Μπορεί οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο να μετακινήθηκαν κατά ένα χρόνο λόγω του κορονοϊού,όμως εμείς ξεκινάμε από τώρα να «ετοιμάζουμε» το έδαφος της μεγαλειώδους αυτής γιορτής του αθλητισμού και σας παραθέτουμε δέκα πρώην Ολυμπιακά αθλήματα, τα όποια δύσκολα θα γνωρίζετε, αλλά και θα μπορείτε να αποδεχτείτε ότι υπήρξαν στο Ολυμπιακό πρόγραμμα.
Εμείς βασιζόμενοι σε ένα βίντεο του επίσημου καναλιού των Ολυμπιακών Αγώνων στο Youtube σας παρουσιάζουμε δέκα απ’ αυτά τα αθλήματα, που βρέθηκαν μόνο παροδικά στην λίστα των σπορ που περιλαμβάνονται στο τεράστιο αυτό αθλητικό γεγονός, τα οποία πολύ δύσκολα όχι μόνο θα θυμάστε, αλλά και θα γνωρίζετε πως υπήρξαν κάποια στιγμή μέρος αυτής της μεγαλειώδους γιορτής του αθλητισμού.
1. Πόλο
Ένα άθλημα που πρωτοεμφανίστηκε πολύ πριν την γέννηση του Χριστού, κάπου στον 5ο-6ο αιώνα και προέρχεται από ιππικά παιχνίδια που έπαιζαν Ιρανοί νομάδες, οι οποίοι το μετέφεραν στην Περσία κι έγινε το εθνικό σπορ της χώρας. Την μοντέρνα εκδοχή του παιχνιδιού ξεκίνησαν οι Ινδοί, οι οποίοι όντας τότε αποικία των Άγγλων, το «μετέδωσαν» σ’ αυτούς κι εκείνοι με την σειρά τους το έκαναν γνωστό σε όλα τα κράτη της τότε αυτοκρατορίας τους. Ωστόσο, το Πόλο ποτέ δεν έγινε ιδιαίτερα αγαπητό στις υπόλοιπες χώρες.
Υπήρξε στο πρόγραμμα για πέντε Ολυμπιακούς Αγώνες (1900, 1908, 1920, 1924 και 1936), με τελευταία φορά, εκείνη πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ύστερα από την επιστροφή των Αγώνων το 1948 δεν συμπεριλήφθηκε ξανά στο καλεντάρι της διοργάνωσης και οι βασικοί λόγοι είναι πρώτον πως δεν ασχολούνται πολλές χώρες (μόλις σε 16 χώρες είναι επαγγελματικό άθλημα) και δεύτερον πως έχει αρκετά έξοδα τόσο για την χώρα διεξαγωγής όσο και για τις ομάδες που συμμετέχουν.
Φανταστείτε πως κάθε ομάδα θα χρειαζόταν περίπου 25 άλογα τα οποία θα έπρεπε να φέρει στην χώρα διεξαγωγής και τα οποία θα έπρεπε να διαμένουν και να σιτίζονται κάπου ή αλλιώς θα έπρεπε η χώρα που διοργανώνει τους αγώνες να διαθέτει 25 άλογα για την κάθε ομάδα, τα οποία φυσικά να είναι εκπαιδευμένα ειδικά για να παίζουν πόλο. Αν αναλογιστεί κανείς τον μικρό αριθμό των χωρών που ασχολούνται επαγγελματικά με το άθλημα και που πιθανότατα θα μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες αυτές, καταλαβαίνει γιατί ο «Βασιλιάς των σπορ», όπως αποκαλείται, δεν είναι πλέον μέρος της μεγαλύτερης γιορτής του αθλητισμού.
Υ.Γ. Το γεγονός ότι κάποιοι δεν διέθεταν άλογα, αλλά ήθελαν πολύ να παίξουν πόλο, τους οδήγησε να χρησιμοποιήσουν κάποια υποκατάστατα των αλόγων όπως τα automobile, τα ποδήλατα, τους ελέφαντες (Νότια Ασία), τα segway στις ΗΠΑ, τα γιακ στην Μογγολία (χρησιμοποιούν και καμήλες) και την δυτική Κίνα, τα κανό (ναι καλά καταλάβατε τα γνωστά που χρησιμοποιούμε στις θάλασσες και τα ποτάμια)…
2. Βάσκικη πελότα
Ένα άθλημα που παίζεται κυρίως από τους Βάσκους που κατοικούν σε Ισπανία και Γαλλία. Πρόκειται για ένα παιχνίδι όπου δυο αθλητές από την κάθε ομάδα αγωνίζονται και ο σκοπός τους είναι να χτυπάνε με την ρακέτα που κρατούν (ή και με τα χέρια όπως παίζεται από τους Βάσκους κανονικά) την μπάλα στον τοίχο που βρίσκεται εμπρός τους θέλοντας να αναγκάσουν τον αντίπαλο να μην καταφέρει να στείλει την μπάλα ξανά στον τοίχο μετά το δικό τους χτύπημα.
Υπήρξε Ολυμπιακό άθλημα μία φορά το 1900, όταν οι αγώνες έγιναν στο Παρίσι, όπου συμμετείχαν στο αγώνισμα αυτό μόνο η διοργανώτρια Γαλλία και η Ισπανία, ενώ συμπεριλήφθηκε άλλες τρεις φορές σε Ολυμπιάδες ως άθλημα επίδειξης το 1924 (Παρίσι), το 1968 (Πόλη του Μεξικού) και το 1992 (Βαρκελώνη, διεξήχθησαν και αγώνες γυναικών).
3. Αγώνες ταχύτητας με σκι
Διαφορετικό από το alpine skiing, αφού οι αθλητές εδώ κατεβαίνουν απλώς μία πλαγιά με σκοπό είτε να σπάσουν το υπάρχον ρεκόρ ταχύτητας είτε να κάνουν τον καλύτερο χρόνο στην συγκεκριμένη διαδρομή που αγωνίζονται, χωρίς να χρειάζεται να περνούν από «πόρτες» κλπ. όπως συμβαίνει στο πρώτο. Ξεκίνησε το 1898 με έναν αγώνα στην Καλιφόρνια. Βρέθηκε στο πρόγραμμα των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Άλμπερτβιλ ως άθλημα επίδειξης το 1992, όμως θεωρήθηκε υπερβολικά επικίνδυνο εξαιτίας του μεγάλου αριθμού θανάτων που είχαν καταγραφεί στο αγώνισμα, μιας και οι ταχύτητες έφταναν ήδη από το 1978 τα 200χλμ. την ώρα.
4. Ασκήσεις γυμναστικής σε άλογα
Ουσιαστικά πρόκειται για γυμναστικές επιδείξεις με την βοήθεια αλόγων είτε πηδώντας πάνω από αυτά είτε κάνοντας ασκήσεις στηριζόμενοι πάνω σ’ αυτά. Το συγκεκριμένο άθλημα αναπτύχθηκε στην μεταπολεμική Γερμανία ως μία πρωτοβουλία για να φέρουν τα παιδιά κοντά στην ιππασία και τα διάφορα σπορ γύρω απ’ αυτήν. Με το equestrian vaulting, όπως είναι η διεθνής ονομασία του, ασχολούνται κυρίως χώρες της κεντρικής Ευρώπης και οι ΗΠΑ. Μπήκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων μόλις για μία φορά το 1920 στην Αμβέρσα, αλλά η παρουσία του για ευνόητους λόγους δεν ευδοκίμησε.
Οι δέκα στιγμές-τομές στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων
5. Λακρός
Δυο ομάδες δέκα παικτών (ένας τερματοφύλακας, τρεις αμυντικοί, τρεις μέσοι, τρεις επιθετικοί), από έναν μπαστούνι με απόχη για τον καθένα και όποιος βάλει τα περισσότερα γκολ κερδίζει. Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες που διαφέρουν ανάλογα με τα μπαστούνια που κρατάνε οι παίκτες, την αθλητική εγκατάσταση που παίζουν, τους κανονισμούς που ακολουθούν και τον εξοπλισμό που φορούν. Αυτές είναι το λακρός γηπέδου, το λακρός γυναικών (δεν επιτρέπονται οι σωματικές επαφές, μόνο μπαστούνι με μπαστούνι), το λακρός μποξ (με πέντε παίκτες σε πίστα χόκεϊ ή κλειστό γήπεδο ποδοσφαίρου) και το ιντερκρός (δεν έχει καθόλου επαφή τόσο για τους άντρες όσο και τις γυναίκες). Το βρίσκουμε κυρίως σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αγγλία, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία.
Υπήρξε δυο φορές κανονικά στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων, το 1904 (Σεντ Λούις) και το 1908 (Λονδίνο). Από τότε εισήχθη άλλες τρεις φορές ως άθλημα επίδειξης το 1928 (Άμστερνταμ) το 1932 (Λος Άντζελες) και το 1948 (Λονδίνο). Έγινε προσπάθεια να επανέλθει ως άθλημα επίδειξης στις διοργανώσεις της Ατλάντα (1996) και του Σίδνεϊ (2000), αλλά δεν κατέστη δυνατό.
6. Κρίκετ
Το άθλημα αυτό έκανε την εμφάνιση του γύρω στο 1600 στην Αγγλία, και όπως και αρκετά άλλα αθλήματα εκείνη την εποχή, «μεταδόθηκε» σε όλες τις αποικίες της αγγλικής αυτοκρατορίας. Παραμένει αρκετά δημοφιλές μέχρι σήμερα, πέρα από την Αγγλία, στην Ινδία, το Πακιστάν, την Νέα Ζηλανδία, την Σρι Λάνκα, το Μπαγκλαντές και τη Νότια Αφρική.
Έχει μπει στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων για μία φορά, το 1900 στο Παρίσι, όπου συμμετείχαν μόνο δυο ομάδες, μία γαλλική που φτιάχτηκε από τους παίκτες δυο ομάδων του Παρισιού, που αποτελούνταν κατά κύριο λόγο από Άγγλους ομογενείς και μία αγγλική ομάδα μέτριου επιπέδου. Ο λόγος που δεν συνεχίστηκε η παρουσία του; Επειδή, ακριβώς, είναι ελάχιστες οι χώρες, που ασχολούνται με το συγκεκριμένο άθλημα.
7. Το σκαρφάλωμα του σχοινιού
Μπήκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες ως μέρος των αγωνισμάτων της γυμναστικής από το ξεκίνημα της σύγχρονης βερσιόν των αγώνων τo 1896 στην Αθήνα και ακολούθησαν άλλες πέντε «συμμετοχές» (1904, 1908, 1912, 1924 και 1932). Ωστόσο, μετά το 1932 αφαιρέθηκε από την λίστα, χωρίς κάποια συγκεκριμένη αιτιολογία.
Μόντο Ντουπλάντις: Ο τσάρος που έλειπε από τους αιθέρες
8. Ποδηλασία με διθέσιο ποδήλατο (tandem cycling)
Επίσημο άθλημα των Ολυμπιακών Αγώνων μέχρι και τους αγώνες του Μονάχου το 1972. Ο όρος tandem δεν αναφέρεται αποκλειστικά σε διθέσια ποδήλατα, όμως στο Ολυμπιακό πρόγραμμα συμπεριλήφθηκαν μόνο αγώνες διθέσιων ποδηλάτων. Μπορεί να έχει πολλά χρόνια να εμφανιστεί στην Ολυμπιακή…σκηνή, ωστόσο μπορεί κανείς να παρακολουθήσει το συγκεκριμένο αγώνισμα της ποδηλασίας στο πρόγραμμα των Παραολυμπιακών αγώνων.
9. Διελκυστίνδα
Ένα άθλημα που ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει καν πως είναι άθλημα. Το πιθανότερο είναι να γνωρίζει απλώς την ύπαρξή του από την αντίστοιχη σκηνή στην εισαγωγή του σίριαλ «Κωνσταντίνου και Ελένης» ή κάποια παλιά καρτούν. Κι όμως το «tug of war» ή ελληνιστί η διελκυστίνδα, υπήρξε Ολυμπιακό Άθλημα μέχρι το 1920, αρχικά ως ένα από τα αγωνίσματα του στίβου και αργότερα ως ανεξάρτητο.
Ο τρόπος διεξαγωγής του είναι αρκετά απλός. Δυο ομάδες οκτώ μελών και ίσου συνολικού βάρους τραβούν ένα σχοινί με σκοπό να το τραβήξουν τέσσερα μέτρα προς το μέρος τους κι έτσι να κερδίσουν.
Παρ’ ότι οι ρίζες του συγκεκριμένου αθλήματος δεν είναι ακριβώς γνωστές, ένα…κομμάτι αυτών υπήρχε και στην Ελλάδα του 5ου αιώνα π.Χ., πέρα από την αρχαία Αίγυπτο, Ρώμη, Κίνα, Ινδία (από τον 12ο αιώνα μ.Χ.), η Μιανμάρ, την Γουινέα και πολλές ακόμη.
10. Μπαλέτο με σκι
Το μπαλέτο με σκι είναι ουσιαστικά μία δίλεπτη χορογραφία που εκτελείται κάνοντας σκι. Βρέθηκε δυο φορές στο πρόγραμμα των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων ως άθλημα επίδειξης το 1988 στο Κάλγκαρι του Καναδά και στο Σολτ Λέικ Σίτι των ΗΠΑ το 1992.
Μάλιστα, η αποτυχία του σπορ να εισέλθει στο Ολυμπιακό καλεντάρι ως κανονικό αγώνισμα οδήγησε στην παρακμή του, αφού η παγκόσμια ομοσπονδία του σκι μετά το 2000 σταμάτησε όλες τις επίσημες διοργανώσεις του μπαλέτου με σκι.
Το βίντεο από το επίσημο κανάλι των Ολυμπιακών Αγώνων στο Youtube:
1 Σχόλιο
[…] Διαβάστε ακόμη: Δέκα αθλήματα που δεν φαντάζεσαι πως «ανήκαν» στο πρόγ… […]