμα της υπόθεσης να βρει τον γρίφο και να ξεφύγει από τον λαβύρινθο. Τι συμβαίνει όμως όταν η μέρα τη μαρμότας γίνεται τρόπος ζωής; Οι Σακραμέντο Κινγκς έχουν την απάντηση.
Ο Χαλιμπέρτον και η κουλτούρα του ηττημένου
Μια εβδομάδα πριν, ο Ταϊρίς Χαλιμπέρτον ερωτήθηκε από δημοσιογράφο για την αγωνιστική κουλτούρα της ομάδας του, η οποία πλέον συμπληρώνει 15 χρονιά χωρίς παρουσία στα Playoffs. Η απάντηση του σίγησε προς στιγμήν την αίθουσα. “Είμαι εδώ για να μας βοηθήσω να νικήσουμε. Προφανώς και ο καθένας γνωρίζει πως οι Κινγκς δεν έχουν κερδίσει κάτι στο παρελθόν και έχουν να βρεθούν στην postseason εδώ και πολλά χρόνια, όμως δεν θα επιτρέψω να αλλάξω ως άνθρωπος από την κουλτούρα που διαμόρφωσε η ομάδα μου στο παρελθόν”.
Σήμερα, ο δευτεροετής γκαρντ δεν έχει να ανησυχεί πια για την κουλτούρα των Κινγκς, μιας και πλέον δεν είναι μέλος τους…
Η ομάδα του Σακραμέντο, σε μια κίνηση που άφησε άναυδη την μπασκετική κοινή γνώμη, έδωσε στους Πέισερς τους Χαλιμπέρτον, Χιλντ και Τόμσον, για να πάρει τους Σαμπόνις, Χόλιντεϊ και Λαμπ. Για να μιλήσουμε σε πιο απλά ελληνικά, οι Κινγκς υποθήκευσαν το μέλλον τους, στην προσπάθεια τους να σπάσουν το αρνητικό ρεκόρ απουσίας από τα Playoffs!
Μέχρι πριν από λίγα 24ωρα, οι πηγές της ομάδας τόνιζαν πως τόσο ο Χαλιμπέρτον όσο κι ο Φοξ δεν πρόκειται να βγουν στο… σφυρί, καθώς το μέλλον του franchise ανήκει στα χέρια τους. Ο ακριβοπληρωμένος απόφοιτος του Ντιούκ είχε προηγουμένως χάσει την αίγλη του από το νέο αίμα που φαινόταν πως ήρθε για να μείνει.
Ή τουλάχιστον αυτό νόμιζαν όλοι, όταν έβλεπαν τον 21χρονο να διαπρέπει όσο ο παρτενέρ του βρισκόταν στα πιτς λόγω τραυματισμού. 17.3 πόντοι και 9.6 ασίστ για λιγότερα από τρία λάθη ήταν τα νούμερα του Χαλιμπέρτον στα τελευταία 24 παιχνίδια, ενώ στα 12 δίχως τον Φοξ μετρούσε 19 πόντους και 10 ασίστ αντίστοιχα. Η τελευταία του όπως αποδείχθηκε εμφάνιση με την φανέλα του Σακραμέντο ήταν ιστορική, καθώς ο νεαρός γκαρντ μοίρασε 17 ασίστ στη νίκη επί των Θάντερ, επίδοση που ήταν μόλις η τέταρτη από παίκτη τέτοιας ηλικίας τα τελευταία 15 χρόνια!
Γιατί ο Χαλιμπέρτον έπρεπε να μείνει να είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του μέλλοντος
Στην διετή παρουσία στο NBA, ο Χαλιμπέρτον έχει παρουσιάσει ψήγματα υψηλότατου επιπέδου, όντας μάλιστα ιδιαίτερα εύστοχος εντός πεδίας. Δεν μιλάμε για μια τυχαία περίπτωση παίκτη, αλλά για τον μοναδικό που στην δεύτερη σεζόν του μετράει 14+ πόντους, 7+ ασίστ με 40+% ευστοχία από το τρίποντο!
Στα 21 του χρόνια, ήταν 11ος σε ολόκληρο το NBA στις ασίστ και 12ος στα κλεψίματα! Από τους 93 παίκτες που έχουν επιχειρήσει τουλάχιστον 300 σουτ φέτος, ήταν ο 6ος πιο εύστοχος με ποσοστό 58.7%! Από τους 49 που έχουν σουτάρει τουλάχιστον 100 τρίποντα μετά από ντρίπλα, ήταν ο δεύτερος πιο εύστοχος με 40.6%!
Οι Κινγκς δε, απολάμβαναν όλες τις παραπάνω υπηρεσίες με το ελάχιστο δυνατό κόστος, μιας και ο Χαλιμπέρτον αμοιβόταν με το rookie συμβόλαιο του, που περιελάμβανε team option μέχρι και το 2024, όταν θα γινόταν restricted free agent. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Πως, αν ήθελαν, οι Κινγκς θα μπορούσαν να κρατήσουν τον Χαλιμπέρτον τουλάχιστον μέχρι το 2027!
Αντ’ αυτού, φρόντισαν να τον δώσουν πακέτο με τον καλύτερο τους σουτέρ για έναν All-Star με παχυλό μισθό που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα θέλει να βρίσκεται στο Σακραμέντο σε δύο χρόνια από σήμερα. Σύμφωνοι, ο Ντομάντας Σαμπόνις μόνο αμελητέα ποσότητα δεν είναι και σίγουρα η προσθήκη του θα βοηθήσει τους Κινγκς βραχυπρόθεσμα, ωστόσο, το πρόβλημα εδώ εντοπίζεται στην μεγάλη εικόνα.
Πως μπορεί να νιώθει ο μέσος φίλαθλος του Σακραμέντο, ο οποίος μετά από άπειρα στραπάτσα βλέπει μια σωστή επιλογή στο Draft και έναν παίκτη που αγάπαει την φανέλα που φοράει να φεύγει στην δεύτερη του χρονιά χωρίς προφανή λόγο και αιτία; Φασάρα. Γιατί το να είσαι Κινγκς δεν είναι επιλογή, αλλά στάση ζωής. Και υπομονής…
Από τον Κάζινς στον Φριντέτ, ένα Draft δρόμος
Αν κάποιος ρίξει μια προσεκτική ματιά στα βιβλία της ιστορίας, δύσκολα θα διαφωνήσει με το γεγονός πως οι Κινγκς ουκ ολίγες φορές έχουν σταθεί άτυχοι ή μη ικανοί, την βραδιά όπου πολλές ομάδες του NBA αναζητούν το δικό τους διαμάντι στον βούρκο. Από το 2008 μέχρι και σήμερα, απ’ όταν περίπου άρχισαν να ναι μόνιμοι θαμώνες της λοταρίας, οι “βασιλιάδες” διεκδικούν επάξια το τίτλο της χειρότερης ομάδας όσον αφορά την επιλογή και εξέλιξη νεαρών παικτών. Τα παραδείγματα, άπειρα.
Το 2009, οι Κινγκς επιλέγουν στο νο4 τον Ταϊρίκ Έβανς, ο οποίος ανακηρύσσεται με σχετική άνεση κορυφαίος Rookie της χρονιάς, μπροστά από τον Στεφ Κάρι. Η ομάδα του όμως, παραβλέπει το γεγονός πως ο νεαρός άσος νιώθει μεγαλύτερη όταν αγωνίζεται σε ρόλο πλέι μέικερ και τον εξαναγκάζει να αγωνίζεται ως φόργουορντ, με καταστροφικά αποτελέσματα. Οι συνεχείς τραυματισμοί δεν βοηθούν ιδιαίτερα και κάπως έτσι, μόλις τέσσερα χρόνια αργότερα, η ελπίδα έχει σβήσει ολότελα.
To 2010, παραδόξως, βρίσκουν διάνα τόσο στα… ψηλά (ΝτεΜάρκους Κάζινς), όσο και στα χαμηλά (Χασάν Ουάιτσαϊντ). Κάτι που προφανώς θα ήταν αδύνατον να συνεχίστει και την επόμενη χρονιά, όπου και επέλεξαν τον Τζίμερ Φρεντέτ. Όλοι ξέρουμε πόσο καλά πήγε αυτό…
Για να καταλάβουμε την διαφορά, ο καλύτερος γκαρντ που επέλεξαν οι Κινγκς εκείνο το καλοκαίρι βρισκόταν στο νο60, λεγόταν Αϊζάια Τόμας και αποδείχθηκε ένα από τα σπουδαίοτερα “λαβράκια” του 21ου αιώνα. Δεν πρόκειται όμως να πούμε καλή κουβέντα για το Σακραμέντο, μιας και μετά από τρεις γεμάτες σεζόν, τον άφησαν να φύγει ως ελέυθερος για το Φοίνιξ.
To 2012 (ναι, κάθε χρόνο κάτι μας προσφέρουν), βρίσκονται στο νο5 του Draft και παρότι έχουν ήδη στο δυναμικό τους τον Κάζινς, επιλέγουν τον δυναμικό Τόμας Ρόμπινσον από το Κάνσας. Πιστεύουν τόσο πολύ στα χαρακτηριστικά του, που μετά από μόλις 51 παιχνίδια τον στέλνουν στον Χιούστον. Ποιον θα μπορούσαν να είχαν επιλέξει εναλλακτικά; Οποιονδήποτε εκ των Χάρισον Μπαρνς, Άντρε Ντράμοντ και Τέρενς Ρος, με την προϋπόθεση πως δεν στόχευαν σε κάποιον γκαρντ.
Ό,τι ακριβώς έκαναν την επόμενη χρονιά, με ανάλογα αστοχία, επιλέγοντας στο νο7 τον Μπεν ΜάκΛεμορ. Σύμφωνοι, δεν ήταν και η χειρότερη τους επιλογή, μιας και μιλάμε για παίκτη που βρίσκεται ακόμα στο NBA, ωστόσο την ίδια στιγμή θα μπορούσαν να είχαν κάνει δικό τους τον Σι Τζέι ΜακΚόλουμ, ή ακόμα και τον Κεντάβιους Κάλντουελ-Πόουπ. Ναι, μιλάμε για το Draft του Γιάννη, αλλά ούτε στον χειρότερο μας εφιάλτη δεν θα θέλαμε να δούμε τον Greek Freak να χαραμίζεται έτσι.
Όταν το χρήμα υποτάσσει την λογική
To 2014, είναι η πλέον τρανή απόδειξη της λανθασμένης αντίληψης που διέπει τον οργανισμό. Ο τότε GM, Πιτ Ντ’ Αλεσάντρο αποφάσισε να κινηθεί ριζοσπαστικά, πλαισιώνοντας την ομάδα του με… nerds των αριθμών. Αναλυτές που το μόνο που αναγνώριζαν, ήταν αριθμοί. Στην θέση νο8, ΟΛΟΙ οι βοηθοί που επέλεξε ο Ντ’ Αλεσάντρο υπέδειξαν τον Έλφριντ Πέιτον ως την καλύτερη δυνατή λύση. Game-changer; Σίγουρα όχι. Με την ίδια σιγουριά όμως μπορούμε να υποστηρίξουμε πως ο Πέιτον δεν γίνεται να ήταν χειρότερος από την τελική επιλόγη των Κινγκς, Νικ Στάουσκας!
Πως έφτασαν σε αυτή την επιλογή; Απλό. Το αφέντικο της ομάδας Βίβεκ Ρανταβίνε επέμεινε και ο Ντ’ Αλεσάντρο πήγε με τα νερά του ανθρώπου που φρόντιζε για την ευημερία του τραπεζικού του λογαριασμού. Α ναι, όλα αυτά καταγράφηκαν κιόλας…
Όλα αυτά, την ώρα που ήταν διαθέσιμος ο Ζακ Λαβίν. Βρείτε μας σύννεφο να πέσουμε.
Βασικά, όχι ακόμα, έρχεται και το καλύτερο. Για τις δύο επόμενες σεζόν, οι Κινγκς επέλεξαν τους Κόλεϊ-Στάιν και Γιώργο Παπαγιάννη (γκίνια, μεγάλη γκίνια), την ώρα που είχαν στο ρόστερ τους τον καλύτερο σέντερ του NBA, ΝτεΜάρκους Κάζινς! Ο χρόνος είναι παρελθόντικος γιατί αφότου και αυτός είδε και απόειδε, ζήτησε ανταλλαγή το 2017. Προφανώς και δεν θα έκαναν αυτό το αίτημα πράξη με έναν… ανθρώπινο τρόπο, καθώς επέλεξαν να τον ανταλλάξουν την εβδομάδα του All-Star Game, με τον Κάζινς να μαθαίνει την εξέλιξη αυτή μπροστά στους δημοσιογράφους!
Επιστρέφοντας στα του Draft, η επιλογή του Παπαγιάννη θεωρήθηκε αποτυχημένη πριν καν δοκιμάστει και εν τέλει απόδειχθηκε τουλάχιστον… ατυχής. Όχι λόγω προσώπου, αλλά κυρίως λόγως προσέγγισης και φιλοσοφίας. Αντί του Έλληνα ψηλού, οι Κινγκς θα μπορούσαν να επιλέξουν έναν εκ των Πασκάλ Σιάκαμ, Ντεζούντε Μάρεϊ, Μαλίκ Μπίζλι, Κάρις ΛεΒέρτ και Μάλκομ Μπρόγκντον.
Η αποτυχία που έμοιαζε επιτυχημένη και το “όχι” στον Ντόντσιτς!
Το 2017, θα μπορούσε να θεωρηθεί μια επιτυχημένη χρονιά, ελέω της επιλογής του Ντ’ Άαρον Φοξ, που παρότι δεν έχει κάνει το άλμα που πολλοί περίμεναν, δεν μπορεί επ’ ουδενί να θεωρηθεί bust. Λίγο δύσκολο όμως να θεωρήσεις επιτυχημένη την επιλογή του Ζακ Κόλινς στο νο10, που εν τέλει μετατράπηκε μέσω ανταλλαγής στους Τζάστιν Τζάκσον και Χάρι Τζάιλς. Ειδικότερα όταν από την ίδια θέση, οι Κινγκς θα μπορούσαν να επιλέξουν έναν εκ των Αντεμπάγιο, Μίτσελ, Ανουνόμπι, Κούζμα και Τζάρετ Άλεν!
To 2018 δε, ο τότε GM Βλάντε Ντίβατς έφτασε την έλλειψη επαγγελματισμού σε άλλα επίπεδα. Σύμφωνα με τα όσα μετέδωσε ετεροχρονισμένα ο Αντρ. Βοϊναρόφσκι, ο Ντίβατς εισηγήθηκε την μη επιλογή του Λούκα Ντόντσιτς επειδή βρισκόταν σε ανοιχτή κόντρα με τον πατέρα του Σλοβένου!
Ο Ντίβατς αρνήθηκε αυτούς τους ισχυρισμούς, αλλά με τα πεπραγμένα που έχουμε δει ανά τα έτη από τους Κιγνκς, μόνο εντύπωση δεν θα μας προκαλούσε. Ακόμα δε και χωρίς τον άσο της Ρεάλ στην εξίσωση, η επιλογή του Μάρβιν Μπάγκλεϊ (που βρίσκεται πλέον στους Πίστονς) αντί του Τζάρεν Τζάκσον Τζούνιορ αποδείχθηκε πολύ λάθος, πολύ νωρίς…
Για να μην μιλήσουμε δε για άλλο ένα “λαβράκι” που έμεινε αναξιοποίητο, καθώς στο νο37 το Σακραμέντο επέλεξε τον Γκάρι Τρεντ Τζιούνορ, αλλά τον έστειλε με το πρώτο αεροπλάνο στο Πόρτλαντ. Yikes…
Η επιλογή του Χαλιμπέρτον το 2020 παραήταν… σοφή για να μεταφραστεί σε αποτελέσματα, καθώς ο νεαρός γκαρντ αποδείχθηκε απλά ένα… εργαλείο για να επιτυχούν οι ιθύνοντες της ομάδας τον στόχο τους. Ποιος είναι αύτος; Η επιστροφή στα Playoffs το γρηγορότερο δυνατό, μέσα δηλαδή από το συντομότερο μονοπάτι.
Τα 16 χρόνια απουσίας από την postseason έχει θέσει το franchise σε κατάσταση ανομβρίας, όμως στην προσπάθεια να φτάσουν το δέντρο, οι Κινγκς κινδυνεύουν να χάσουν το δάσος. Θυσίασαν το “αύριο” τους για να παλέψουν για μια θέση στο Play-in τουρνουά του σήμερα. Κανείς ειδικός και μη που αφουγκράζεται την καθημερινότητα δεν μπορεί να πειστει πως το δίδυμο Σαμπόνις-Φοξ είναι ικανό κάποια μέρα να οδηγήσει τίτλο. Ωστόσο, για το Front Office των Κινγκς, μια παρουσία στα Playoffs ισούται πλέον με… δαχτυλίδι.
Και όταν ο στόχος σου παύει να είναι ο ουράνος, καλό θα ήταν να ανησυχείς για την θέση σου στα άστρα.
