Σήμερα συμπληρώνονται 34 χρόνια, από την ημέρα που ο Ντιέγκο Μαραντόνα, όρισε τον εαυτό του ως θρύλο παίρνοντας τη δική του, προσωπική εκδίκηση από την Αγγλία.
Θρύλος(ορισμός): είναι μια αφήγηση από ανθρώπινες ενέργειες που συχνά έχουν παραποιηθεί από τη λαϊκή φαντασία. Η λέξη αρχικά σήμαινε τον θόρυβο πολλών φωνών, ομιλιών και στη συνέχεια το γεγονός για το οποίο μιλούν όλοι. Στη νέα Ελληνική σημαίνει συνήθως, θόρυβος γύρω από κάτι σπουδαίο και προφορική παράδοση από γενιά σε γενιά.
Ο πόλεμος στα νησιά Φώκλαντ
Τα νησιά Φώκλαντ είναι μια συστάδα νησιών που βρίσκονται στα ανοιχτά του Ατλαντικού Ωκεανού, λίγο δυτικότερα από τις ακτές της Αργεντινής. Από το 1833 θεωρούνται βρετανικό υπερόντιο έδαφος όπως το Γιβραλτάρ, τα νησιά Κέιμαν και ακόμα 11 εδάφη απ’ όλο τον κόσμο.
Για πολλά όμως χρόνια, οι Αργεντινοί θεωρούσαν τα νησιά Φώκλαντ δική τους έκταση και τον Απρίλιο του 1982 εισέβαλαν με τις στρατιωτικές τους δυνάμεις, με σκοπό να αιφνιδιάσουν τα βρετανικά στρατεύματα και να καταλάβουν τα Φώκλαντ.
Αυτό όμως, δεν έγινε ποτέ. Οι Βρετανοί με την Μάργκαρετ Θάτσερ πρωθυπουργό, φάνηκαν έτοιμοι για μια τέτοια επίθεση και μέσα σε δύο μήνες έληξαν τον πόλεμο με συνοπτικές διαδικασίες. Περίπου 650 Αργεντινοί στρατιώτες σκοτώθηκαν ενώ ακόμα 11.000 αιχμαλωτίστηκαν.
Η Μεγάλη Βρετανία νίκησε, κρατώντας στην κατοχή της τα Φώκλαντ ενώ η Αργεντινή υπέστη μία μεγαλοπρεπέστατη ήττα, που πλήγωσε το ηθικό ολόκληρης της χώρας.
Το Παγκόσμιο Κύπελλο τού 1986
Το Μεξικό φιλοξένησε την 13η διοργάνωση τού θεσμού και έμελλε να είναι ένα από τα πιο ιστορικά Παγκόσμια Κύπελλα. Η Αργεντινή τού Ντιέγκο Μαραντόνα ήταν ένα από τα φαβορί κι όπως αποδείχθηκε δικαίως, καθώς κατάφερε να κατακτήσει το βαρύτιμο τρόπαιο, νικώντας στον τελικό τη Δυτική Γερμανία με 3-2.
Η ομάδα τού Κάρλος Μπιλάρδο δεν ήταν η πιο ταλαντούχα αλλά είχε στη σύνθεσή της τον καλύτερο ποδοσφαιριστή στον κόσμο. Φυσικά, σε συνδυασμό με τους Χόρχε Βαλντάνο και Χόρχε Μπουρουτσάγα συνέθεταν μία από τις πιο επικίνδυνες επιθετικές τριπλέτες της διοργάνωσης.
Πέρασαν εύκολα ως πρώτοι από τον πρώτο όμιλο με δύο νίκες και μία ισοπαλία εναντίον της Ιταλίας, οι οπαδοί της οποίας είχαν διχαστεί με αρκετούς από αυτούς να γυρνούν… την πλάτη στην «Σκουάντρα Ατζούρα» για χάρη του Μαραντόνα. Το επόμενο εμπόδιο για την «αλμπισελέστε» ήταν η Ουρουγουάη του Έντσο Φραντσεσκόλι. Ούτε εκείνη όμως κατάφερε να σταθεί εμπόδιο στις… ορέξεις του Ντιέγκο και της παρέας του.
Στους «8» της διοργάνωσης, η μοίρα έφερε αντιμέτωπους, για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο των Φώκλαντ τις Αργεντινή και Αγγλία.
Η μέρα που ο Μαραντόνα έγινε θρύλος!
Στο ντοκιμαντέρ του 2019, «Ντιέγκο Μαραντόνα» το οποίο σκηνοθέτησε ο μετρ του είδους, Ασίφ Καπαντία, ο «Ντιεγκίτο» είπε: «Στην Αργεντινή δεν γνωρίζαμε τι ακριβώς έκανε ο στρατός. Μας έλεγαν πως νικάγαμε στον πόλεμο αλλά στην πραγματικότητα η Αγγλία νικούσε με 20-0. Ήταν σκληρό. Πιστέψαμε πως παίζοντας με την Αγγλία, θα συμμετείχαμε σε ακόμα έναν πόλεμο. Αυτή τη φορά όμως ήξερα πως είναι στο χέρι μου».
Διακρίνετε κι εσείς μία ειρωνία εδώ, έτσι;
Ο Μαραντόνα, πήρε τελικά την εκδίκησή του μέσω της δικής του προσωπικής βεντέτας εναντίον των Άγγλων και πέρασε μία και καλή στα βιβλία της ιστορίας. Μόνο εκείνος θα μπορούσε να σκοράρει το «χέρι του Θεού» και «το καλύτερο γκολ του 20ού αιώνα» στο ίδιο παιχνίδι.
Το «χέρι του Θεού»
Για αρχή, αξίζει να αναφερθεί πως το… ψευδώνυμο τού γκολ το έδωσε ο ίδιος ο Μαραντόνα, σε αντίθεση με τις περισσότερες περιπτώσεις που τον ρόλο τού… νονού τον αναλαμβάνει ο δημοσιογράφος.
Ο ίδιος ο «Ντιεγκίτο» είπε μετά από καιρό: «Τώρα μπορώ να πω, αυτό που δεν μπορούσα να πω τότε. Να εξηγήσω τι εννοούσα με τον ορισμό το “χέρι του Θεού”. Το χέρι του Θεού είναι το χέρι του Ντιέγκο, κι αυτό το χέρι έκλεψε τα πορτοφόλια των Άγγλων».
Το 2008 όμως και σχεδόν είκοσι χρόνια μετά από αυτές τις δηλώσεις, ο Μαραντόνα εξέφρασε μια διαφορετική άποψη στην αγγλική «Sun»: «Αν μπορούσα να αλλάξω την ιστορία θα το έκανα».
Αυτή η δήλωση σήκωσε ποικίλες αντιδράσεις, με τους Άγγλους να απαιτούν τουλάχιστον μία συγγνώμη από τον Μαραντόνα, μία συγγνώμη όμως, που δεν ήρθε ποτέ.
Το πιο συζητημένο γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου…
Ο Πίτερ Σίλτον, τερματοφύλακας των «Τριών Λιονταριών» σε αυτό το ματς δήλωσε:
«Μου διδάχθηκε να έχω σεβασμό για το παιχνίδι. Έχω δει πολλούς παίκτες να εξαπατούν, αλλά μετά να το παραδέχονται και να ζητάνε συγγνώμη. Αλλά ο Ντιέγκο ποτέ δεν ζήτησε συγγνώμη, δεν ήθελε ποτέ να σφίξει τα χέρια και να παραδεχτεί ότι εξαπάτησε και έκανε ένα λάθος. Πάντα θα λέω ότι είναι ο καλύτερος της ιστορίας, αλλά ποτέ δεν θα τον σεβαστώ ως αθλητή».
Κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας καραντίνας λόγω του Covid-19, ο Μαραντόνα σε συνεργασία με την Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου της Αργεντινής, μίλησε και πάλι για αυτό του το γκολ, αναλύοντας τις σκέψεις του αλλά και τα βήματα που ακολούθησε μέχρι να το πετύχει.
«Έψαχνα να κάνω το ένα-δύο με κάποιον συμπαίκτη μου αλλά η αγγλική άμυνα ήταν πολύ καλά οργανωμένη. Ξαφνικά είδα τον Βαλντάνο, του έδωσα την μπάλα κι έκανα κίνηση. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα την είδα να έρχεται προς εμένα αλλά από ψηλά. Πίστεψα πως δεν θα μπορέσω να κάνω την κεφαλιά. Μέσα μου είπα, “σε παρακαλώ, έλα γρήγορα κάτω”. Τότε μου ήρθε μια ιδέα, να κολλήσω το χέρι μου στο κεφάλι και να πηδήξω».
Συνεχίζοντας, ο Μαραντόνα είπε: «Δεν ξέρω που πήγε η μπάλα. Μόλις προσγειώθηκα την είδα στα δίχτυα κι άρχισα να πανηγυρίζω. Ο Μπουρουτσάγα με τον Βαλντάνο με πλησίασαν και με ρώτησαν αν σκόραρα με το χέρι. Το μόνο που τους είπα ήταν να σκάσουν και να με αγκαλιάσουν μην τυχόν και το ακυρώσει ο διαιτητής».
Ο διαιτητής τού αγώνα, ο Τυνήσιος Αλί Μπιν Νασέρ, χαρακτήρισε ως υπαίτιο του λάθους τον επόπτη, Μπόγκνταν Ντότσεβ. «Περίμενα τη δική του ένδειξη αλλά δεν έκανε τίποτα. Η FIFA πριν τη διοργάνωση ήταν ξεκάθαρη, αν κάποιος συνάδελφός μας έχει καλύτερη οπτική γωνία, να εμπιστευόμαστε την άποψή του. Έτσι κι έκανα».
Θέση στο θέμα πήρε και ο προπονητής των Άγγλων, Μπόμπι Ρόμπσον λέγοντας: «Είδα τον Μαραντόνα να πηδάει μαζί με τον Σίλτον και να βάζει την μπάλα στα δίχτυα με το χέρι. Ήταν ξεκάθαρο. Δεν περιμένεις τέτοιες διαιτητικές αποφάσεις σε τέτοιο επίπεδο».
Το καλύτερο γκολ του 20ού αιώνα!
Τέσσερα λεπτά μετά το πρώτο γκολ του Μαραντόνα. Ήρθε κι ένα δεύτερο. Πολύ διαφορετικό όμως από το πρώτο.
Ας το απολαύσουμε έτσι όπως πρέπει. Με τον γητευτή της στρογγυλής Θεάς να… ζωγραφίζει και τον σπουδαίο Βίκτορ Ούγκο Μοράλες να μας δημιουργεί δέος με την παθιασμένη περιγραφή του.
«… Ο Μαραντόνα έχει την μπάλα, τον μαρκάρουν δύο παίκτες. Ο Μαραντόνα συνεχίζει, η ιδιοφυΐα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Κάνει προσποίηση προς τα δεξιά, περνάει και τρίτο παίκτη, θα δώσει την μπάλα στον Μπουρουτσάγα;
Όχι, ο Μαραντόνα συνεχίζει. Ιδιοφυές. Ιδιοφυές. Ιδιοφυές. Τα-τα-τα-τα-τα-τα-τα… και γκόοοολ. Θέλω να κλάψω. Θεέ μου, να ζήσει το ποδόσφαιρο. Ντιεγκόλ. Αυτό θα με κάνει να κλάψω, με συγχωρείτε.
Ο Μαραντόνα έχει κάνει ένα απίθανο σπριντ, το καλύτερο γκολ όλων των εποχών. Ένα κοσμικό αστέρι. Από ποιον πλανήτη έχεις έρθει; Αφήνοντας ξερούς τόσους Άγγλους. Ευχαριστώ Θεέ μου για το ποδόσφαιρο, σε ευχαριστώ για τον Μαραντόνα και για αυτά τα δάκρυα. Αργεντινή 2 , Αγγλία 0».
Τα επακόλουθα
- Ο Στιβ Χοτζ της Αγγλίας αντάλλαξε φανέλες με τον Μαραντόνα σε εκείνο το ματς, την οποία δώρισε στο Εθνικό Ποδοσφαιρικό Μουσείο το 2000.
- Ο Ρομπέρτο Περφούμο, πρώην διεθνής Αργεντινός ποδοσφαιριστής, αναφέρθηκε στο ματς εναντίον της Αγγλίας, ως ο πραγματικός τελικός κι ο κύριος στόχος τους σε εκείνο το Παγκόσμιο Κύπελλο. Η κατάκτηση ήταν δευτερεύουσας σημασίας.
- Οι Άγγλοι φίλαθλοι, παρά την ήττα τους σε εκείνο το ματς, ψήφισαν το δεύτερο γκολ του Μαραντόνα ως την έκτη πιο σημαντική στιγμή στον παγκόσμιο αθλητισμό σε ψηφοφορία που έγινε το 2002.
- Ο Μαραντόνα επισκέφθηκε τον Αλί Μπιν Νασέρ στο σπίτι του στην Τυνησία, το 2015, δίνοντάς του μία υπογεγραμμένη εμφάνισή του ενώ τον αποκάλεσε, «αιώνιο φίλο» του.
- Τέσσερα χρόνια μετά το μουντιάλ τού 1986, ο Μαραντόνα… αναβίωσε το χέρι του Θεού. Στο ματς εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης για το δεύτερο όμιλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ιταλίας, ο Μαραντόνα χρησιμοποίησε το χέρι για να αποσοβήσει γκολ των Σοβιετικών!
Μερικά λόγια ακόμα για τον Ντιέγκο…
Όταν ο Ντιέγκο σκόραρε το δεύτερο γκολ εναντίον μας, ήθελα να χειροκροτήσω. Δεν έχω ξανανιώσει ποτέ έτσι. Θεωρούσα αδύνατο να σκοράρει κανείς ένα τόσο όμορφο γκολ. Είναι ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών με διαφορά. Είναι ένα φαινόμενο.
Γκάρι Λίνεκερ
Ο Ντιέγκο μου ζήτησε συγγνώμη, που δεν μου έδωσε πάσα στο δεύτερο γκολ που πέτυχε εναντίον της Αγγλίας. Ένιωσα προσβεβλημένος. Γιατί μετά από μία τέτοια κούρσα είχε τον χρόνο να σηκώσει το κεφάλι του και να δει πως ήμουν κι εγώ εκεί κοντά. Σαν παίκτης δεν συγκρίνομαι μαζί του. Ήταν υπέροχος.
Χόρχε Βαλντάνο
Μία ιδιοφυία. Ένας πραγματικός καλλιτέχνης. Ίσως ο καλύτερος όλων των εποχών. Μπορούσε να κερδίζει παιχνίδια, τελείως μόνος του.
Μπόμπι Ρόμπσον
Ο Ντιέγκο για τους Αργεντινούς, είναι σαν Θεός. Και πάντα θα είναι!
Κάρλος Τέβεζ
Ο Μαραντόνα κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο μόνος του. Ας είμαστε ειλικρινείς. Το υπόλοιπο ρόστερ ήταν συνηθισμένο. Ήταν ο καλύτερος παίκτης που έχω δει ποτέ!
Γκλεν Χοντλ
Πηγές: wikipedia.org, fifa.com
2 Σχόλια
[…] […]
[…] Ντιέγκο Μαραντόνα: Η μέρα που έγινε θρύλος […]