Γιόσιπ Ίλιτσιτς: «Κέρδισε» το μεγάλο αγώνα της ζωής

Ο Γιόσιπ Ίλιτσιτς ήταν για μία ακόμα φορά εξαιρετικός, στη νίκη της Αταλάντα επί της Μίλαν, τη μεγαλύτερη νίκη όμως την πέτυχε ο ίδιος πριν μερικούς μήνες, αφήνοντας πίσω το… σκοτάδι της κατάθλιψης.

Αύγουστος 2020. Η Αταλάντα ετοιμάζεται να γράψει ιστορία, μιας και συμμετέχει για πρώτη φορά στην προημιτελική φάση του Champions League, στην πλέον ιδιαίτερη διοργάνωση όλων των εποχών, μιας και η έλευση του κορωνοϊού στην Ευρώπη, οδήγησε την UEFA στην απόφαση να διεξαχθούν οι νοκ-άουτ αγώνες σε μονά παιχνίδια τον Αύγουστο στη Λισαβώνα. Οι «μπεργκαμάσκι» είχαν ήδη πάρει το εισιτήριο για τους «8», έχοντας αποκλείσει τη Βαλένθια από τον πρώτο γύρο των νοκ-άουτ αναμετρήσεων και θα αντιμετώπιζαν την μετέπειτα φιναλίστ της διοργάνωσης, Παρί Σεν Ζερμέν. Στη Λισαβώνα, όμως, δεν ταξίδεψε ένας εκ των κορυφαίων του «στρατεύματος» του Τζιάν Πιέρο Γκασπερίνι, ο Γιόσιπ Ίλιτσιτς, ο οποίος την ίδια ώρα μετέβαινε στην πατρίδα του, τη Σλοβενία.

Η αρχική ενημέρωση από την ομάδα του Μπέργκαμο ήταν πως ο 32χρονος Σλοβένος αντιμετώπιζε πρόβλημα τραυματισμού, ως απόρροια της παύσης των προπονήσεων λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Μετά από λίγο καιρό όμως, τα ιταλικά Μέσα ανέφεραν ανοιχτά το ζήτημα που ταλάνιζε τον Ίλιτσιτς. Έπασχε από κατάθλιψη. Ο 32χρονος επιθετικός, έχοντας επίγνωση του προβλήματος του, προτίμησε να μετακομίσει στην πατρίδα του και μάλιστα μέσα στο καλοκαίρι είχε πάρει την απόφαση να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.

«Πληγωμένος» χαρακτήρας

Το μαύρο «σύννεφο» της κατάθλιψης στάθηκε πάνω από τον ουρανό του Ίλιτσιτς. Οι φήμες γύρω από το… Γολγοθά που είχε να διανύσει ο Σλοβένος ήταν πολλές, όπως ότι τον απάτησε η γυναίκα του ή ότι επηρεάστηκε από τους μαζικούς θανάτους από την πανδημία του κορωνοϊού.

Τα παιδικά χρόνια του Ίλιτσιτς δεν ήταν αυτά που περιμένει κανείς να διαβάσει για έναν ποδοσφαιριστή που έφτασε στο κορυφαίο επίπεδο. Σε ηλικία μόλις 7 μηνών έχασε τον πατέρα του, Βόσνιο κροατικής καταγωγής, ενώ τα οικονομικά προβλήματα οδήγησαν την οικογένεια του να μετακομίσει στην Σλοβενία. Στο Πρίγιεντορ μεγάλωσε και προσπάθησε να επιβιώσει σε μία χώρα που ταλανιζόταν από τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας και την οικονομική κρίση.

Ο Ίλιτσιτς όχι μόνο άντεξε στις δύσκολες αυτές συνθήκες, αλλά κατάφερε να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα, παίζοντας ποδόσφαιρο και μάλιστα στο υψηλότερο επίπεδο.

Η κατάθλιψη του είχε χτυπήσει την πόρτα

Ο χαρακτήρας του Ίλιτσιτς ήταν αρκετά ευάλωτος. Ο Βάλτερ Σαμπατίνι, τεχνικός διευθυντής της Παλέρμο το 2010, είχε αναφέρει χαρακτηριστικά για τον Σλοβένο: «Τον παρακολουθούσαμε αρκετό καιρό. Στην κακή του ημέρα δεν ήθελε να μιλήσει σε κανέναν. Στην καλή του ημέρα ήταν φαινόμενο».

Χαρακτηριστική είναι η αντίδραση του, όταν έμαθε πως ο τότε συμπαίκτης του στη Φιορεντίνα, Νταβίντε Αστόρι, έφυγε από τη ζωή. Ο Ίλιτσιτς είχε χάσει νύχτες ολόκληρες, δεν κοιμόταν, με αποτέλεσμα να επηρεαστεί και αγωνιστικά και φυσικά ψυχολογικά.

Ανάλογη ήταν η αντίδραση του και σε μία περιπέτεια υγείας που είχε, όταν πριν από δύο χρόνια μία μόλυνση στους λεμφαδένες στάθηκε η αφορμή για να παραμείνει στο νοσοκομείο για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Πρακτικά, λοιπόν, ο Γιόσιπ Ίλιτσιτς μπορεί πολλές φορές να σηκωνόταν και να στεκόταν στα πόδια του, όμως έκρυβε μέσα του αυτό το σκοτάδι που το περασμένο καλοκαίρι ήρθε και τάραξε την ισορροπία του.

Σηκώθηκε ξανά όρθιος…

Στις αρχές Σεπτεμβρίου, τα νέα ήταν για πρώτη φορά χαρμόσυνα στο Μπέργκαμο. Ο Γιόσιπ Ίλιτσιτς αποφάσισε να αφήσει πίσω του τη σκέψη που έκανε περί απόσυρσης από την ενεργό δράση και επέστρεψε στο Achille & Cesare Bortolotti, το προπονητικό κέντρο της Αταλάντα. Μάλιστα, οι οπαδοί των «μπεργκαμάσκι» επεφύλασσαν ένα ιδιαίτερο καλωσόρισμα, στηρίζοντας τον στη νέα του προσπάθεια με ένα πανό που έγραφε: «Μην τα παρατάς, το Μπέργκαμο είναι μαζί σου».

Η αρχή δεν ήταν η καλύτερη δυνατή για τον Ίλιτσιτς. Ο Σλοβένος είχε χάσει πολλά κιλά και συνδυαστικά με την αποχή από τις προπονήσεις, δυσκολευόταν αρκετά να βρει τον καλό του εαυτό. Σε όλες τις φάσεις φαινόταν πως βρισκόταν 1-2’’ πίσω από κάθε φάση των συμπαικτών του, ενώ ήταν και άτυχος μιας και οι προσωπικές ενέργειες δεν είχαν αποτέλεσμα. Όλα αυτά φυσικά στην πιο ιδιαίτερη χρονιά στη σύγχρονη ιστορία του ποδοσφαίρου που και αυτό έχει επηρεαστεί με τη σειρά του από τον κορωνοϊό, συνδυαστικά με το μέτριο ξεκίνημα της Αταλάντα που είχε σε ντεφορμάρισμα τον Ντούβαν Ζαπάτα, την ώρα που το μεγάλο rotation του Γκασπερίνι δεν έδινε λύσεις.

Η ώρα της επανάκαμψης

Ο τελευταίος μήνας είναι και ο πλέον χαρακτηριστικός της επιστροφής του Ίλιτσιτς στο επίπεδο που ανήκει. Συγκεκριμένα, από τις 20 Δεκεμβρίου μέχρι και τον τελευταίο αγώνα με τη Μίλαν εκτός έδρας, ο 32χρονος επιθετικός έχει μοιράσει 5 ασίστ, έχει πετύχει 3 γκολ και έχει αναδειχθεί τρεις φορές MVP σε 9 αναμετρήσεις. Ο Σλοβένος βρήκε τον παλιό καλό του εαυτό και πιθανότατα τον βοήθησε το γεγονός ότι ανέλαβε το φορτίο της ηγεσίας της ομάδας, μετά και την απομόνωση του Πάπου Γκόμες, ο οποίος φαίνεται να καταλήγει στη Σεβίλλη. Το επιπλέον κίνητρο, λοιπόν, στάθηκε και η αφορμή ώστε ο Ίλιτσιτς να ξεδιπλώσει το μοναδικό ταλέντο που έχει με τη μπάλα στα πόδια.

Ο Ίλιτσιτς έβαλε… γκολ στα δίχτυα της κατάθλιψης και πλέον το μεγάλο στοίχημα για τον ίδιο είναι να μη ζήσει ξανά ανάλογες στιγμές, να είναι ξανά το ποδοσφαιρικό φαινόμενο, όπως τον είχε χαρακτηρίσει τότε ο Σαμπατίνι.