Έχοντας καταγωγή από την Σπάρτη, ο Τζορτζ Καμπόσος Τζούνιορ δεν θα μπορούσε να μην εξελιχθεί σε ένα… θηριώδη πυγμάχο. Το μπούλινγκ που τον οδήγησε στο μποξ, η συνεργασία με τον Μάνι Πακιάο, η νίκη επί του Λόπες που τον τοποθέτησε στην ελίτ της παγκόσμιας πυγμαχίας αλλά και η οδυνηρή πρώτη ήττα της καριέρας του, συνθέτουν το παζλ της ζωής τού 28χρονου Ελληνοαυστραλού.
Στο λεξικό η ετυμολογία της λέξης καμπόσος καθορίζεται ως εξής: Αυτός που παρουσιάζει τον εαυτό του σαν γενναίο ή σπουδαίο. Λέξη με αρνητική χροιά που όμως στο πρόσωπο του Τζορτζ Καμπόσου βρίσκει μια θετική ταύτιση. Αν αυτό σας μοιάζει οξύμωρο, ρίξτε μια ματιά στους αγώνες του και θα καταλάβετε…
Το μπούλινγκ οδήγησε τον Καμπόσο στην πυγμαχία
Ο Τζορτζ Καμπόσος Τζούνιορ γεννήθηκε στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας από ελληνικής καταγωγής γονείς. Ο παππούς (Τζορτζ Καμπόσος) και η γιαγιά του, από τη μεριά του πατέρα του, γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Σπάρτη πριν ξενιτευτούν στη μεγαλύτερη χώρα της Ωκεανίας για ένα καλύτερο αύριο το 1965.
Μεγαλώνοντας κατάλαβε πως είχε κλίση στα σπορ κι έτσι άρχισε να ασχολείται με το ράγκμπι, άθλημα άκρως διαδεδομένο στην Αυστραλία. Ωστόσο, τα παραπανίσια κιλά που είχε, γίνονταν συχνά αφορμή για μπούλινγκ από τους συμμαθητές του κι έτσι ο πατέρας του, Τζιμ, θεώρησε πως ήταν καλή στιγμή να δοκιμάσει και κάτι άλλο.
Έτσι, μπήκε στη ζωή του η πυγμαχία σε ηλικία 11 ετών. Ο Καμπόσος ερωτεύθηκε αμέσως το άθλημα. Έχει κάτι σχεδόν μεταφυσικό η πυγμαχία. Κάτι που σε κάνει να την αγαπήσεις σχεδόν ακαριαία μόλις ασχοληθείς μαζί της. Ίσως είναι η μοναξιά του ρινγκ. Ίσως είναι οι φωνές του προπονητή στο μυαλό σου κάθε φορά που κάνεις προπόνηση. «Σκύψε», «πιο δυνατά», «μείνε κοντά». Μπορεί να είναι και ο ιδρώτας. Κάθε σταγόνα που πέφτει είναι η απόδειξη πως γίνεσαι καλύτερος.
Ο Τζορτζ Καμπόσος ένιωσε το πάθος και την ένταση του αθλήματος κι αποφάσισε πως αυτός είναι ο δρόμος του. Τα 14 κιλά που έχασε σε μόλις λίγους μήνες ήταν μόνο η αρχή. Πλέον, τερμάτιζε πρώτος στα σπριντ που έκανε με την ομάδα ράγκμπι κι όχι τελευταίος.
Η πυγμαχία του έγινε εμμονή και άρχισε να διαπρέπει…
Τα χρόνια περνούσαν και η δίψα του Καμπόσου για την πυγμαχία, γιγαντωνόταν. Πολύ γρήγορα αποφάσισε να σταματήσει το ράγκμπι, στο οποίο είχε βελτιωθεί αισθητά. Στόχος του ήταν να εστιάσει μόνο στην πυγμαχία, κάτι που τον έκανε να ρίξει την απόδοσή του στο σχολείο.
«Το μποξ δεν θα σε πάει πουθενά», του είπε η καθηγήτριά του όταν τον έπιασε να παρακολουθεί πυγμαχικούς αγώνες στο κινητό την ώρα του μαθήματος. Ο Καμπόσος όμως, είχε πάρει της αποφάσεις του. Αν και σχεδόν 16 χρονών, κοιμόταν μια βδομάδα με τα γάντια του όταν κέρδισε το πρώτο του μεγάλο τουρνουά.
Οι νίκες διαδέχονταν η μία την άλλη. Μερικές νίκες σε διαπολιτειακά τουρνουά, μερικές ακόμα σε εθνικούς αγώνες κι ο Τζορτζ Καμπόσος έφτασε να μετράει 85 νίκες σε 100 ερασιτεχνικούς αγώνες, όταν και αποφάσισε το 2013, στην ηλικία των 20 ετών να γίνει επαγγελματίας.
Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του, φτάνοντας στην κορυφή της Αυστραλίας
Σε απόσταση μόλις τριών ετών, είχε φτάσει ήδη τις 10 νίκες σε ισάριθμους αγώνες. Έχοντας ανέβει όλα τα απαραίτητα σκαλοπάτια, ο Τζορτζ Καμπόσος θεωρούταν πλέον το next best thing της αυστραλιανής πυγμαχίας αλλά και ο νούμερο ένα διεκδικητής του WBA τίτλου ελαφρών βαρών της Ωκεανίας.
Τον Δεκέμβριο του 2016 στο Λούνα Παρκ του Σίδνεϊ αντιμετώπισε τον Μπράντον Ογκίλβιε.
«Έχω φτάσει στον πρώτο μεγάλο μου στόχο. Μόλις κερδίσω, θα έχω κάνει ακόμα ένα μεγάλο βήμα. Με περιμένουν μερικές μεγάλες ευκαιρίες στην Αμερική για κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα».
«Από μικρό παιδί ονειρεύομαι να γίνω Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Μόλις τελειώσω με αυτόν, γίνομαι ο νούμερο ένα πυγμάχος της Αυστραλίας, γίνομαι ο βασιλιάς και πάω για τον επόμενο μεγάλο στόχο».
Σε έναν αγώνα που διήρκησε 12 γύρους, ο Καμπόσος με ομόφωνη απόφαση κέρδισε τον Ογκίλβιε και κατέκτησε τον τίτλο. Για ακόμα μια φορά, έβαλε την ελληνική σημαία στο δεξί ώμο, τη σημαία της Αυστραλίας στον αριστερό και πανηγύρισε την πρώτη μεγάλη νίκη της καριέρας του. Μέχρι την επόμενη.
Το πισωγύρισμα και ο Μάνι Πακιάο που του άλλαξε τη ζωή
Στις αρχές του 2017, μαζί με τη γυναίκα του Ρεμπέκα, τη νεογέννητη κόρη του Εβάλια και τον μπαμπά του Τζιμ, ταξίδεψαν στο Λος Άντζελες με στόχο την κορυφή. Η μικρή οικονομική βοήθεια από τους Ελληνοαυστραλούς επιχειρηματίες Νικ Πολίτη και Μαρκ Μπουρή, ήταν αρκετή για τον πρώτο καιρό, όμως μετά η κατάσταση έγινε ανυπόφορη.
«Ήταν δύσκολα. Φτάσαμε σε σημείο να περνάμε μέρα-μέρα όσον αφορά τα χρήματα. Έπαιρνα κάποια λεφτά από κάποια σπάρινγκ κι έτσι καταφέρναμε να πληρώνουμε το νοίκι. Το σπίτι ήταν μια τρύπα, σαν φυλακή ενώ ο πατέρας μου κοιμόταν στον καναπέ και το μπάνιο έμπαζε νερά από παντού».
Τότε, ένα πρωινό που ο Καμπόσος έκανε προπόνηση στο διάσημο Wild Card Boxing Club, ο προπονητής του Μάνι Πακιάο, Φρέντι Ρόουτς, τον παρατηρούσε. Το στιλ του Καμπόσου έμοιαζε πολύ με εκείνο του επόμενου αντιπάλου τού Πακιάο, του Τζεφ Χορν. Έτσι, ο Ρόουτς προσκάλεσε τον Καμπόσο να γίνει training partner του σπουδαίου Φιλιππινέζου πυγμάχου κι εκείνος φυσικά δέχθηκε.
Η συνεργασία με τον Πακιάο, έγινε φιλία ζωής
Τους επόμενους έξι μήνες, οι δύο τους ήταν αχώριστοι. Στις 5:30 το πρωί έβγαιναν για τρέξιμο και στη συνέχεια έκαναν τρεις προπονήσεις καθημερινά. Συνολικά, έπαιξαν πάνω από 250 γύρους όσο καιρό συνεργάστηκαν. Είτε στο Λος Άντζελες, είτε στη Μανίλα είτε στο Μπρισμπέιν (που έγινε ο αγώνας του Πακιάο), ο κόσμος τους ακολουθούσε παντού.
«Έβλεπα κόσμο στις Φιλιππίνες που δεν είχε φαγητό ή ηλεκτρισμό και ζητωκραύγαζε για τον Μάνι. Ήταν φοβερό. Αυτό μου δείχνει πως όταν πράττεις σωστά, ο κόσμος θα σε σεβαστεί και έξω και μέσα στο ρινγκ. Ήταν τιμή μου, ο χρόνος που πέρασα με τον Πακιάο. Έναν από τους καλύτερους πυγμάχους όλων των εποχών. Με ανέβασε πραγματικά επίπεδο».
Φυσικά και ο Πακιάο μόνο καλά λόγια είχε να πει για τον Καμπόσο: «Δούλευε πιο σκληρά απ’ όλους. Για αυτό τα πήγαμε τόσο καλά. Δεν έβρισκε τρόπους να γλιτώσει προπόνηση, ήταν πάντα εκεί. Η ηθική του θα τον κάνει Παγκόσμιο Πρωταθλητή».
Η πρώτη εμφάνισή του στην Ελλάδα και οι νίκες που τον έφεραν απέναντι στον Τεοφίμο Λόπες
Έχοντας πλέον την οικονομική δυνατότητα να επικεντρωθεί στην πυγμαχία, ο Καμπόσος συνέχισε το νικηφόρο σερί του. Αρχικά, υπέγραψε συμβόλαιο με την DiBella, εταιρεία εκπροσώπησης πυγμάχων. Στη συνέχεια, διατήρησε τον τίτλο του ενώ κέρδισε και τον Πανωκεανικό IBF τίτλο εναντίον των Καμίλ Μπάλα και Κράι Σετχάφον.
Ακολούθησε ο πρώτος του αγώνας σε αμερικανικό έδαφος. Νίκη με νοκ άουτ στον πρώτο γύρο εναντίον του Χοσέ Φερέρο ενώ ακολούθησαν ακόμα δύο νίκες για να φτάσει στο 16-0.
Στις 7 Ιουνίου του 2019, ο Τζορτζ Καμπόσος έδωσε την πρώτη του μάχη στην Ελλάδα. Στο κατάμεστο Ολυμπιακό κέντρο Γαλατσίου ο Ελληνοαυστραλός πυγμάχος αντιμετώπισε τον Βενεζουελάνο Ρίτσαρντ Πένια.
Οι Έλληνες που είχαν μαζευτεί παραληρούσαν στην είσοδο του Καμπόσου, ξέσπασαν όμως πραγματικά όταν έβγαλε τη ρόμπα του και παρατήρησαν τα τατουάζ του. Στο πάνω μέρος πλάτης του ο Λεωνίδας (έτσι ονόμασε και το γιο του). Από κάτω ο Αχιλλέας. Στο χέρι του η φράση: «Μολών Λαβέ». Οι λέξεις «Ελευθερία ή Θάνατος» ξεπροβάλλουν από τα πόδια του. Την ίδια στιγμή που φιλά την ελληνική σημαία. Ο κόσμος φωνάζει δυνατά και ρυθμικά το όνομά του κι αυτός τους ανταποδίδει την στήριξη με ένα νοκ άουτ στον έκτο γύρο. 17-0.
«Στην επανάσταση του 1821, οι Έλληνες ήταν έτοιμοι να πεθάνουν για την ελευθερία τους. Έτσι κι εγώ στην καριέρα μου, πάντα κυνηγώ την ελευθερία ακόμα κι αν χρειαστεί να πεθάνω».
Αυτή ήταν και η τελευταία εμφάνιση του Καμπόσου πριν το όνομά του πάρει τρομακτικές διαστάσεις στο χώρο της πυγμαχίας. Πρώτα η νίκη εναντίον του Μάικι Μπέι στο Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν κι αργότερα ακόμα μία εναντίον του Λι Σέλμπι στο Λονδίνο, κατέστησαν τον Τζορτζ Καμπόσο τον νούμερο ένα διάδοχο για τον παγκόσμιο τίτλο ελαφρών βαρών. Έναν τίτλο που κατείχε ο Αμερικανός σούπερ σταρ και αήττητος Τεοφίμο Λόπες.
Ο Καμπόσος κυνήγησε και πέτυχε τη συμφωνία για τον αγώνα με τον Λόπες
Ο Τεοφίμο Λόπες μόλις είχε κερδίσει τον θρύλο Βασίλι Λομαντσένκο κατακτώντας τις τρεις από τις τέσσερις διαθέσιμες ζώνες ελαφρών βαρών (IBF, WBO, WBA) ενώ στην κατοχή του είχε και τον τίτλο The Ring.
Μία νίκη που τον καθόρισε ως έναν από τους καλύτερους της εποχής μας και δημιουργώντας παράλληλα φόβο στους αντιπάλους του. Ο Καμπόσος όμως δεν… μάσησε ούτε τότε. Μαζί με τον πατέρα του αλλά και την εταιρεία που τον εκπροσωπεί, έκανε τα πάντα για να κλείσουν τον αγώνα εναντίον του Λόπες.
Ακολούθησαν πολλές διαπραγματεύσεις, από την επιλογή αντιπάλου, ως τη χώρα διεξαγωγής και την πλατφόρμα ή το κανάλι που θα αναλάμβανε τη μετάδοση του αγώνα. Τελικά, ύστερα από αρκετή καθυστέρηση και δυο αναβολές λόγω πανδημίας, ο αγώνας Λόπες εναντίον Καμπόσου ορίστηκε για τις 27 Νοεμβρίου του 2021.
Η προετοιμασία του για τη μεγάλη μάχη στο Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν
Ο Τζορτζ Καμπόσος χαζεύει τον κόσμο έξω από το παράθυρο τού δωματίου του, στον 20ό όροφο του New Yorker Hotel στο Μανχάταν. Άγχος, πίεση, ενθουσιασμός. Ο κόσμος κινείται, μιλάει φωνάζει. Ο Καμπόσος όμως ακίνητος, αφουγκράζεται. Σε λίγες ώρες από εκείνη τη στιγμή, θα έδινε το μεγαλύτερο αγώνα της ζωής του. Στο κατάμεστο αυτή τη φορά Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν. Εκεί που ο Τζον Λένον έδωσε την τελευταία συναυλία της ζωής του πριν δολοφονηθεί. Εκεί που η Μέριλιν Μονρό τραγούδησε «happy birthday Mr. President» στον Τζον Φ. Κένεντι. Εκεί που ο Μοχάμεντ Άλι πάλεψε με τον Τζο Φρέιζερ.
Ο Τζορτζ Καμπόσος ήταν έτοιμος να πεθάνει, όπως είχε δηλώσει. Ήταν έτοιμος να χαλάσει το πάρτι του υπερόπτη Λόπες και του φαφλατά πατέρα του. Ήταν έτοιμος να ανατρέψει τα προγνωστικά που έδιναν νοκ άουτ στον πρώτο γύρο για τον 24χρονο Αμερικανό.
Στο μυαλό του Τζορτζ τριγυρνούσαν τα 2 εκατομμύρια δολάρια που θα κέρδιζε. Με αυτά θα μπορούσε να φτιάξει μια όμορφη ζωή για τη γυναίκα του Ρεμπέκα αλλά και την Εβάλια, τον Λεωνίδα και τον Σαντιάγο. Τα τρία παιδιά του.
Ευχόταν να ήταν ο παππούς του παρών. Εκείνος όμως είχε πεθάνει μόλις λίγους μήνες πριν, από τον καρκίνο που τον ταλαιπωρούσε τόσο καιρό. Με κάποιο μαγικό τρόπο, πίστευε πως ο παππούς του θα τον βλέπει μέσα από τα μάτια του δέκα μηνών Σαντιάγο. Αυτό γιατί τη μέρα που ο αγαπημένος του παππούς άφησε την τελευταία του πνοή, γεννήθηκε ο δεύτερος γιος του. «Αντάλλαξαν θέσεις», λέει ο Τζορτζ γελώντας αμήχανα. Γιατί κάπου μέσα του, αυτό πιστεύει πραγματικά.
Οι στιγμές πριν τη μεγάλη μάχη ενός Σπαρτιάτη
Αφήνει το δωμάτιο και κατεβαίνει στα αποδυτήρια. Προετοιμάζεται. Δείχνει δυνατός μπροστά στις κάμερες. Μόλις φεύγουν λυγίζει. Λέει στη γυναίκα του: «Το ξέρεις πως είμαι έτοιμος να πεθάνω σήμερα. Θα κάνω τα πάντα αρκεί να κερδίσω».
«Θα είσαι εντάξει», του απάντησε κλαίγοντας.
Μιλάει για λίγο στα παιδιά του μέσω βιντεοκλήσης. Θυμάται πως μπορεί να τα βλέπει για τελευταία φορά. Δένει τα μπαντάζ, φοράει τα γάντια, βάζει τη ρόμπα και αποχωρεί μαζί με την ομάδα του.
Περπατάει μέσα σε ένα σκοτεινό διάδρομο που οδηγεί στο ρινγκ. Αργά αλλά με σιγουριά. Βγαίνοντας στο στάδιο, τα εκτυφλωτικά φώτα του MGM, τυφλώνουν προσωρινά τα μάτια του, μέχρι να προσαρμοστούν και πάλι. Μια εικόνα που μοιάζει με τη γέννηση αλλά και το θάνατο.
Ο Καμπόσος είναι Παγκόσμιος Πρωταθλητής…
Ο αγώνας ξεκινάει και ο Καμπόσος νιώθει ένα ρίγος σαν ηλεκτρικό ρεύμα να διαπερνά τη σπονδυλική του στήλη. Στα πρώτα λεπτά μοιάζει χαμένος καθώς τα περισσότερα δεξιά ντιρέκτ του Αμερικανού προσγειώνονται στο κεφάλι του. Οι ιαχές των ορδών τού κόσμου αντηχούν: «Λόπες», «Λόπες», «Λόπες».
Θέλει ένα χτύπημα για να πάρει ψυχολογία. Το βρίσκει. Μόλις 15 δευτερόλεπτα πριν το τέλος του πρώτου γύρου, το δεξί του Καμπόσου χτυπάει με δύναμη το κεφάλι του Λόπες κι εκείνος πέφτει στο καναβάτσο για λίγο.
Τότε άλλαξαν όλα. Ο Καμπόσος πήρε τα ηνία του αγώνα, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων κι έφτασε τελικά στη νίκη με διχασμένη απόφαση (split decision). Στο άκουσμα του αποτελέσματος ο Καμπόσος ξεσπά σε κλάματα, έχοντας πάντα στους ώμους τις σημαίες των δύο χωρών που αγαπά. Της Ελλάδας και της Αυστραλίας. Ο Ελληνοαυστραλός πυγμάχος μόλις έχει ολοκληρώσει μία από τις πιο απρόσμενες νίκες του σύγχρονου μπόξινγκ. Έχοντας αίμα και ψυχή Σπαρτιάτη έγινε Παγκόσμιος Πρωταθλητής, όπως είχε υποσχεθεί.
Τα αίματα του Λόπες που είναι διασκορπισμένα σε όλο το ρινγκ μαρτυρούν το δίκαιο αποτέλεσμα και αποτύπωναν τη γνησιότητα του ψευδώνυμου του Καμπόσου. Ferocious, ελληνιστή θηριώδης.
«Πίστευα στον εαυτό μου. Ήμουν καλύτερος και νίκησα δίκαια. Πως θα μπορούσε να νικήσει έναν πυγμάχο που ετοιμαζόταν να πεθάνει;»
Η οδυνηρή ήττα από τον Χέινι, η εμφάνιση-υπόσχεση για τη συνέχεια και η… Ελλάδα
Θα μπορούσε να πάρει μια πιο πλούσια και άνετη διαδρομή. Να αναπαυτεί στις δάφνες του και να κλείσει αγώνες που θα του γέμιζαν την τσέπη. Δεν θα του γέμιζαν όμως την καρδιά. Η ομάδα του Καμπόσου, αφού πρώτα απέτυχε να κλείσει αγώνα εναντίον του Λομαντσένκο (αποφάσισε να μείνει και να πολεμήσει στην Ουκρανία), έκλεισε τον αγώνα εναντίον του Ντέβιν Χέινι. Του πυγμάχου που είχε τη μόνη ζώνη (WBC) που έλειπε από τον Ελληνοαυστραλό, έτσι ώστε να γίνει ο πρώτος αδιαφιλονίκητος πυγμάχος ελαφρών βαρών μετά το 1990 και τον Πέρνελ Ουιτάκερ και ο πρώτος επί εποχής των τεσσάρων ζωνών.
Έτσι, το περασμένο Σάββατο οι δύο πυγμάχοι μπήκαν στο ρινγκ, με στόχο να γράψουν ιστορία.
Το Marvel Stadium της Μελβούρνης ήταν γεμάτο από 40.000 ομογενείς αλλά ο Καμπόσος δεν τα κατάφερε, χάνοντας για πρώτη φορά στην καριέρα του. Ο Χέινι, ήταν καλύτερος σε όλο τον αγώνα, νίκησε με ομόφωνη απόφαση και αύξησε το αήττητο ρεκόρ του στο 28-0.
Μάλιστα, λόγω συγκεκριμένης ρήτρας, θα υπάρξει ρεβάνς μεταξύ των δύο πυγμάχων και πάλι στην Αυστραλία σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα.
Μία συνθήκη που δίνει την ευκαιρία στον Καμπόσο, να διεκδικήσει ξανά, όσα έχασε πριν λίγες ημέρες.
Και ποιος ξέρει. Ίσως μετά από λίγο να τον δούμε να διεκδικεί ή να υπερασπίζεται κάποιον τίτλο σε ένα κατάμεστο ΟΑΚΑ.
«Αγαπώ την Ελλάδα, όσο και την Αυστραλία. Σε κάθε αγώνα έχω τις σημαίες και των δύο μαζί μου γιατί έτσι νιώθω. Είμαι περήφανος για το ελληνικό αίμα μου. Εμείς οι Έλληνες είμαστε γεροί και δεν φοβόμαστε τίποτα».
Πηγές: dazn.com, greekherald.com.au, smh.com.au, theleader.com.au
Διαβάστε ακόμα:
Τάισον Φιούρι: Η ερεβώδης διαδρομή ενός παρία προς την καταξίωση
Νίκο Άλι Γουόλς: Το DNA, ένα λευκό σορτσάκι και τα 50 δευτερόλεπτα της νέας του ζωής
Φέλιξ Βερντέχο: Στο θολωμένο μυαλό ενός πυγμάχου
