Οι Πάουλο Ντιμπάλα και Φρανκ Κεσιέ είναι οι τελευταίοι πρωτοκλασάτοι ποδοσφαιριστές που αποφάσισαν να μην ανανεώσουν και να αποχωρήσουν ως ελεύθεροι από τις ομάδες τους. Μία τακτική που τείνει να γίνει κανόνας εδώ και λίγα χρόνια στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Οι αλλαγές που έχουν υπάρξει τα τελευταία 20 χρόνια σε όλο τον κόσμο, δεν θα ήταν δυνατόν να μην επηρεάσουν και το ποδόσφαιρο. Η τεχνολογία έχει κάνει αλματώδη πρόοδο, η κοινωνία, παρά τις κάποιες εξαιρέσεις, μοιάζει να αποκτά ολοένα πιο ανθρώπινο και οικουμενικό πρόσωπο ενώ ο «βασιλιάς των σπορ», προσπαθεί να συμβαδίζει και να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που οι Εμπαπέ και Νεϊμάρ πήραν μεταγραφή στην Παρί έναντι 145 και 222 εκατομμυρίων ευρώ αντίστοιχα. Ουσμάν Ντεμπελέ, Φιλίπε Κοουτίνιο και Ζοάο Φέλιξ ανάγκασαν τις Μπαρτσελόνα και Ατλέτικο Μαδρίτης να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να τους αποκτήσουν. Ενώ οι Ρομέλου Λουκάκου και Τζακ Γκρίλις είναι πρώτες μεταγραφές μετά την εμφάνιση τής πανδημίας που έφτασαν 9ψήφιο νούμερο. Ωστόσο, το μεταγραφικό τοπίο φαίνεται να αλλάζει αισθητά.
Εκτίμησή μου είναι, πως δεν πρέπει να συνηθίσουμε σε τόσο… βαρύγδουπες μεταγραφές. Φυσικά και θα υπάρξουν στο μέλλον παρόμοιες, αλλά θα γίνονται πιο σπάνια. Λίγο η οικονομική κρίση, λίγο η πανδημία, όλα «βοήθησαν» για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Αν και το πρώτο, δεν φαίνεται να «ενοχλεί» τα μεγάλα κλαμπ.
Στον αντίποδα βέβαια, το… αστείο του FFP καταργήθηκε από την UEFA, η οποία αντί να κάνει τους κανονισμούς πιο αυστηρούς, πάντα στη σκιά της European Super League, αποφάσισε να θεσπίσει το FSR (Financial Sustainability Regulations). Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Σημαίνει πως οι μεγάλοι συνεχίζουν να δρουν ανενόχλητοι στο μεταγραφικό παζάρι με ακόμα περισσότερες ελευθερίες αντί του αντίθετου. Αυτό γιατί, ο νέος κανόνας επιτρέπει στους συλλόγους να ξοδεύουν μέχρι και το 70% των εσόδων τους για μεταγραφές.
Οι ποδοσφαιριστές επιθυμούν πλέον να μένουν ελεύθεροι, παίρνοντας τις τύχες τους στα δικά τους χέρια
Μεταξύ μας, η νέα αυτή αλλαγή ακυρώνει τα λεγόμενά μου. Μολαταύτα, σύλλογοι και UEFA λογάριαζαν χωρίς το… ξενοδόχο. Και ποιος είναι αυτός; Οι ποδοσφαιριστές, φυσικά!
Εκεί ακριβώς, πατούν και οι σκέψεις μου.
Τα τελευταία χρόνια, οι ποδοσφαιριστές έχουν αντιληφθεί κάτι, το οποίο οι παλαιότεροι, όντας ευνοούμενοι από την υπόθεση Μποσμάν, δεν είχαν καταλάβει. Ή ακόμα καλύτερα, στο βωμό του χρήματος για εκείνους και τους μάνατζέρ τους, τους βόλευε καλύτερα να υπογράφουν ανανεώσεις με πλουσιοπάροχα συμβόλαιο ακόμα κι αν δεν τους ενδιάφερε να έχουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Ας εξηγήσω, όμως, τι εννοώ.
Όταν ένας παίκτης (ας τον πούμε Κονταξή), είναι «δεμένος» σε μια ομάδα (ας την πούμε Μπαρτσελόνα) με τριετές συμβόλαιο και θέλει να αποχωρήσει, τον έλεγχο, ακόμα και τώρα, τον έχει ο σύλλογος. Ας πούμε επίσης, πώς τον θέλουν Μίλαν και Ίντερ. Η πρώτη του δίνει υψηλότερες οικονομικές απολαβές και καλύτερες συνθήκες ενώ η δεύτερη δίνει περισσότερα χρήματα στο σύλλογο για την αγορά. Η Μπαρτσελόνα έχει κάθε δικαίωμα να δεχθεί την προσφορά της Ίντερ και όχι της Μίλαν, με τον παίκτη να έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά το ποδόσφαιρο είναι business κι εκεί συνήθως το χρήμα εξουσιάζει.
Μόλις το περασμένο καλοκαίρι, πέντε πρωτοκλασάτοι ποδοσφαιριστές μετακινήθηκαν ως ελεύθεροι
Μετά από σχεδόν 500 λέξεις, φτάνουμε στο κυρίως θέμα. Οι ποδοσφαιριστές αποφασίζουν πλέον να μην υπογράφουν πρόωρες ανανεώσεις αν δεν είναι σίγουροι πως η ομάδα στην οποία βρίσκονται τους καλύπτει όλα τα «θέλω». Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζουν πως το μέλλον ανήκει ξεκάθαρα στα δικά τους χέρια. Θυμίζω πως έξι μήνες πριν τη λήξη του συμβολαίου, οι παίκτες μπορούν να διαπραγματευτούν ως ελεύθεροι.
Με αυτό τον τρόπο, μπορούν να… εκβιάσουν την ομάδα στην οποία ανήκουν να τους δώσει περισσότερα χρήματα από ότι θα έδινε εξ αρχής, αλλιώς αν δεν υπάρχει κοινό σημείο επαφής, ο παίκτης μπορεί να βρει αυτό που θέλει οπουδήποτε αλλού και να αποφασίσει ο ίδιος αποκλειστικά για τον επόμενο σταθμό του.
| Όνομα | Από | Σε | Σεζόν | Μεταγραφική Αξία |
| Τζιανλουΐτζι Ντοναρούμα | Μίλαν | Παρί Σεν Ζερμέν | 21/22 | 60 εκατ. € |
| Νταβίντ Αλάμπα | Μπάγερν Μονάχου | Ρεάλ Μαδρίτης | 21/22 | 55 εκατ. € |
| Μέμφις Ντεπάι | Λιόν | Μπαρτσελόνα | 21/22 | 45 εκατ. € |
| Λέον Γκορέτσκα | Σάλκε | Μπάγερν Μονάχου | 18/19 | 40 εκατ. € |
| Στέφαν Ντε Φράι | Λάτσιο | Ίντερ | 18/19 | 40 εκατ. € |
| Αντριέν Ραμπιό | Παρί Σεν Ζερμέν | Γιουβέντους | 19/20 | 35 εκατ. € |
| Χακάν Τσαλχάνογλου | Μίλαν | Ίντερ | 21/22 | 35 εκατ. € |
| Τζορτζίνιο Βαϊνάλντουμ | Λίβερπουλ | Παρί Σεν Ζερμέν | 21/22 | 30 εκατ. € |
| Εμρέ Τσαν | Λίβερπουλ | Γιουβέντους | 18/19 | 30 εκατ. € |
*Στη λίστα δεν έχω βάλει παίκτες όπως ο Μέσι, ο Χάμες ή ο Ντέλε Άλι γιατί οι μετακινήσεις τους ως ελεύθεροι έγιναν υπό το καθεστώς άλλων λόγων κι όχι αυτών που πραγματεύεται το κείμενο.
Οι παραπάνω εννιά ποδοσφαιριστές επέλεξαν συνειδητά να μην ανανεώσουν στις ομάδες τους, είτε γιατί έψαχναν υψηλότερες οικονομικές απολαβές, είτε γιατί αναζητούσαν μία νέα ποδοσφαιρική περιπέτεια. Όλες οι μεταγραφές έγιναν τα πέντε τελευταία χρόνια ενώ οι πέντε εξ αυτών, μόλις το περασμένο καλοκαίρι. Η συνολική τους αξία ξεπερνά τα 350 εκατομμύρια ευρώ.
Περίπου δέκα παίκτες από κορυφαίες ομάδες, αναμένεται να κάνουν το ίδιο το ερχόμενο καλοκαίρι
Δεν τελειώνει όμως, εκεί. Μάλιστα, η… ελεύθερη μετανάστευση τώρα αρχίζει. Ας δούμε τους ποδοσφαιριστές που είτε έχουν ήδη κλείσει ως free agents σε άλλο σύλλογο, είτε περιμένουν το καλοκαίρι για την απόφασή τους.
| Όνομα | Ομάδα | Ομάδα που έχει κλείσει | Φήμες | Μεταγραφική αξία |
| Κιλιάν Εμπαπέ | Παρί Σεν Ζερμέν | – | Ρεάλ Μαδρίτης | 160 εκατ. € |
| Πολ Πογκμπά | Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ | – | Παρί Σεν Ζερμέν | 55 εκατ. € |
| Φρανκ Κεσιέ | Μίλαν | Μπαρτσελόνα | – | 45 εκατ. € |
| Πάουλο Ντιμπάλα | Γιουβέντους | – | Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ | 40 εκατ. € |
| Νίκλας Ζίλε | Μπάγερν Μονάχου | Μπορούσια Ντόρτμουντ | – | 35 εκατ. € |
| Αντόνιο Ρίντιγκερ | Τσέλσι | – | Γιουβέντους | 35 εκατ. € |
| Αντρέας Κρίστενσεν | Τσέλσι | – | Μπαρτσελόνα | 35 εκατ. € |
| Νουσαΐρ Μαζραουί | Άγιαξ | – | Μπαρτσελόνα | 20 εκατ. € |
| Αντρέ Ονάνα | Άγιαξ | Ίντερ | – | 15 εκατ. € |
| Θέσαρ Αθπιλικουέτα | Τσέλσι | – | Μπαρτσελόνα | 11 εκατ. € |
Οι παραπάνω είναι φυσικά, οι πιο γνωστές περιπτώσεις. Όσοι δεν έχουν κλείσει ήδη σε άλλη ομάδα, μπορεί να ανανεώσουν, αυτό όμως δεν αλλάζει πως όσο περνάνε τα χρόνια, όλο και περισσότεροι πρωτοκλασάτοι ποδοσφαιριστές παίρνουν μεταγραφές ως ελεύθεροι. Ως γνωστό, σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση.
Μένει να δούμε, αν αυτή η τακτική θα συνεχιστεί. Εκτιμώ πως η μεταγραφική περίοδος-κλειδί θα είναι αυτή του 2023. Εκείνο το καλοκαίρι, λήγουν τα συμβόλαια παικτών όπως οι Σαλάχ, Μανέ, Στέρλινγκ, Ράσφορντ, Ζεζούς, Γκνάμπρι, Όμπλακ αλλά και αρκετών ακόμα. Φυσικά, είναι πολύ νωρίς αλλά το ότι οι προαναφερθέντες ποδοσφαιριστές δεν έχουν ακόμα ανανεώσει με τις ομάδες τους, αυτό από μόνο του κάτι σημαίνει.
Ίδωμεν…
Πηγές: transfermarkt.com, spotrac.com
Διαβάστε ακόμα:
Τσέλσι: Το σοκ με τον Αμπράμοβιτς, το θολωμένο «αύριο» και η λύση που μπορεί να βρεθεί εκ των έσω
Ρεάλ Μαδρίτης: Το ιδιοκτησιακό καθεστώς της «Βασίλισσας» και οι Socios
Χούγκο Αλβαράδο: Ο τύπος που έγινε σκάουτερ χάρη στο… ίντερνετ
