Ένα αφιέρωμα σε έναν από τους πιο υποτιμημένους ποδοσφαιριστές της γενιάς του, με αφορμή ένα ακόμα κρίσιμο γκολ που πέτυχε απέναντι στη Βενέτσια στις καθυστερήσεις.
Όλοι οι ποδοσφαιρόφιλοι έχουμε βρεθεί σε συζητήσεις που να αφορούν το μεγάλο ερώτημα: «Ποιοι είναι οι καλύτεροι παίκτες στον κόσμο;».
Σε αυτές παρελαύνουν πολλά ονόματα, ένα όμως που θα ακουστεί σπανιότατα είναι αυτό του Έντιν Τζέκο! Φυσικά, δεν έχει το ταλέντο του Μέσι ή του Ρονάλντο, ούτε είναι σκόρερ ολκής όπως οι Λεβαντόβσκι, Ιμπραΐμοβιτς και Σουάρες.
Ωστόσο, ο Βόσνιος στράικερ με τα κατορθώματα και τη διάρκειά του αποδεικνύει συνεχώς πως πρέπει να λογίζεται ανάμεσα στους κορυφαίους κι ας τον κατατάσσουν ελάχιστοι εκεί.
Για να φτάσει όμως στα μεγάλα «σαλόνια» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, ο δρόμος δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα αλλά μάλλον με… νάρκες.
Ρόμα: Το ιταλικό… σούπερ μάρκετ του Παλότα
Το «κούτσουρο» της Ζελέζνιτσαρ
Ο μικρός Έντιν ήταν μόλις έξι χρονών όταν ξεκίνησε ο Πόλεμος της Βοσνίας, που έφεραν τελικά τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας το 1992. Το σπίτι του στο Σαράγιεβο καταστράφηκε και αναγκάστηκε μαζί με την οικογένειά του να μετακομίσει στους παππούδες του. Όταν ο πόλεμος τελείωσε, ο πατέρας του, ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής, τον έπεισε να πάει στην τοπική ομάδα της Ζελέζνιτσαρ.
Για τον Τζέκο, το ποδόσφαιρο ήταν μια διέξοδος από την δύσκολη καθημερινότητα και την κακουχία της μεταπολεμικής φτώχειας. Το 2003, σε ηλικία 17 ετών, κάνει το ντεμπούτο του για την ανδρική ομάδα της Ζελέζνιτσαρ, όπου λόγω του ψηλού και «άχαρου» κορμιού του, έγινε αντικείμενο μεμψιμοιρίας των φίλων της ομάδας. Τον φώναζαν… kloc, μια λέξη που στην τοπική αργκό μεταφράζεται ως «κούτσουρο».
Παρόλα αυτά, το «κούτσουρο» της Ζελέζνιτσαρ κέρδισε τις εντυπώσεις τού τότε προπονητή της ομάδας, του Τσέχου Γίρι Πλίσεκ, ο οποίος αφού γύρισε στην πατρίδα του το 2005, έπεισε την Τεπλίτσε να τον αγοράσει. 25.000 ευρώ πλήρωσε η τσέχικη ομάδα για τη μεταγραφή του. Πολλά χρόνια μετά, ένας από τους διοικητές της Ζελέζνιτσαρ είπε αστειευόμενος: «Νομίζαμε πως κερδίσαμε το λαχείο!».
Ένα «διαμάντι» γεννιέται
Σε ηλικία 19 ετών, ο Έντιν Τζέκο άφησε για πρώτη φορά το Σαράγιεβο και ταξίδεψε για την Τσεχία. Τον πρώτο καιρό εκεί, η μοναξιά τον κατέβαλλε, και τηλεφωνούσε καθημερινά τη μητέρα του για να έχει κάποιον να επικοινωνεί στη γλώσσα του. Η Τεπλίτσε στην αρχή της σεζόν 2005-06 τον έδωσε δανεικό στην Ούστι ναντ Λαμπέμ, την ομάδα που προπονούσε ο Πλίσεκ, ο άνθρωπος που τον έφερε στην Τσεχία εξ αρχής. Εκεί, σε 14 παιχνίδια σκόραρε 6 γκολ, μέχρι που η Τεπλίτσε διέκοψε το δανεισμό μεσούσης της σεζόν. Στη δεύτερή του χρονιά στην τσέχικη ομάδα, «έλαμψε» για πρώτη φορά, καθώς με 13 γκολ τέλειωσε τη σεζόν ως 2ος σκόρερ στο πρωτάθλημα της χώρας.
Ο τότε προπονητής της Τεπλίτσε, Βλάτισλαβ Μάρετσεκ, ήταν παράλληλα προπονητής και της Κ-21 εθνικής ομάδας της Τσεχίας. Γρήγορα, κατάλαβε την ποιότητα του Τζέκο και του πρότεινε να πάρει την τσέχικη υπηκοότητα και να αγωνιστεί με τα χρώματα της χώρας. Η απάντηση του Βόσνιου όμως, ήταν αρνητική καθώς προτιμούσε να περιμένει την κλήση από την εθνική ομάδα νέων της πατρίδας του, η οποία δεν άργησε να έρθει τελικά. Όπως δεν άργησαν να εμφανιστούν και οι πρώτες προτάσεις από μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους, που εντυπωσιάστηκαν από τα κατορθώματά του στην Τεπλίτσε. Ομάδες όπως η Σάλτσμπουργκ και η Παρί Σεν Ζερμέν του χτύπησαν την πόρτα, όμως αυτός προτίμησε τη γερμανική Βόλφσμπουργκ, καθώς όπως έχει δηλώσει εντυπωσιάστηκε από το project του Φέλιξ Μάγκατ, που ανέλαβε τότε τους «Λύκους». 25.000 ευρώ είχε δαπανήσει για να τον αγοράσει η Τεπλίτσε, και πήρε από τη Βόλφσμπουργκ 4.000.000. Αυτό θα πει επένδυση!
Η καθιέρωση και ο πρώτος τίτλος
Η πρώτη του χρονιά στη Γερμανία δεν ήταν εντυπωσιακή, παρόλα αυτά σκόραρε 8 γκολ και μοίρασε 7 ασίστ. Η Βόλφσμπουργκ, μάλιστα, που τις δύο προηγούμενες χρονιές γλίτωσε στο «τσακ» τον υποβιβασμό, τερμάτισε στην 5η θέση και εξασφάλισε ένα εισιτήριο για το Κύπελλο UEFA της επόμενης χρονιάς. Το τι θα ακολουθούσε την επόμενη χρονιά, ωστόσο, δεν το περίμενε ούτε ο πιο αισιόδοξος οπαδός των «Λύκων». Σε ένα ανεπανάληπτο ρεσιτάλ, η Βόλφσμπουργκ κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας της, με τον Τζέκο να σκοράρει 26 γκολ και να τερματίζει ως δεύτερος σκόρερ στη Bundesliga πίσω από το συμπαίκτη του Γκραφίτε. Παράλληλα, ο Βόσνιος πέτυχε και τα πρώτα του γκολ σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, με το συνολικό κοντέρ της σεζόν να γράφει 36 γκολ σε 42 συμμετοχές! Tότε ήταν που απέκτησε στην πατρίδα του το προσωνύμιο «Bosanski dijamant», δηλαδή το «βοσνιακό διαμάντι».
Παρόμοια ήταν τα πράγματα και την επόμενη χρονιά. Φυσικά, η Βόλφσμπουργκ δεν επανέλαβε το κατόρθωμά της, ο Τζέκο συνέχισε να σκοράρει ακατάπαυστα και με 22 γκολ ολοκλήρωσε τη σεζόν ως 1ος σκόρερ της Bundesliga. Παράλληλα, οι επιδόσεις του ήταν «τρομακτικές» και με την εθνική ομάδα της Βοσνίας/Ερζεγοβίνης, καθώς στα προκριματικά για το Μουντιάλ του 2010 σημείωσε 9 γκολ, τερματίζοντας ως 2ος σκόρερ πίσω μόνο από το Φάνη Γκέκα που είχε 10! Την τελευταία του σεζόν στη Γερμανία, είχε ήδη βάλει και πάλι πλώρη για τη θέση του 1ου σκόρερ, ώσπου, το Γενάρη του 2011 ήρθε μια πρόταση που η Βόλφσμπουργκ δεν μπορούσε να αρνηθεί.
Έρευνα: Που βρίσκουν οι ομάδες των «Big5» πρωταθλημάτων τους παίκτες του;
Πρωταθλητής «Πολίτης»
Ο Ρομπέρτο Μαντσίνι, τότε προπονητής της αναγεννημένης Μάντσεστερ Σίτι, εισηγήθηκε τη μεταγραφή του Βόσνιου στράικερ, η οποία πραγματοποιήθηκε με κόστος 37 εκατομμυρίων ευρώ. Η μεταγραφή τού Τζέκο ήταν τότε η 2η ακριβότερη στην ιστορία της Σίτι (μετά από αυτή του Ρομπίνιο) και η 6η στην ιστορία της Premier League. Oι προσδοκίες δεν δικαιώθηκαν την πρώτη του χρονιά στην Αγγλία, όμως τη σεζόν 2011-12 έζησε μια πορεία εξίσου ονειρική με αυτή στη Βόλφσμπουργκ. Η Σίτι κατέκτησε σε ισοβαθμία το πρωτάθλημα από την συντοπίτισσά της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με το Βόσνιο να πετυχαίνει 14 γκολ σε 30 αγώνες. Το 14ο όμως ήταν και το πιο σημαντικό της καριέρας του. Με τη Μάντσεστερ Σίτι να βρίσκεται πίσω στο σκορ με 2-1 στην τελευταία αγωνιστική επί της QPR και να θέλει μόνο νίκη, ο Τζέκο σκόραρε στις καθυστερήσεις ισοφαρίζοντας σε 2-2, για να έρθει μετά ο Κουν Αγκουέρο και να γράψει το τελικό 3-2 χαρίζοντας τον τίτλο στους «Πολίτες».
Το επίτευγμα του 2012 επαναλήφθηκε το 2014, με τη Μάντσεστερ Σίτι να κατακτά ξανά τον τίτλο και τον Τζέκο να σκοράρει 16 γκολ. Η χρονιά αυτή όμως, ήταν εξέχουσας σημασίας για άλλο λόγο. Ο Βόσνιος στράικερ με 10 γκολ στα προκριματικά οδήγησε την Βοσνία/Ερζεγοβίνη στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, την πρώτη μεγάλη διοργάνωση στην ιστορία της. Εκεί, παρόλο που δεν κατάφερε να προκριθεί από τον όμιλο, πέτυχε την πρώτη νίκη της σε Μουντιάλ απέναντι στο Ιράν, με τον Τζέκο να ανοίγει το σκορ.
Η τελευταία του χρονιά στην Αγγλία ήταν και η πλέον απογοητευτική. Η ομάδα του Μάντσεστερ δεν κατάφερε να κερδίσει κάποιο τίτλο, ενώ ο Τζέκο σκόραρε μόλις 4 φορές σε 22 εμφανίσεις πρωταθλήματος. Η ώρα για αλλαγή σκηνικού είχε έρθει.
Capocannoniere Romanista
Το καλοκαίρι του 2015, η Μάντσεστερ Σίτι προχώρησε σε δανεισμό του Έντιν Τζέκο στη Ρόμα του Ρούντι Γκαρσία, οποίος στα μέσα της σεζόν αποχώρησε και τη θέση του πήρε ο Λουτσιάνο Σπαλέτι. Η πρώτη χρονιά του Τζέκο ήταν εξίσου απογοητευτική με την τελευταία του ως «Πολίτης», καθώς σκόραρε μόλις 10 γκολ σε 39 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις. Η Ρόμα ωστόσο πίστεψε σε αυτόν και ενεργοποίησε την οψιόν αγοράς του. Δεν άργησε να δικαιωθεί, καθώς τη δεύτερη χρονιά του ως «τζιαλορόσο», ο Βόσνιος διένυσε την πιο παραγωγική περίοδο της καριέρας του. Σκόραρε 29 γκολ στη Serie A, και 39 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις! Οι επιδόσεις του αποτελούσαν ρεκόρ για παίκτη της Ρόμα σε μία σεζόν, και του χάρισαν το βραβείο capocannoniere, που δίνεται κάθε χρόνο στον πρώτο σκόρερ της ιταλικής λίγκας.
Την τρίτη του σεζόν στη Ρώμη μπορεί να βίωσε μια μικρή πτώση στα στατιστικά του στο πρωτάθλημα, ωστόσο είχε έρθει η ώρα να «λάμψει» και στο κορυφαίο επίπεδο του Τσάμπιονς Λιγκ. Στη φάση των «16» σκόραρε το γκολ πρόκρισης απέναντι στη Σαχτάρ Ντόνετσκ, όμως στους προημιτελικούς ήρθε μια από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του και της ιστορίας της Ρόμα. Αντιμετωπίζοντας την πανίσχυρη Μπαρτσελόνα του Μέσι, οι «τζιαλορόσι» ηττήθηκαν στη Βαρκελώνη με 4-1, με τον Τζέκο να πετυχαίνει ένα εκτός έδρας γκολ που έμοιαζε στην αρχή ανούσιο. Στη ρεβάνς του Ολίμπικο, ο Βόσνιος τα έδωσε όλα…
Σκόραρε στο 6’ και κέρδισε πέναλτι που μετέτρεψε σε γκολ ο Ντε Ρόσι στο 58’, για να έρθει ο Κώστας Μανωλάς και να γράψει το τελικό 3-0 και την πανηγυρική ανατροπή της Ρόμα, που έφτασε στους ημιτελικούς για πρώτη φορά μετά το 1984. Εκεί, αποκλείστηκε πολύ δύσκολα από τη Λίβερπουλ, με τον Τζέκο να σκοράρει και στα δύο παιχνίδια.
Με την ιταλική ομάδα δεν έζησε κάποια άλλη μεγάλη επιτυχία, ωστόσο από τους οπαδούς της αγαπήθηκε όσο λίγοι. Στο τέλος της εξαετούς θητείας του στη Ρόμα, βρέθηκε πρώτος μη Ιταλός σκόρερ στην ιστορία της και 3ος γενικά, με 119 γκολ σε 260 ματς.
35 και συνεχίζει…
Επόμενος και τελευταίος μέχρι στιγμής σταθμός της καριέρας του, είναι η Ίντερ, με την οποία κάνει φέτος πορεία πρωταθλητισμού και έχει ήδη πετύχει 12 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, σε ηλικία 35 (!) ετών. Έτσι, την επόμενη φορά που θα συζητήσουμε με κάποιον περί των κορυφαίων παικτών στον κόσμο, αξίζει μια αναφορά στο όνομά του. Πρόκειται για έναν παίκτη που ήταν κεντρικό πρόσωπο στην κορυφαία χρονιά της Βόλφσμπουργκ, στο πρώτο πρωτάθλημα της Σίτι μετά από 44 χρόνια, στην κορυφαία σύγχρονη ευρωπαϊκή πορεία της Ρόμα και στη μοναδική επιτυχία της εθνικής ομάδας της Βοσνίας/Ερζεγοβίνης.
Όχι κι άσχημα για ένα «κούτσουρο»…
Γράφει ο Αλέξανδρος Τσιριγώτης
1 Σχόλιο
Εξαιρετικό αφιέρωμα. Πολλά συγχαρητήρια