Φάκελος “Χεζόνια”: 12+1 ξένοι που αγάπησαν και αγαπήθηκαν στην Ελλάδα!

Ο Μάριο Χεζόνια ετοιμάζεται να φορέσει την φανέλα του Παναθηναϊκού και εμείς σας θυμίζουμε εξέχουσες περιπτώσεις ξένων που λάτρεψαν και λατρεύτηκαν στην χώρα μας, νιώθωντας στο πετσί τους τον όρο “ελληνική φιλοξενεία”.

Ήταν εδώ και χρόνια γνωστό πως ο διακαής πόθος του NBAer Μάριο Χεζόνια δεν γινόταν να αφήσει απαρατήρητο το ελληνικό φίλαθλο κοινό. Το φλερτ ανάμεσα στον Κροάτη και τους πράσινους είχε αναθερμανθεί πολλάκις μέσω των social media, σαν βόμβα που έψαχνε την ευκαιρία για να σκάσει.

Εν τέλει, ο Φεβρουάριος του 2021 έμελλε να είναι η στιγμή της αντάμωσης για τις δύο πλευρές, με τον Χεζόνια να έρχεται στην Αθήνα ως δανεικός από την Μπαρτσελόνα, με οψιόν αγοράς για το επόμενο καλοκαίρι.

Ο “Super Mario” έτυχε υποδοχής… ροκ σταρ στο “Ελευθέριος Βενιζέλος”, σε μια μέρα που μας θύμισε σκηνές προ κορωνοϊού, με ότι θετικό ή αρνητικό συνεπάγεται.

Ο Χεζόνια κατέφθασε στο ΟΑΚΑ για να πραγματοποιήσει το όνειρο του, ακόμα κι αν χρειαστεί να κάνει υπόμονη λόγω της απαγόρευσης των φιλάθλων στα γήπεδα. Ο πρώην NBAer μοιάζει ως το ιδανικό παράδειγμα παίκτη-οπαδού, κάτι που σπάνια συναντά σε ξένο μπασκετμπολίστα. Ωστόσο, η περίπτωση Χεζόνια δεν είναι σίγουρα η πρώτη, ούτε πρόκειται να είναι η τελευταία.

Σήμερα μας δίνεται μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ανατρέξουμε στο χρονοντούλαπο του ελληνικού μπάσκετ για να ξεθάψουμε ιστορίες αθλητών που δέθηκαν με την ομάδα τους σε βαθμό… κακουργήματος.

Οι… Χεζόνια του παρελθόντος είναι πολλοί και όπως εύκολα θα αντιληφθείτε, ο Κροάτης θα έχει ισχυρό ανταγωνισμό για μια θέση στην ίδια πρόταση με μερικά από τα ονόματα που ακολουθούν.

Προτού ξεκινήσουμε, οφείλουμε να αναφέρουμε πως στο συγκεκριμένο αφιέρωμα θα μιλήσουμε για περιπτώσεις παικτών που αγωνιστήκαν έστω σε μια από τις πέντε μεγάλες του ελληνικού μπάσκετ (Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, Άρης, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ). Για αυτό θα αφήσουμε εκτός σπουδαία ονόματα όπως οι Ντέιβιντ Ίνγκραμ, Μίτσελ Ουίγκινς και Ερλ Χάρισον.

Επίσης, εκτός λίστας μένουν πρωταγωνίστες που έχουν αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα ή θεωρούνται γηγενείς, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τους Τόμιτς, Πρέλεβιτς, Στογιάκοβιτς, Σούμποτιτς.

Επίσης, σημαντικότατο κριτήριο επιλογής αποτέλεσε ο χρόνος παρουσίας του παίκτη στην Ελλάδα, για αυτό απουσιάζουν εξίσου θρυλικά ονόματα όπως οι Ουίλκινς, Τζόνσον, Ρίβερς, Τέρνερ, Σκοτ, Ουίλτζερ, Σέλερς κ.α.

Χαρακτηριστικό είναι πως από τις 13 επιλογές μας, μόλις οι δύο αγωνίστηκαν λιγότερα από τρία χρόνια στην χώρα μας.

Honorable Mentions: Τζέιμς Γκιστ, Κάιλ Χάινς, Τζέρεμι Μάσεϊ, Ντρου Νίκολας, Έισι Λο, Ριτς Ρέλφορντ, Γιούρι Ζντοβτς, Μάικ Τζόουνς, Γκρεγκ Τσερτς, Χοσέ Πικουλίν Ορτίθ.

Ζάρκο Πάσπαλι

Ένας “θεός” που λάτρεψες και αν ήσουν ερυθρόλευκος, λάτρεψες να μισείς. Ένα σπάνιο τάλεντο, μετέτρεψε τον όγδοο Ολυμπιακό του 1991 σε διεκδικητή, κατακτήτη του πρωταθλήματος και πρωταγωνίστη, εν τέλει… αυτόχειρα στην Ευρώπη.

Οι βολές του στον τελικό της Σαραγόσα στοίχειωσαν την μάλλον ποιοτικότερη ομάδα που δημιούργησαν ποτέ οι ερυθρόλευκοι (Τάρπλεϊ, Φασούλας, Σιγάλας, Τόμιτς, Τάρλατς, Νάκιτς κ.α.). Η αποφάση του να μεταπηδήσει στον αιώνιο αντίπαλο ήταν το κερασάκι.

Μετά τους πράσινους αγωνίστηκε τόσο στον Πανιώνιο όσο και στον Άρη, συμπληρώνοντας 189 συμμετοχές (7ος ξένος συνολικά) και πάμπολλες συγκινήσεις στην μπασκετική Ελλάδα.

Μάικ Μπατίστ

Ο ογκόλιθος της ρακέτας, ένα αναπόσταστο κομμάτι της μηχανής του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ήρθε στην Ελλάδα το 2003 από τους Γκρίζλις, δέθηκε όσο ελάχιστοι Αμερικανοί με την χώρα μας και έσπασε πάμπολλα κοντέρ. Κατέγραψε 303 συμμετοχές στην Α1, τις περισσότερες από κάθε άλλο ξένο στην ιστορία του πρωταθλήματος.

Μετά από τρεις κατακτήσεις EuroLeague, εννέα πρωταθλήματα και επτά κύπελλα Ελλάδας, ο Αμερικανός “κρέμασε” τα παπουτσία του στο 2014, με ενδιάμεσο μονοετή… “απόδραση” στην Κων/πόλη για χάρη της Φενέρ.

Μετά τα… μεγάλα μυαλά που κατέκλεισαν το ΟΑΚΑ, ο Αμερικανός διεκδικεί επάξια τον τίτλο του πιο επιδραστικού και αγαπητού ξένου την τελευταία 15ετία.

Ντίνο Ράτζα

Είναι ο μόνος παίκτης στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ που λατρεύεται μέχρι σήμερα από φίλους αμφότερων των αιωνίων, όντας μάλιστα εκρηκτικός χαρακτήρας!

Ο συμπατριώτης του Μάριο Χεζόνια, Ντίνο Ράτζα τίμησε με την ίδια συνέπεια τόσο την φανέλα του Παναθηναϊκού (1997-99), όσο και του Ολυμπιακού (2000-01). “Έκανα τον Παναθηναϊκό πρωταθλητή” δήλωσε και δεν έχει άδικο. Ωστόσο, στην περίπτωση του τριφυλλιού πλήρωσε την αδυναμία διάκρισης στην Ευρώπη, ενώ στους ερυθρόλευκους τις εγχώριες αποτυχίες.

Στο τέλος της ημέρας όμως, το γνήσιο… βαλκανικό προφίλ του σε συνδυασμό με την τιμιότητα που τον χαρακτήριζε εντός και εκτός παρκέ, τον έκαναν αγαπητό στο πέρασμα του χρόνου.

Νίκολα Μιλουτίνοφ

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα, ίσως ολίγον τι αμφιλεγόμενο, δεδομένο πως κατά την πρώτη του σεζόν βρέθηκε ουκ ολίγες φορές στο επίκεντρο της κριτικής. Ένα φιλόδοξο πρότζεκτ που δικαίωσε μεν τους Πειραιώτες, όμως τους άφησε εν τέλει δίχως κάποια οικονομική επιβράβευση. Αυτό γιατί ο παίκτης αποχώρησε ελεύθερος το περασμένο καλοκαίρι για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Στα τέσσερα χρόνια παρουσίας του στο λιμάνι, ο “Μίλου” από άγουρος ψηλός εξελίχθηκε σε απόλυτος κυρίαρχος. Έφτασε να ηγείται των Πειραιώτων, παρότι ατύχησε, ολοκληρώνοντας την θητεία του σε μια μεταβατική σεζόν.

Ο Σέρβος ερωτεύτηκε την χώρα μας όσο λίγοι, κάτι που καταλαβαίνει κανείς από το γεγονός ότι μέχρι τον περασμένο Σεπτέμβριο μπορούσες κάλλιστα να τον συναντήσεις στα Νότια Προάστια. Από την φυγή του και έπειτα δηλώνει με κάθε ευκαιρία πως θα ήθελε κάποια στιγμή να επιστρέψει στην Ελλάδα για τον Ολυμπιακό. Μετά απ΄όσες φωνές χρειάστηκε να αψηφήσει, θα ναι σίγουρα ευπρόσδεκτος.

Ντέγιαν Μποντιρόγκα

Ο σπουδαιότερος απόφοιτος της γιουγκοσλαβικής σχολής που πάτησε στην χώρα μας, ειδικά από την στιγμή που ο ξάδερφος του, Ντράζεν Πέτροβιτς δεν πρόλαβε να φορέσει τα πράσινα. Σε τέσσερα χρόνια θητείας στον Παναθηναϊκό, έγινε σημείο-κατατεθέν της ευρωπαϊκής καθιέρωσης στην ελίτ. Δύο κατακτήσεις Ευρωλίγκα, η μία πιο εντυπωσιακή από την άλλη, το αποδεικνύουν.

Προσθέστε στο μείγμα τρία εγχώρια πρωταθλήματα και πολλές στιγμές ποιοτικού μεγαλείου, σε συνδυασμό με τα “άκυρα” που είχε ρίξει το 1991 σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ και θα κατανοήσετε γιατί αυτή η σπάνια ηγετική φυσιογνωμία δοξάστηκε ως φίλος και εχθρός στο ΟΑΚΑ. Άλλωστε, γνώρισε την απόλυτη αποθέωση ακόμα κι όταν επέστρεψε ως αντίπαλος με την φανέλα της Μπαρτσελόνα.

Νταμίρ Μουλαομέροβιτς

Το σπουδαιότερο μυαλό που έχει πατήσει στο Παλέ μετά τους Μπάνε και Πέτζα. Ο συμπατριώτης του Χεζόνια πέρασε και δεν ακούμπησε από τον Παναθηναϊκό την σεζόν 2001-02, όμως η επιστροφή του για χάρη του ΠΑΟΚ το 2003 αποδείχθηκε ευεργετική για τον ίδιο, ο οποίος εξελίχθηκε σε κυρίαρχο των ασίστ.

Το 2006 μάλιστα, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Α1 με την φανέλα του Πανελληνίου, προτού περάσει και από το ΣΕΦ, εκεί όπου παραγκωνίστηκε λόγω κόντρας με τον Πίνι Γκέρσον. Η εν Ελλάδι σταδιοδρομία του δεν μπορούσε να τερματιστεί μακρία από την Θεσσαλονίκη.

Το 2009 η δεύτερη θητεία του στον ΠΑΟΚ τερματίστηκε και εκείνος επέστρεψε στην πατρίδα του, αφήνοντας πίσω πολλούς και καλούς φίλους στην χώρα μας.

Ιμπραήμ Κουτλουάι

Ένας Τούρκος με την ολυμπιακή φλόγα στο χέρι, πριν το καλοκαίρι της Αθήνας το 2004. Ο Ιμπραχίμ Κουτλουάι ήταν κάτι παραπάνω από αποδείξη της φιλιάς μεταξύ γειτόνων. Πολλά παραπάνω για την ακρίβεια.

Συστήθηκε στο ελληνικό κοινό με τα χρώματα της ΑΕΚ, δείχνοντας τις ήδη αναγνωρισμένες επιθετικές αρετές του (πρώτος σκόρερ Euroleague το 1999). Ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας. Εκεί, οδήγησε την Ένωση στον τίτλο και τον ίδιο στο βραβείο του MVP.

Η επόμενη τριετία τον βρήκε με την φανέλα του Παναθηναϊκού, όπου και αγαπήθηκε όσο λίγοι για πολλούς λόγους. Ο σημαντικότερος; Η συγκλονιστική του εμφάνιση στον τελικό της Μπολόνια, όπου έριξε στο καναβάτσο την γηπεδούχο Κίντερ με 22 πόντους!

Ντάνιελ Χάκετ

Ο Ιταλός γκαρντ, παρά τα μόλις δύο χρόνια παραμονής του στο Λιμάνι, εκ των οποίων αρκετοί μήνες εκτός δράσης, κέρδισε όσο ελάχιστοι τις καρδιές των φιλάθλων του Ολυμπιακού.

Η παθιασμένη παρουσία του εντός παρκέ, το ιταλικό ταπεραμέντο που έδεσε άριστα με τις κερκίδες του ΣΕΦ και το… καπνογόνο του στην οροφή του πούλμαν μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2016 έβαλαν την αφίσα του σε πολλά ερυθρόλευκα σπίτια.

Το καλοκαίρι του 2017, διοίκηση και Γιάννης Σφαιρόπουλος αποφάσισαν να αφήσουν ελεύθερο τον Χάκετ, φοβούμενοι την κατάσταση του μετά την πολύμηνη απουσία του. Το μετάνιωσαν; Οικτρά.

Τέσσερα χρόνια μετά, όντας πρωταθλητής Ευρώπης και βασικό γρανάζι της ΤΣΣΚΑ, ο Ιταλός δεν δίστασε να απαντήσει, όταν ρωτήθηκε αν είχε πρόταση από τον Ολυμπιακό: “Κατηγορηματικά όχι! Πιστεύετε πως θα την απέρριπτα; Όχι! Πιστεύετε πως θα υπέγραφα στην ΤΣΣΚΑ, αν είχα πρόταση από τον Ολυμπιακό;”

Στόγιαν Βράνκοβιτς

Το “σκιάχτρο”, ο “τίμιος γίγαντας”, ο “από μηχανής Θεός”. Όλα αυτά τα προσωνύμια θα μπορούσαν κάλλιστα να… εφευρεθούν για τον Στόγιαν Βράνκοβιτς, ο οποίος επηρέασε το μπάσκετ της χώρας και σήμανε την άνοδο του Παναθηναϊκού, όπως την οραματίστηκαν οι αδερφοί Γιαννακόπουλοι.

Ο Κροάτης με το νο11 (το νούμερο που διάλεξε ο Χεζόνια), με προϋπηρεσία στον Άρη τη σεζόν 1989-90, άφησε τους Σέλτικς για το τριφύλλι της Ευρώπης και τέσσερα χρόνια μετά αποχώρησε ξανά για το ΝΒΑ με την στάμπα του “θρύλου”, μετά την αείμνηστη τάπα στον τελικό του Παρισιού.

https://www.youtube.com/watch?v=V77EvBuPGvQ&ab_channel=MikeLoupnikis

Παρότι πανηγύρισε το πρωτάθλημα μόνο με την φανέλα του Άρη, συμπλήρωσε 163 συμμετοχές στην Α1, όντας ο 10ος ξένος στην σχετική λίστα. Ένας από τους λίγους Ευρωπαίους που έκαναν άβατο την ρακετά, έχει καταφέρει να προσθέσει μυθικές διαστάσεις στο όνομα του, κι ας δέχθηκε την ευχάριστη συνεισφορά του ταμπλό το 1996.

Ράιαν Στακ

ΥπερΚάλτ φιγούρα στον Άρη της νέας χιλιετίας που προσπαθούσε να αναβιώσει τις δόξες του παρελθόντος. Σε μια ιστορία που έχει να φανερώσει πολλούς και αξιολόγους ψηλούς (Βράνκοβιτς, Σέλερς, Ουίλτζερ, Μάσεϊ) ο Στακ κερδίζει όχι μόνο για την κόμη αλλά και την συνέπεια του.

Έμεινε στην Θεσσαλονίκη για τέσσερα χρόνια, συνδέθηκε όσο κανείς με την αναγέννηση του τμήματος, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του EuroCup το 2003 και του Κυπέλλου το 2004, αλλά και τον χαμένο τελικό του ULEB Cup το 2006. Η απόφαση του να αποχωρήσει για λογαριασμό του Ολυμπιακού αποδείχθηκε καταδικαστέα, καθώς ο Αμερικανός αποδείχθηκε σκιά του εαυτού του στο ΣΕΦ.

Παρόλα αυτά, τα πεπραγμένα του με την κίτρινη φανέλα τον καθιστούν μέχρι και σήμερα μια ευχάριστη ανάμνηση για τους φίλους του “Αυτοκράτορα”.

Κένεθ Μπάρλοου

Όταν ένας Αμερικανός δηλώνει πως όταν αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο θέλει να θαφτεί σε μια πόλη των Βαλκανιών, καταλαβαίνεις πως μιλάμε για έρωτα μεγάλο. Ο Κένεθ Μπάρλοου ανηκεί στο Top-10 των ξένων που πάτησαν στην Ελλάδα και αυτό δεν τίθεται προς συζήτηση.

Εντός παρκέ, οδήγησε τον δικέφαλο σε ένα Κύπελλο Κυπελλούχων (1991) και ένα πρωτάθλημα (1992) μέσα σε μια τριετία. Εκτός, φρόντιζε να αποδεικνύει το ήθος του, με αποκορύφωμα την ημέρα που Νίκος Βεζυρτζής έβαλε στον λογαριασμό του περισσότερα λεφτά από τα προβλεπόμενα και εκείνος βρισκόταν το επόμενο πρωί στα γραφεία της ομάδας για να επιστρέψει τα χρήματα!

Ουόλτερ Μπέρι

Ένας πολυταξιδεμένος αστέρας εντός Ελλάδας, με πέντε διαφορετικές στάσεις και πολλαπλές ιστορίες για να διηγείσαι από αυτές. Ο Ουόλτερ Μπέρι δέθηκε πολύ περισσότερο απ’ ότι περίμενε και ο ίδιος με την Ελλάδα, κλέβοντας την παράσταση με την … τσιγκουνιά του στην εποχή του παλαιού και ορθόδοξου ΠΑΣΟΚ.

Αγωνίστηκε ανά σπαστά διαστήματα στους τρεις μεγάλους της Θεσσαλονίκης αλλά και στον ανέρχόμενο Μακεδονικό το 2000. Νωρίτερα, είχε καταφέρει σε δύο θητείες στον Ολυμπιακό να κατακτήσει ισάριθμα πρωταθλήματα, φτάνοντας παράλληλα πολύ κοντά στο πρώτο Final Four της ερυθρόλευκης ιστορίας, το 1993.

Παρ’ όλα τα παραπάνω, έχει συνδεθεί περισσότερο με τον ΠΑΟΚ, εκεί όπου ένα Κύπελλο Κόρατς (1994) και ένα Κύπελλο Ελλάδας (1999), συμπληρώνοντας ένα τρομακτικό δίδυμο ψηλών με τον Ζόραν Σάβιτς.

Μάριο Μπόνι

Είναι τυχαίο που οι δύο σπουδαιότεροι παίκτες-οπαδοί της λίστας κατάγονται από την γειτονική Ιταλία; Ο Μάριο Μπόνι πρόλαβε, όπως κι ο συμπατριώτης του, να αφήσει μια ανεξήτηλη πινελιά στο διάβα του, παρότι έμεινε στην Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του Άρη μόλις για δύο σεζόν.

Με άπειρες συμμετοχές στα γλέντια της Super3, αμέτρητες ώρες πάνω από τα τύμπανα και ελάχιστες ώρες για την εκμάθηση των συνθημάτων, ο Μπόνι απέκτησε μυθικές διάστασεις για το οπαδικό κίνημα του Άρη. Το κίνημα που το 1998 τον έβγαλε από το αεροπλάνο για να αγωνιστεί στον τελικό κυπέλλου, παρότι είχε συμφωνήσει με την Βίρτους Ρόμα!

Βέβαια, μόνο τυχαία δεν ήταν η θέληση και η επιμονή των Αρειανών. Άλλωστε, ο Ιταλός είχε οδηγήσει την περασμένη σεζόν τον Άρη σε μια ανέλπιστη ευρωπαϊκή κούπα, κατακτώντας το Κύπελλο Κόρατς με επικές εμφανίσεις κόντρα στην Μπενετόν του Μάικ Ντ’ Αντόνι και την Τόφας Μπούρσα!

Θα καταφέρει ο Μάριο Χεζόνια να μείνει στην ιστορία ως ένα από τους σύγχρονους “θεούς” με ξένο διαβατήριο; Ίδωμεν…

Διαβάστε επίσης:

Οι μπασκετικοί… πρέσβεις που χάθηκαν στο χρόνο (Μέρος 1ο)

Οι μπασκετικοί… πρέσβεις που χάθηκαν στο χρόνο (Μέρος 2ο)