Η αποχώρηση του Νεϊμάρ και άλλων μεγάλων αστέρων του ποδοσφαίρου από την Nike και η αλλαγή πολιτικής της εταιρείας που οδήγησε στην μαζική ”έξοδο”…
Σίγουρα το να ακούς πως μία εταιρεία, όπως η Nike, χάνει τον Νεϊμάρ, έναν από τους μεγαλύτερους αστέρες του ποδοσφαιρικού…γαλαξία , δεν αποτελεί θετική είδηση γι’ αυτήν. Ειδικά όταν η Puma, που τον έκανε δικό της, κάνει τέτοια αντεπίθεση τα τελευταία χρόνια προσπαθώντας να μπει ξανά γερά στο παιχνίδι, η New Balance με την Under Amour διεκδικούν κι αυτές το δικό τους κομμάτι απ’ την ”πίτα”, ενώ πάντα έχει απέναντί της και την μεγάλη της αντίπαλο Adidas.
Όταν τώρα ακούσεις πως τους τελευταίους μήνες έχει χάσει κι άλλους παίκτες μεγάλου βεληνεκούς, όπως ο Στέρλινγκ, ο Λεβαντόφσκι , ο Σέρχιο Ράμος κ.α. θα αρχίσεις να θεωρείς πως κάτι δεν πάει καλά.
Είναι όμως έτσι; Ή όλες αυτές οι κινήσεις αποτελούν μέρος ενός απώτερου σχεδίου της εταιρείας; Ευθύνεται ο Covid-19 και η πανδημία για τις περικοπές του ”ρόστερ” της;
Ε μην περιμένετε την απάντηση κιόλας από την εισαγωγή. Έχουμε πράγματα να πούμε και να αποσαφηνίσουμε ακόμα, γι’ αυτό ας ξεκινήσουμε!
Η win-win αποχώρηση του Νεϊμάρ από την Nike
Πριν φτάσουμε στον λόγο της αποχώρησής του και στο γιατί επέτρεψε η αμερικανική εταιρεία ένδυσης να γίνει αυτό, πρέπει να τονίσουμε πως ο Νεϊμάρ δεν ήταν απλά ένα ακόμα δυνατό χαρτί γι’ αυτή. Ο Βραζιλιάνος ”αρτίστας” είχε μία…σχέση ζωής με την Nike, αφού είναι χορηγός του απ’ όταν ήταν μόλις 13 ετών.
Μάλιστα το 2011 οι δυο πλευρές είχαν υπογράψει συμβόλαιο διάρκειας 11 ετών (!!), με τον Νεϊμάρ να έχει πλέον τη δική σου σειρά ποδοσφαιρικών παπουτσιών.
Ακόμη, ο Βραζιλιάνος ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής που φόρεσε παπούτσι με το Logo του Jordan Brand εκμεταλλευόμενος την συνεργασία της Παρί Σεν Ζερμέν με την φίρμα του θρυλικού Μάικλ Τζόρνταν και την Nike.
Παρ’ όλη αυτή τη κοινή σταδιοδρομία που είχαν τόσα χρόνια, η οποία και γνώρισε αρκετή επιτυχία, φαίνεται πως το μεταξύ τους διαζύγιο (επισημοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο) ήρθε αρκετά ελαφρά τη καρδία και από τις δυο πλευρές.
Από την μία, ο Νεϊμάρ έφυγε από μία εταιρεία που ήταν το Νο.2 πίσω από τον Κριστιάνο Ρονάλντο και πήγε στην Puma, όπου είναι το ”μεγάλο” όνομα, ενώ παράλληλα υπέγραψε και το ακριβότερο ατομικό χορηγικό συμβόλαιο χώρο του αθλητισμού στην ιστορία, αφού φημολογείται ότι θα του αποφέρει 25εκ. ευρώ ετησίως.
Από την άλλη, η Nike αφαίρεσε από το μισθολόγιό της ένα πολύ βαρύ ”φορτίο”, που στους χαλεπούς καιρούς της πανδημίας που βιώνουμε, μπορεί να θεωρηθεί και δυσβάσταχτο. Αλλά και την εξοικονόμηση πόρων να μην αφορά η κίνηση αυτή, μπορούν αυτά τα χρήματα να επανεπενδυθούν σε ένα νεό πρότζεκτ ή και σε περισσότερους παίκτες.
Διαβάστε ακόμη: Η Παρί Σεν Ζερμέν γυρνάει την…πλάτη στα «παιδιά» της!
Ο Νεϊμάρ είναι μόνο η ”κορυφή του παγόβουνου”
Η φυγή του Νεϊμάρ από την Nike δεν ήταν η πρώτη (και πιθανότατα να μην είναι ούτε και η τελευταία). Τους τελευταίους μήνες αρκετοί διάσημοι ποδοσφαιριστές αποφάσισαν να αναζητήσουν αλλού το χορηγικό τους ”μετερίζι”. Ο Ραχίμ Στέρλινγκ έφυγε και βρίσκεται αυτή τη στιγμή χωρίς χορηγό, με τις φήμες να τον θέλουν κοντά στη New Balance με παπούτσια της οποίας εμφανίστηκε τόσο σε προπόνηση όσο και σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ.
Ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι επίσης αποτελεί παρελθόν από την αμερικανική εταιρεία. Μάλιστα, ο Πολωνός σούπερ σταρ υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με μία άγνωστη πολωνική εταιρεία, την ”4F’, της οποίας πρεσβευτής είναι και η γυναίκα του, Άννα, επαγγελματίας αθλήτρια του καράτε. Βέβαια, ο ”Λέβα” ίσως τελικά καταλήξει να υπογράψει στην Puma, τα παπούτσια της οποίας εθέαθη να φοράει σε μια προπόνηση.
Ακόμη, κι άλλοι παίκτες από τα πέντε κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα εγκατέλειψαν την Nike. Ας δούμε μερικά ακόμη ”βαρβάτα” ονόματα.
Premier League: Άντονι Μαρσιάλ (Μαν.Γιουνάιτεντ), Φιλ Φόντεν (Μαν.Σίτι), Έντερσον (Μαν.Σίτι), Τιάγκο Αλκάνταρα (Λίβερπουλ), Ντόμινικ Κάλβερτ-Λιούιν (Έβερτον), Μπουκαγιό Σακά (Άρσεναλ) και Αντάμα Τραορέ (Γουλβς)
LaLiga: Μάρκο Ασένσιο, Ραφαέλ Βαράν και Σέρχιο Ράμος (Ρεάλ Μαδρίτης)
Bundesliga: Κίνγκσλεϊ Κομάν (Μπ.Μονάχου), Μούσα Ντιαμπί (Μπ. Λεβερκούζεν)
Serie A: Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς (Μίλαν)
Ligue 1: Τίμοθι Γουεά (Λιλ)
Έχει η Nike οικονομικό πρόβλημα ή απλά άλλαξε ”ρώτα”;
Η απάντηση στην συγκεκριμένη ερώτηση δεν μπορεί να είναι απόλυτη ούτε και απλή. Είναι ένας συνδυασμός παραγόντων που οδήγησαν σ’ αυτή την σίγουρα μεθοδευμένη πολιτική που ακολούθησε η Nike αφήνοντας τόσα μεγάλα συμβόλαια και τόσα μεγάλα ονομάτα αντίστοιχα να φύγουν.
Ένας βασικός λόγος είναι ότι η αμερικανική εταιρεία φαίνεται να εγκαταλείπει την πολιτική που είχε τα προηγούμενα χρόνια να υπογράφει όσους περισσότερους ποδοσφαιριστές γίνεται από τα πέντε μεγάλα πρωταθλήματα, επειδή εκεί συγκεντρώνονταν τα βλέμματα του συντριπτικού μέρους του τηλεοπτικού κοινού.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την φετινή σεζόν που διανύουμε περισσότεροι από ένας στους δυο ποδοσφαιριστές των πέντε μεγάλων πρωταθλημάτων να ανήκει χορηγικά στην Nike (το 53%). Η μεγάλη αντίπαλός Adidas έχει το 36% αυτών των παικτών στο ”μισθολόγιό” της, ενώ τρίτη και ”καταϊδρωμένη” είναι η Puma με το 7%, με τις υπόλοιπες εταιρείες να μοιράζονται τα ”ψίχουλα” που απομένουν.
Στο να εγκαταλήψει τη συγκεκριμένη λογική σίγουρα συνέβαλλε και η οικονομική ζημεία που επήλθε από την πανδημία της νόσου Covid-19, που πιθανότατα έφερε στο ”τραπέζι” της συζήτησης την εφαρμογή μιας στρατηγικής που στοχεύει περισσότερο στην ποιότητα παρά στην ποσότητα.
Κινούμενη σ’ αυτό το πλαίσιο περιορισμού του μισθολογίου της, η εταιρεία έκανε και μια σειρά από δύσκολες επιλογές δίνοντας ουσιαστικά…τόπο στα νιάτα.
Η αποχώρηση του Νεϊμάρ άνοιξε τον δρόμο στον Κιλιάν Εμπαπέ για να γίνει το επόμενο Νο.1 όταν ολοκληρωθεί η καριέρα του Κριστιάνο Ρονάλντο, αφού ο Πορτογάλος σούπερσταρ έχει υπογράψει ισόβιο συμβόλαιο με την εταιρεία . Ταυτόχρονα, Λεβαντόφσκι και Στέρλινγκ αποτέλεσαν πιο εύκολα παρελθόν από την στιγμή που πίσω τους υπήρχαν οι ανερχόμενοι Έρλινγκ Χάλαντ, Τζέιντον Σάντσο και Μάρκους Ράσφορντ. Δηλαδή ο καλύτερος σέντερ φορ του κόσμου αυτή τη στιγμή (Λεβαντόφσκι) έδωσε την θέση στον ανερχόμενο καλύτερο σέντερ φορ του πλανήτη (Χάλαντ) και ο καλύτερος Άγγλος ποδοσφαιριστής αυτή τη στιγμή (Στέρλινγκ) τη δική του σ’ έναν σχεδόν εξίσου καλό (Ράσφορντ) και τον καλύτερο ανερχόμενο Άγγλο εξτρέμ (Σάντσο).
Διαβάστε ακόμη: Εμπαπέ και Χάαλαντ: Νέα τάξη πραγμάτων στο ποδόσφαιρο
Η παραπάνω εξήγηση μπορεί να ακούγεται πιο πολύ σαν εξήγηση εκπόνησης μεταγραφικού πλάνου, ωστόσο νομίζω βοηθάει στο να εξηγηθεί καλύτερα το σκεπτικό της Nike.
Μετά, λοιπόν, τις τελευταίες εξελίξεις με την αλλαγή πολιτικής της αμερικανικής εταιρείας, αλλά και την μεγάλη σημασίας μετακίνηση του Νεϊμάρ στην Puma φαίνεται πως δόθηκε νέο ενδιαφέρον στην διαμόρφωση της ”πίτας” που αφορά τις ατομικές χορηγικές συμφωνίες των ποδοσφαιριστών με τις εταιρείες αθλητικής ένδυσης. Τώρα, το αν αυτή η μεταστροφή που έκανε η Nike θα της βγει σε καλό ή όχι, μένει να το δείξει ο χρόνος, αφού κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν την στάση της ως μετριοπαθής, αφού δίνει χώρο και στις άλλες εταιρείες να μπουν πιο γερά στο παιχνίδι και άλλοι έξυπνη, αφού θα έχει έτσι την δυνατότητα να πετύχει τα ίδια αποτελέσματα με πολύ χαμηλότερες επενδύσεις, αν ευοδωθεί το σχέδιό της.
Πηγές: nssmag.com, sportsfinding.com, footyheadlines, TheAthletic, AthleticInterest
2 Σχόλια
[…] Διαβάστε τη συνέχεια στο Inthezone […]
[…] […]