Ο Στεφ Κάρι δεν είναι σε άλλο επίπεδο, είναι ΤΟ επίπεδο

Την ώρα που αναλυτές και κάθε λογής σχετικοί αναρωτιούνται από ποια δεξαμενή αντλύει τα… αλφάδια του, ο Στεφ Κάρι βλέπει έναν ολόκληρο μπασκετικό πλανήτη να χορεύει στους ρυθμούς που εκείνος έθεσε.

Η μεγαλύτερη έκπληξη της σεζόν μέχρι τώρα δεν είναι άλλη από την κατά πολλούς παρακμάζουσα δυναστεία που “έπεσε” εκ των έσω. Η φυγή του Κέβιν Ντουράντ, σε συνδυασμό με τους τραυματισμούς των Κάρι και Τόμσον έφεραν τους Ουόριορς στην αφάνεια. Πέρσι, Λέικερς και Γκρίζλις τους στέρησαν την επιστροφή στα Playoffs, όμως, αν κρίνουμε από τα μέχρι τώρα πεπραγμένα, απλά τους πείσμωσαν.

Η φετινή έκδοση των Πολεμιστών μπορεί να επανέφερε την… χαρά του παιχνιδιού, για την οποία τους λατρέψαμε. Ωστόσο, είναι με διαφορά η πιο μοχθηρή τους. Απολαμβάνουν την κυριαρχία τους σε κάθε διαθέσιμη ευκαιρία και δεν σπαταλούν καμία αφορμή για να τονίσουν την επιστροφή τους. Κύριος λόγος αυτής; Ο σπουδαίοτερος παίκτης που φόρεσε την φανέλα τους, υποψήφιος MVP και αδιαμφισβήτητα ο δεύτερος καλύτερος πόιντ γκαρντ στην ιστορία του αθλήματος.

Όντας πλέον στα 33 του, ο Στεφ Κάρι πέρασε τον Ρέι Άλεν για να βρεθεί στην πρώτη θέση των συνολικών τριπόντων καριέρας, την ώρα που “γλυκοκοιτάζει” και την κορυφή των περισσότερων εύστοχων τριπόντων στην regular season. Όμως, ας είμαστε ειλικρινείς. Τα κατορθώματα του συγκεκριμένου ανθρώπου (;) έχουν πάψει να μας εκπλήσσουν, κυρίως γιατί έχουμε αποδεχθεί εδώ και μια πενταετία πως είναι ο κορυφαίος σουτέρ που έχει αγγίξει την πορτοκαλί θεά.

Αυτό που δεν γνωρίζαμε είναι το πόσο πολύ απέχει απ’ όσους τολμούν να τον καταδιώξουν…

Κατά τα χρονικά του, το NBA έχει γνωρίσει πολλούς κατακτητές στις κορυφές του. Ο Μάτζικ Τζόνσον έχει κερδίσει επάξια τον τίτλο του κορυφαίου άσσου, ο Στόκτον τον τίτλο του καλύτερου πασέρ, ο Ρόντμαν τον τίτλο του εξυπνότερου ριμπάουντερ, ο Σακίλ Ο’ Νιλ τον τίτλο του απόλυτου… οδοστρωτήρα και ο Μάικλ Τζόρνταν εκείνον του κορυφαίου των… κορυφαίων. Ωστόσο, κανείς εξ αυτών δεν κατέχει την δικιά του κορυφή με την άνεση την οποία το κάνει ο Στεφ Κάρι. Αλήθεια, υπάρχει ακόμα κάποιος, έστω αφελής, που να αμφισβητεί την θέση του Κάρι ως κορυφαίο σουτέρ όλων των εποχών; Αμφιβάλω. Αλλά ακόμα κι αν συμβαίνει, ένας εκ των βασικών λόγων είναι πως το μεγαλείο του δολοφόνου με το αγγελικό πρόσωπο πλέον φαίνεται… καθημερινό.

Μέχρι σήμερα, ο δις MVP πραγματοποιεί σεζόν ανάλογη με εκείνη του 2015/16. Αν δε, λάβουμε υπόψη πως μετράει έξι παραπάνω χρόνια στην πλάτη, κατανοούμε πως η φετινή, ίσως να είναι και η καλύτερη χρονιά της καριέρας του! Μιας καριέρας που όταν ολοκληρωθεί, οι αριθμοί που θα αφήσει πίσω της θα βάλουν μια και καλή τέλος στις όποιες παραφιλολογίες.

Αν ο Κάρι αγωνιστεί μέχρι τα 40 του, κάτι διόλου απίθανο, συμπληρώνοντας κατά μέσο όρο 70 αγώνες την σεζόν, στους οποίους θα ευστοχεί σε 4.5 τρίποντα μ.ο., το τέλος της καριέρας του θα τον βρει με πάνω από 5000 τρίποντα ΜΟΝΟ στην regular season!

Ποια θα είναι η θέση του στην λίστα των κορυφαίων; Ιδού.

Ποια θα είναι η θέση του στην ίδια λίστα, αν συνυπολογίσουμε την τωρινή γενιά παικτών; Ιδού ξανά.

Δεν είναι τυχαίο που την περασμένη εβδομάδα, ο Κάρι ξεπέρασε τον Ρέι Άλεν, έχοντας 600 παιχνίδια λιγότερα! Σύμφωνοι, ο άσος των Ουόριορς σουτάρει με μεγαλύτερη συχνότητα απ’ ότι το έπραττε ο Άλεν. Σημασία λοιπόν έχει η ποιότητα, όχι η ποσότητα, σωστά; Ωραία λοιπόν, πως θα σας φαινόταν αν μαθαίνατε πως ο μόνος τρόπος για να αγγίξει ο Κάρι το ποσοστό ευστοχίας του Ρέι Άλεν είναι να αστοχήσει σε ΟΛΑ τα τρίποντα που θα επιχειρήσει από σήμερα μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου;

Για του λόγου το αληθές, ας αφήσουμε τους αριθμούς να κάνουν την επαλήθευση. Ο Στεφ μετράει μέχρι σήμερα 43.3% ευστοχία από την γραμμή του τριπόντου, την ώρα που ο Ray-Ray ολοκλήρωσε την καριέρα του ακρίβως στο 40%. Τι χρειάζεται να συμβεί για χάσει αυτό το ισχυρό προβάδισμα ο Κάρι; Να αστοχήσει στα επόμενα 523 τρίποντα του! Δεδομένου ότι αυτή την στιγμή εκτελεί 13.5 τρίποντα ανά αγώνα, ο Κάρι έχει μπροστά του 900+ προσπάθειες μέχρι το τέλος της regular season. Αν λοιπόν αποφάσιζε να κάνει… αποχή από το διχτάκι μέχρι το All-Star Break, θα ήταν και πάλι πιο εύστοχος από τον σπουδαιότερο ανταγωνιστή του.

Φυσικά, γύρω από τον μέντορα, πολλοί μαθητές θα σπεύσουν να καθίσουν. Παράδειγμα αυτού ο Μπάντι Χιλντ, που πρόσφατα ξεπέρασε το ρεκόρ περισσότερων τριπόντων στα πρώτα 400 ματς καριέρας, που κατείχε ο Κάρι με 1.121. Βέβαια, τα 1.209 τρίποντα του άσου από τις Μπαχάμες μόνο ακατάρριπτα δεν είναι, καθώς αυτή την στιγμή Ντόνοβαν Μίτσελ, Ντάνκαν Ρόμπινσον και Άντονι Έντουαρντς βρίσκονται σε εξαιρετική θέση για να τον προσπεράσουν!

Η ποικιλομορφία που ήρθε για να μείνει δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση, καθώς το παιχνίδι που αγαπάμε άλλαξε μια για πάντα. Το ίδιο άθλημα που αρχικά παιζόταν γύρω από μια μπασκέτα, ύστερα πάνω από αυτήν και τώρα όσο πιο μακριά γίνεται από αυτήν. Η εξέλιξη δεν μπορεί παρά να συναρπάσει, όμως τα απόνερα της είναι ολίγον τι τρομακτικά.

Ο Κένι Σμιθ, νυν αναλυτής στο TNT και ξακουστός σουτέρ των ’90s, ολοκλήρωσε την 10ετη καριέρα του με 664 εύστοχα τρίποντα. Με τον ρυθμό που έχει μέχρι σήμερα, ο Ντάνκαν Ρόμπινσον θα μετράει 750 στο φινάλε της τέταρτης επαγγελματικής χρονιάς του. Ο Στιβ Κερ, ο πιο εύστοχος σουτέρ στην ιστορία της λίγκας χρειάστηκε 15 χρόνια για να ευστοχήσει σε 726 τρίποντα. Αυτόν τον άριθμο κατάφερε να φτάσει και ο Ντόνοβαν Μίτσελ, απλά χρειάστηκε μόλις 11 λιγότερες σεζόν!

Ωστόσο, αν κάποιος θέλει να αφουγκραστεί πλήρως την αλλαγή που επέφερε ένας και μόνο παίκτης στο άθλημα, πρέπει να αλλάξει θέση και ύψος. Πριν από μια δεκαετία, ο σέντερ με τα περισσότερα εκτελεσμένα τρίποντα ανά αγώνα ήταν ο άσημος σε πολλούς Ντρου Γκούντεν. Πόσα σούταρε; Ένα ανά αγώνα.

Φέτος, το νούμερο των σέντερ που σουτάρουν τουλάχιστον ένα τρίποντο ανά αγώνα ανέρχεται στους 24!

Παρόλα αυτά, δεν χρειάζεται να τραβήξουμε τόσο πίσω χρόνο για να αντλήσουμε αποδείξεις. Στην πρώτη MVP σεζόν του Κάρι (2014/15), μόλις 14 παίκτες σούταραν με 40+% ευστοχία από το τρίποντο, οι 11 εκ των οποίων ήταν γκαρντ, με μόνες εξαιρέσεις τους Ντάνλιβι, Μίντλετον και Μπαρνς. Φέτος, το νούμερο αυτό ανέρχεται στους 32, εκ των οποίων οι 14 είναι παίκτες που αγωνίζονται στο “4” ή/και το “5”. Εν ολίγοις, οι ψηλοί του σήμερα σουτάρουν καλύτερα απ’ ότι οι κοντοί πριν από μια επταετία!

Πως και γιατί λοιπόν ένας μικρόσωμος γκαρντ από το Ντάβιντσον κατάφερε να αλλάξει όσο κανείς ένα άθλημα με εκατομμύρια πιστούς ανά την υφήλιο; Η απάντηση δόθηκε μέσα στην ερώτηση. Στην εποχή του MJ, το σλόγκαν ήταν… “Be Like Mike”, παρότι κανείς δεν μπορούσε, ούτε καν ο Κόμπι Μπράιαντ. Πως λοιπόν να αλλάξεις μια για πάντα το σπορ όταν κανείς δεν θα κάνει όσα κι εσύ;

Ο Μάτζικ Τζόνσον απέδειξε πως δεν χρειάζεται να είσαι κοντός για να γίνεις προπονητής εντός του παρκέ. Ωστόσο, το πακέτο του ήταν φυσικά αδύνατο να αντιγραφεί από άλλους παίκτες σε μαζική κλίμακα, λόγω της σπανιότητας του! Αυτός είναι και ο λόγος που μοναδικές περιπτώσεις παικτών δεν γίνεται να… πολλαπλασιαστούν. Τσάμπερλεϊν, Ο’ Νιλ, Ντουράντ και πολλοί ακόμα, πραγματοποίησαν την δική τους επανάσταση, όμως δεν μπόρεσαν να φέρουν την αλλαγή, ακριβώς γιατί εκπροσωπούν στοιχεία που δεν μπορείς να δουλέψεις. Είτε τα έχεις, είτε όχι. Αυτοί είναι και οι λεγόμενοι… μονόκεροι του αθλήματος, ή Unicorns, όπως το προτιμούν στο χωριό σας.

Όλοι τους χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Από την μια, οι παραδοσιακοί (Traditional Unicorns), όπου συναντάμε παίκτες με αδιανόητα σωματικά και τεχνικά χαρακτηριστικά, που είναι όμως πιθανό να είχαμε συναντήσει σε μικρότερη κλίμακα στο παρελθόν, ή να συναντήσουμε στο μέλλον (πχ Τζόρνταν, ΛεΜπρόν, Σακίλ Ο’Νιλ, Γιάο Μινγκ, Τσάμπερλεϊν κλπ). Από την άλλη, οι αληθινοί (True Unicorns), όπου βρίσκουμε παίκτες που αναμφισβήτητα δεν έχουμε συναντήσει ξανά στο παρελθόν και σίγουρα δεν θα συναντήσουμε ξανά στο μέλλον (βλ. Ντουράντ, Μάτζικ, Ολάζουον, Γιάννης, Αμπντούλ Τζαμπάρ κλπ).

Στην μέση των δύο κόσμων, ξεπροβάλλει ένας λιγνός σουτέρ με το νο30 στην πλάτη. Για τους αναλυτές, ο Κάρι είναι ο λεγόμενος Tweener Unicorn. Μια περίπτωση παίκτη με μοναδικά χαρακτηριστικά, που ίσως όμως συναντήσουμε ξανά σύντομα. Για τους απλούς φιλάθλους, ο Στεφ είναι απλά ο μονόκερος των μονόκερων. Απόλυτα φυσιολογικός για τα στάνταρ του ΝΒΑ, μιας και βλέπει τον κόσμο από τα 193 εκατοστά. Όχι ιδιαίτερα δυνατός, μα πανέξυπνος, ο Κάρι δεν κάνει τίποτα το απαγορευτικό, τίποτα το εξωγήινο. Απλά σουτάρει μια μπάλα. Ο τρόπος όμως που την σουτάρει, έφερε το τσουνάμι που κανένας Τζόρνταν δεν μπόρεσε να προκαλέσει, τουλάχιστον εντός παρκέ.

Δεν θα ήταν πλεονασμός να πούμε πως ο Κάρι είναι ο λόγος που κάποια στιγμή στο μέλλον θα δούμε έναν παίκτη να σκοράρει 20 τρίποντα σε ένα ματς, σπάζοντας κάθε ρεκόρ. Αν το δει κάποιος ψυχρά, αυτή είναι η μόνη λογική ακολουθία, δεδομένου πως στο σήμερα, καμία εμφάνιση με 10 εύστοχα τρίποντα δεν συζητιέται για πάνω από 24 ώρες. Όμως αυτή, δεν ήταν πάντοτε η πραγματικότητα. Το 2003, όταν ο Κόμπι Μπράιαντ πέτυχε 12 τρίποντα σε έναν αγώνα, πέρασαν μέρες προτού σωπάσει το κύμα του θαυμασμού από την μπασκετική κοινότητα. Γιατί; Ας δούμε στον πίνακα που ακολουθεί, την λίστα με τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα σε έναν αγώνα, την ημέρα που ο Κόμπι “έσπασε” το τότε ρεκόρ.

Ας δούμε τώρα την ίδια λίστα, προσθέτωντας όλες τις κορυφαίες επιδόσεις από τότε, με μια γραμμή στην σεζόν-ορόσημο του Κάρι, όταν και αναδείχθηκε MVP με απόλυτη ομοφωνία.