Αρχική ΑΛΛΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ F1: Επιτέλους, τα κόκκινα φώτα σβήνουν ξανά!

F1: Επιτέλους, τα κόκκινα φώτα σβήνουν ξανά!

από Γιάννης Γιανναράκης

Η κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού ετοιμάζεται για μια θορυβώδη εκκίνηση κεκλεισμένων των θυρών και ο Γιάννης Γιανναράκης παρουσιάζει, αναλύει και προβλέπει τα τεκταινόμενα που θα λάβουν χώρα στην F1, η οποία ετοιμάζεται να κοντράρει… non-stop τον κορωνοϊό, μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

Η F1 επιστρέφει για να μας συναρπάσει με κομμένη την ανάσα και άπαντες γνωρίζουν πως η εποχή του κορωνοϊού φέρνει προβλήματα, μαζί τους όμως κι ευκαιρίες για εκπλήξεις που υπό άλλες συνθήκες δεν θα βλέπαμε ποτέ.

Το τριήμερο 3-5 Ιουλίου σηματοδοτεί την έναρξη της σεζόν στην πίστα του Σπιλμπεργκ, τοποθεσία που θα φιλοξενήσει και το δεύτερο Grand Prix της χρονιάς, μια εβδομάδα αργότερα. Όπως είναι κατανοητό, το πρόγραμμα των αγώνων είναι μια περίπλοκη ιστορία, καθώς στην εποχή του κορωνοϊού δεν μπορούμε να θεωρήσουμε κανέναν αγώνα δεδομένο, εκτός αυτών που διεξάγονται στην Ανατολή, για ευνόητους λόγους.

Παρόλα αυτά, οι πρώτοι οκτώ αγώνες όπως αυτοί ανακοινώθηκαν από την FIA μας προετοιμάζουν για συνεχόμενη δράση, όμοια της οποίας δεν έχουμε ξαναδεί τουλάχιστον στον 21ο αιώνα. Δεδομένων των αλλεπάλληλων αγώνων δημιουργούνται εύλογα ερωτηματικά για την φυσική καταπόνηση των πιλότων. Βέβαια, αν υπάρχουν αθλητές που μπορούν να αντέξουν σε τέτοιες συνθήκες, αυτοί είναι οι πιλότοι στην F1 του 2020.

Πάντως, όπως είναι εμφανές, κάθε πρόβλεψη κρύβει πρωτοφανείς παγίδες λόγω των άπειρων εξωγενών παραγόντων. Παρόλα αυτά, σήμερα θα προσπαθήσουμε να σκιαγραφήσουμε αυτή την ιδιαίτερη από κάθε άποψη χρονιά, η οποία όμως έχει κάθε λόγο να ελπίζει πως θα αφήσει το στίγμα της στην σύγχρονη ιστορία της F1.

Ο πρωταθλητής και οι επίδοξοι διώκτες του

Ξεκινάμε από τα… ψηλά. Από όποια πλευρά κι αν το δεις (αγωνιστική, στοιχηματική κλπ) ο Λιούις Χάμιλτον παραμένει το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο, σε συνέχεια της κυριαρχίας της Mercedes από την έναρξη της υβριδικής εποχής μέχρι και σήμερα.

Όσο ο γερμανικός κολοσσός βρίσκεται στο σπορ, τόσο θα πρωταγωνιστεί και ο Χάμιλτον βλέπει να ορθώνεται μπροστά του η πρώτη μεγάλη ευκαιρία για να φτάσει τους επτά παγκόσμιους τίτλους του Μάικλ Σουμάχερ. Αν λάβουμε δε υπόψη πως οι μεγάλες αλλαγές στα μονοθέσια μετατέθηκαν για το 2022, δεν θα έπρεπε να μας κάνει εντύπωση αν ο Βρετανός βρεθεί μόνος πρώτος στην λίστα των πιο επιτυχημένων πιλότων στην ιστορία.

Ωστόσο, ας επιστρέψουμε στο παρόν γιατί τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο μπορεί να φαίνονται. Εξηγούμαι. Τα «Ασημένια Βέλη» παραμένουν στην κορυφή από πλευράς μονοθεσίου, όμως αυτή την φορά δεν έχουν πίσω τους την Ferrari, αλλά την Red Bull, η οποία κάνει σταθερά βήματα μπροστά με νέο όπλο τον κινητήρα της Honda.

Βέβαια, η ομάδα της Αυστρίας δεν διαθέτει μονάχα ένα αξιόπιστο μονοθέσιο, αλλά και τον κατ’ εμέ καλύτερο πιλότο στο grid αυτή την στιγμή (το ξεκαθαρίζω), τον Μαξ Φερστάπεν. Ο «Ιπτάμενος Ολλανδός» έχει κάνει σπουδαία βήματα προόδου όσον αφορά το ψυχολογικό κομμάτι. Οι εκρήξεις ανωριμότητας έχουν εξασθενήσει, την ώρα που οδηγικά, ο «Mad Max» δεν είναι απλά ένας ακόμα γρήγορος πιλότος. Παρότι αποτελεί προσωπική μου αντιπάθεια, ο Φερστάπεν έχει όλα τα φόντα να κοντράρει επί ίσοις όροις τον Χάμιλτον, αν το μονοθέσιο του αποδειχθεί αξιόπιστο. Ειδικότερα από την στιγμή που τα τρία πρώτα Grand Prix της χρονιάς διεξάγονται σε πίστες που είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της Red Bull (Αυστρία και Ουγγαρία).

Υπάρχει όμως κάποιος άλλος στο κάδρο; Ναι, υπό προϋποθέσεις. Αν κρίνουμε από τα δοκιμαστικά του χειμώνα, η Ferrari ενδέχεται να βιώσει δύσκολες στιγμές, καθώς ήταν η μοναδική ομάδα που δεν βελτίωσε τους χρόνους της σε σχέση με πέρσι. Βέβαια, λίγο η καχυποψία γύρω από την σημασία της διαδικασίας, λίγο ο αναβαθμισμένος κινητήρας που αναμένεται να παρουσιάσει η Scuderia αφήνουν μια χαραμάδα ελπίδας. Αν οι ευχές των φίλων της επαληθευτούν, τότε ο Σαρλ Λεκλέρκ είναι σίγουρο πως θα αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά, με τις ευλογίες της ομάδας του.

Ο Μονεγάσκος ανάγκασε πέρσι ένα ολόκληρο έθνος να τον αποθεώσει και σε συνδυασμό με την συνεχή πτώση των μετοχών του Φέτελ, τα πεπραγμένα των τελευταίων μηνών δεν μας εξέπληξαν. Παρότι πολλοί θεωρούν πως πρέπει πρώτα να κριθεί κάτω από συνθήκες πίεσης, ο Λεκλέρκ έχει αποδείξει ήδη πως ξέρει να χειρίζεται κάθε –μα κάθε- κατάσταση, τόσο στην F1, όσο και σε προσωπικό επίπεδο.

Η ταπεινή μου άποψη είναι πως αν φτάσει σε σημείο να διεκδικεί τον τίτλο τρεις αγώνες πριν το τέλος, ο 21χρονος πιλότος έχει όλα όσα χρειάζονται για να υπερισχύσει. Βέβαια, αν αυτό δεν συμβεί (που είναι το πιθανότερο) δεν σημαίνει τίποτα απολύτως για το μέλλον, καθώς εκείνος και ο Φερστάπεν αποτελούν ήδη το νέο ελπιδοφόρο δίπολο του σπορ.

Ξεφεύγουμε από τα νιάτα και πάμε σε δύο περιπτώσεις όπου ο χρόνος είναι αμείλικτος εχθρός. Τολμώ να προσθέσω στην λίστα των διεκδικητών, έστω και χαμηλότερα, τους Μπότας και Φέτελ, για διαφορετικούς λόγους. Ο Φινλανδός απέδειξε πέρυσι πως είναι γρηγορότερος πιλότος από τον Χάμιλτον. Για κακή του τύχη, η ταχύτητα δεν φέρνει τίτλους. Δεν έχει τον αγωνιστικό χαρακτήρα του Βρετανού και γνωρίζει πολύ καλά πως αυτή ίσως είναι η τελευταία του ευκαιρία για ένα πρωτάθλημα, καθώς ο Τζορτζ Ράσελ έρχεται με… φόρα για την θέση του. Αν φτάσει σε σημείο να κοντράρει στα ίσια τον teammate του, δεν νομίζω πως η ομάδα θα του… απαγορεύσει να φτάσει στην κορυφή. Δίχως αυτό να σημαίνει πως θα του στρώσει και κόκκινο χαλί.

Πάμε στην περίπτωση του Φέτελ, που είναι πολύ πιο απλή. Ξέρω τι θα πείτε, όλα συνηγορούν πως ο Γερμανός θα συνεχίσει να απογοητεύει, ωστόσο δεν νομίζω πως μπορεί κανείς να βγάλει εντελώς από την εξίσωση έναν τετράκις πρωταθλητή, έστω και στην κατάσταση του Γερμανού. Αν πάντως με βάζατε να διαλέξω, θεωρώ πιθανότερο να μην ολοκληρώσει καν την χρονιά (spoiler alert) παρά να κατακτήσει τον τίτλο. Δυστυχώς.

Η μάχη της έκτης θέσης που γίνεται… περίπατος!

Ξέρω πως όλοι θα θέλατε να δούμε μάχες σαν της περσινής χρονιάς, αλλά φέτος έχουμε φαβορί και μάλιστα μεγάλο. Μπορεί στην Red Bull να άργησαν λίγο, όμως βρήκαν ένα εξαιρετικό συμπλήρωμα για τον Φερστάπεν. Ο Αλεξάντερ Άλμπον είναι ένας εξαιρετικός και τρομερά ώριμος οδηγός, μα το κυριότερο, δείχνει να πιστεύει στο… μηχάνημα που οδηγάει.

Αν το θεωρείτε αυτό δεδομένο, να σας αναφέρω την περίπτωση του επίσης ταλαντούχου Πιέρ Γκασλί. Ο Χόρνερ πήρε το ρίσκο, ο Βρετανοταϊλανδός δεν τον απογοήτευσε και αν θέλετε την γνώμη, φέτος θα βρεθεί πάνω από την έκτη θέση, αλλά ας τον τοποθετήσουμε εκεί για αρχή.

Πέραν του 23χρονου έχουμε την περίπτωση του Κάρλος Σάινθ, ο οποίος θα ήθελε να αποχαιρετήσει την McLaren με μια σεζόν παρόμοια της περσινής, αλλά και ο Λάντο Νόρις, ο οποίος σίγουρα θα λάβει επιπλέον προσοχή, δεδομένης της επερχόμενης αποχώρησης του Ισπανού φίλου του.

Διαβάστε πως η άφιξη Σάινθ θα εδραιώσει την κυριαρχία του Σαρλ Λεκλέρκ εντός του Μαρανέλο!

Τέλος, υπάρχει η περίπτωση του Ρικιάρντο, ο οποίος παρότι είναι ξεκάθαρα μέσα στους τέσσερις καλύτερους οδηγούς του grid ενδέχεται να μείνει πάλι εκτός οκτάδας, αλλά και ενός ακόμα πιλότου που δεν αποκλείεται να… κλείσει στόματα, μετά από χρόνια αμφισβήτησης στην F1.

Το κεφάλαιο «Racing Point»

Ο Σέρχιο Πέρεζ είναι ένας εξαιρετικός όδηγος. Σίγουρα ένας από τους γρηγορότερους, εξίσου σίγουρα ένας από τους πιο έμπειρους. Παρότι κάποιος μπορεί να εναποθέσει την ύπαρξη του 30χρονου στην οικονομική στήριξη των χορηγών του, μιας και θεωρείται ίνδαλμα και εθνικός ήρωας για τους Μεξικανούς, ο «Τσέκο» δικαιούται μια ακόμα ευκαιρία για να κατακτήσει μέχρι και θέση σε βάθρο. Για καλή του τύχη, το φετινό μονοθέσιο της Racing Point δείχνει ικανό για αυτό.

Όντας η μεγάλη έκπληξη των χειμερινών δοκιμαστικών, η ομάδα του Λόρενς Στρολ φαίνεται πως μπαίνει από θέση ισχύος όσον αφορά τον τίτλο της καλύτερης ομάδας εκτός Big-3. Δεν είμαι ο κατάλληλος για να κρίνω το αν υπήρξε σαφής αντιγραφή του περσινού μοντέλου της Mercedes (από την οποία προμηθεύεται και κινητήρα), ωστόσο η εικόνα μαρτυράει πως από άποψης χρόνων, η Racing Point ήταν πιο κοντά στην τρίτη θέση παρά στην πέμπτη.

Αν η αρχική εικόνα επαληθευτεί, ο Πέρεζ έχει τα φόντα να βρεθεί εντός επτάδας, καθώς δεν πιστεύω πως ο Λανς Στρολ θα είναι σε θέση να τον ξεπεράσει. Ο Καναδός έχει δείξει αισθητή βελτίωση από την πρώτη του σεζόν στην F1, αλλά ακόμα παραμένει ο πιλότος που δεν θα ήταν εδώ δίχως τον μπαμπά του.

Τα ερωτηματικά και οι… επερχόμενες απογοητεύσεις

Πάμε στα κατώτερα στρώματα. Η Renault σίγουρα δεν θέλει να ανήκει σε αυτά, όμως δεν δείχνει ικανή να τα αποφύγει. Η απόφαση του Ρικιάρντο να… εγκαταλείψει το πλοίο (από τον επόμενο χειμώνα), αποδεχόμενος πως έπραξε λάθος πέρσι το καλοκαίρι όταν δεν διάλεξε εξ αρχής την McLaren ήταν τεράστιο επικοινωνιακό πλήγμα για την γαλλική ομάδα, η οποία 12 μήνες πριν φαινόταν έτοιμη να… απογειωθεί.

Αν κρίνουμε από τα λεγόμενα του Αμπιτεμπούλ, το κλίμα είναι τεταμένο και η φετινή σεζόν θα είναι δύσκολη για τον Αυστραλό. Προσθέστε στην συνταγή τον προβληματικό κινητήρα αλλά και την έλευση του Όκον, που παρότι ταλαντούχος δεν έχει υπάρξει και ο καλύτερος… παίκτης ομάδας στο παρελθόν και θα καταλάβετε γιατί πολλοί προβλέπουν… ναυάγιο.

Η έτερη απογοήτευση της σεζόν που πέρασε, η Haas, δύσκολα θα εμφανιστεί τόσο… ανισόρροπη όπως πέρσι, όταν και αναίρεσε όλα τα σημαντικά βήματα που είχε κάνει. Παρότι το μοντέλο λειτουργίας της εν μέρη γοητεύει, δεν νομίζω πως υπάρχει ένας νοήμων άνθρωπος που κατανοεί τον λόγο που ο Στάινερ επέλεξε να ανανεώσει το συμβόλαιο του χειρότερου οδηγού στην F1 (Γκροζεάν), ειδικότερα από την στιγμή που στην αγορά κυκλοφορεί ελεύθερος ο Χούλκενμπεργκ.

Εν ολίγοις, όλες οι ελπίδες πέφτουν πάλι πάνω στον (προσωπικά αγαπημένο) Κέβιν Μάγκνουσεν, ο οποίος πάντως έχει δείξει πως στην καλή του μέρα με το κατάλληλο μονοθέσιο μπορεί να φέρει επιτυχίες.

Συνεχίζουμε με την εντυπωσιακή πέρσι Toro Rosso, πλέον Alpha Tauri, που έρχεται με ανανεωμένο look και οποιαδήποτε πρόβλεψη είναι επισφαλής. Αν έπρεπε να προβώ σε μια, θα ήταν ότι ο Πιέρ Γκασλί θα συνεχίσει να πλησιάζει στα στάνταρ προ Red Bull, όπου και παραλίγο να «καεί» ολοσχερώς.

Η Alfa Romeo με την σειρά της απογοήτευσε σημαντική μερίδα του κόσμου με τις επιδόσεις της πέρσι στην F1 και η αλήθεια είναι πως δύσκολα θα πρέπει να περιμένουμε κάτι διαφορετικό φέτος. Ο Ράικονεν είναι ο… Ράικονεν, με όλα τα καλά και τα άσχημα που τον συνοδεύουν. Όμως η αλήθεια είναι πως κανείς εντός ομάδας δεν θα ήθελε να επαναλάβει το τουλάχιστον… λυπηρό (σκληρή λέξη, ξέρω) δεύτερο εξάμηνο του 2019. Όσον αφορά τον Τζιοβινάτσι, η σημαντική βελτίωση του στην ίδια χρονική περίοδο του έδωσε την δυνατότητα να παραμείνει στην F1 για μια ακόμα χρονιά. Ωστόσο αν επαναλάβει στους πρώτους οκτώ αγώνες εμφανίσεις αντίστοιχες με εκείνες που κατέγραψε περίπου 15 μήνες πριν, αναμένεται να αισθανθεί υπερβολικά καυτή την ανάσα των Ρόμπερτ Σβάρτζμαν και Μικ Σουμάχερ (αν πείσει στην F2), που αδημονούν για την δική τους ευκαιρία.

Αφήσαμε για το τέλος την Williams, γιατί πραγματικά τα λόγια στερεύουν σε αυτή την περίπτωση. Μια εκ των ιστορικότερων ομάδων του πρωταθλήματος έχει βάλει ήδη πωλητήριο και όποιος πιστεύει πως η φετινή σεζόν θα είναι πολύ καλύτερη από το θλιβερό 2019, μάλλον εθελοτυφλεί.

Παρά την σημαντική οικονομική βοήθεια από πλευράς της οικογένειας Λατίφι (ο πατέρας του Νίκολας, ιδιοκτήτης μεταξύ άλλων της Lavazza, θεωρείται και υποψήφιος αγοραστής) οι Βρετανοί δεν δείχνουν ικανοί να ανταγωνιστούν καμία από τις υπόλοιπες εννέα ομάδες. Αυτό σίγουρα στεναχωρεί σε μεγάλο βαθμό και όσους ήλπιζαν να δουν τον Τζορτζ Ράσελ σε ένα ανταγωνιστικό μονοθέσιο.

Οι παράτολμες προβλέψεις

Ήρθε και τούτη ώρα, που θα παρουσιαστεί μπροστά στα μάτια σας μια μοναδική ευκαιρία να με “δικάσετε”, αν ο χρόνος με βγάλει ψεύτη. Με τα υπάρχοντα στοιχεία, ας τολμήσουμε να προβλέψουμε το μέλλον, με την ελπίδα πως δεν θα το μετανιώσουμε οικτρά. Ξεκινάμε με τον πιλότο-έκπληξη της σεζόν, που κατ’ εμέ θα είναι ο Άλεξ Άλμπον. Στον αντίποδα, εκείνος που θα μας απογοητεύσει όσο κανείς θα είναι ο Σεμπάστιαν Φέτελ.

Η φετινή ομάδα έκπληξη θα είναι Racing Point, ενώ η μεγαλύτερη απογοήτευση θα είναι η Renault. Επίσης, αν πρέπει να πάρουμε υπέρμετρο ρίσκο με ένα “Hot-Take”, αυτό θα ήταν πως ο Φέτελ θα αποχωρήσει από την Φεράρι πριν το τέλος του συμβολαίου του!

Βέβαια, το καλύτερο το αφήσαμε για το τέλος. Κοπιάστε!

Πρωτάθλημα οδηγών

  1. Μαξ Φερστάπεν (Red Bull)
  2. Λιούις Χάμιλτον (Mercedes)
  3. Βάλτερι Μπότας (Mercedes)
  4. Σαρλ Λεκλέρκ (Ferrari)
  5. Άλεξ Άλμπον (Red Bull)
  6. Σεμπάστιαν Φέτελ (Ferrari)
  7. Σέρχιο Πέρεζ (Racing Point)
  8. Κάρλος Σάινθ (McLaren)
  9. Λάντο Νόρις (McLaren)
  10. Λανς Στρολ (Racing Point)
  11. Ντάνιελ Ρικιάρντο (Renault)
  12. Πιερ Γκασλί (Alpha Tauri)
  13. Εστεμπάν Οκόν (Renault)
  14. Κέβιν Μάγκνουσεν (Haas)
  15. Ντάνι Κβίατ (Alpha Tauri)
  16. Κίμι Ράικονεν (Alfa Romeo)
  17. Αντόνιο Τζιοβινάτσι (Alfa Romeo)
  18. Ρομέν Γκροζεάν (Haas)
  19. Τζορτζ Ράσελ (Williams)
  20. Νίκολας Λατίφι (Williams)

Πρωτάθλημα κατασκευαστών

  1. Mercedes
  2. Red Bull
  3. Ferrari
  4. Racing Point
  5. McLaren
  6. Renault
  7. Alpha Tauri
  8. Haas
  9. Alfa Romeo
  10. Williams

Καλή σεζόν να έχουμε!

2 Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

2 Σχόλια

Αλόνσο: Η επικείμενη επιστροφή και το ρίσκο της Renault - InTheZone.gr 9 Ιουλίου 2020 - 15:27

[…] F1: Επιτέλους, τα κόκκινα φώτα σβήνουν ξανά! […]

Απάντηση
Πέρεζ: Βρες ότι ποθείς και άστο να σε λυτρώσει... - InTheZone.gr 7 Δεκεμβρίου 2020 - 18:01

[…] είναι τυχαίο που στο άρθρο μου πριν την έναρξη της σεζόν, ο Μεξικανός κοσμούσε το εξώφυλλο. Δέχθηκα κριτική για […]

Απάντηση

Γράψτε ένα σχόλιο

To InTheZone.gr χρησιμοποιεί cookies ώστε να μπορεί να σας παρέχει την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης. Ελπίζουμε να είστε εντάξει με αυτό, εάν όχι μπορείτε να μην το αποδεχτείτε. Αποδοχή Διαβάστε περισσότερα

YouTube
Instagram