Το έχουν χαρακτηρίσει ως το «όπιο του λαού», δικαίως κατ’ εμέ. Απ’ άκρη σ’ άκρη, σε όλο τον κόσμο, από τις φαβέλες του Ρίο, στα γραφικά πετρόχτιστα σοκάκια του Λονδίνου, κι από τα «πλαστικά» γήπεδα του παγωμένου Ρέικιαβικ, σε εκείνα της… μουντιαλικής Νοτίου Αφρικής. Το ποδόσφαιρο υπάρχει για να ενώνει τους ανθρώπους και για να δημιουργεί ιστορίες που αξίζει να διηγείσαι.
Ο Παναθηναϊκός λειτούργησε ορθά ποδοσφαιρικά μετά από καιρό, επέλεξε τον σωστό άνθρωπο για την άκρη του πάγκου του και στο τέλος γεύτηκε τους καρπούς των κόπων του…
