Ανζί Μαχατσκαλά: Μια ιστορία ρωσικής παντοδυναμίας που κατέληξε σε τραγωδία

Η Ανζί εισέβαλε… βιαίως στις ζωές μας τον χειμώνα του 2011 κι όσο ξαφνικά εμφανίστηκε, τόσο ξαφνικά έγινε καπνός. Η ρωσική ομάδα ξόδεψε σχεδόν 250 εκατ. ευρώ σε τέσσερα χρόνια για τη δημιουργία μίας νέας ευρωπαϊκής δύναμης, ωστόσο, τα όνειρα βυθίστηκαν νωρίς και μαζί τους, η ίδια η ομάδα.

Ήταν Ιανουάριος του 2011 όταν γινόταν γνωστό πως ένας Ρώσος μεγιστάνας, αγόραζε το 100% των μετοχών μίας άσημης ομάδας την πρώτης κατηγορίας της χώρας. Ο Σουλεϊμάν Κερίμοφ, πέραν των πολλών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του, ήθελε να προσθέσει στη ζωή του λίγη… γεύση κι έτσι αποφάσισε να εξαγοράσει την ομάδα της πόλης στην οποία μεγάλωσε. Αυτή δεν ήταν άλλη από την Ανζί Μαχατσκαλά.

Η Μαχατσκαλά είναι μία όμορφη πόλη της νοτιοανατολικής Ρωσίας, η οποία «βρέχεται» από την Κασπία Θάλασσα και βρίσκεται λίγο βορειότερα από τα σύνορα με Γεωργία και Αζερμπαϊτζάν, στα βόρεια του Καυκάσου. Η Ανζί ιδρύθηκε το 1993 και είχε καταφέρει να ανέβει γρήγορα στην πρώτη τη τάξει κατηγορία της Ρωσίας. Τότε, ήταν που θα άλλαζαν όλα.

Ο Κερίμοφ έδωσε κάμποσα εκατομμύρια ευρώ για να «μπει» στην ομάδα (φήμες λένε πως είχε την πλήρη οικονομική υποστήριξη του Προέδρου του Νταγκεστάν, Μαγκομετσαλάν Μαγκομέντοφ) και στις πρώτες του δηλώσεις, ανέφερε πως θα διέθετε πάνω από 200 εκατομμύρια ευρώ για μεταγραφές με σκοπό η ομάδα, σε βάθος τριετίας, να έπαιρνε το πρωτάθλημα και να προκρινόταν στο Τσάμπιονς Λιγκ. Σαν να μην έφτανε αυτό, υποσχέθηκε στους φιλάθλους του συλλόγου, υπερσύγχρονο γήπεδο 40.000 θέσεων αλλά και δημιουργία ακαδημιών.

Με ένα απλό σκρολάρισμα στο ίντερνετ θα ανακάλυπτε κανείς πως μόνο η περιουσία του ίδιου του Κερίμοφ άγγιζε τα 10 δις ευρώ. Ο τύπος δεν αστειευόταν.

Ένας νέος ποδοσφαιρικός κόσμος, εμφανίστηκε σε αυτή τη μικρή γωνιά του πλανήτη

Πριν καλά-καλά κοπάσουν οι πανηγυρισμοί των φίλων της Ανζί αλλά και προτού η άγνοια των δημοσιογράφων μετουσιωθεί σε βεβαιότητα, ο Κερίμοφ πραγματοποίησε καμιά 20αριά μεταγραφές αξίας 31 εκατομμυρίων ευρώ. Καταρχάς, έφερε πίσω από την… απόσυρση τον Ρομπέρτο Κάρλος. Ο 37χρονος Βραζιλιάνος ήταν έτοιμος να κρεμάσει τα παπούτσια του, έχοντας κατακτήσει τα πάντα στην καριέρα του. Ωστόσο, όταν έφτασε η πρόταση της Ανζί στα χέρια του, αποφάσισε να κάνει λίγο υπομονή ακόμα.

Ο Κερίμοφ του υποσχέθηκε 10 εκατομμύρια ευρώ για δύο χρόνια και ο Ρομπέρτο Κάρλος δέχθηκε. Μάλιστα, είχε προσυμφωνηθεί πως ο παίκτης θα αγωνιζόταν ως αμυντικός χαφ κι όχι ως αριστερός μπακ. Κι επειδή, το χρήμα έρρεε άφθονο, ο Κερίμοφ έκανε δώρο στον Ρομπέρτο Κάρλος στα γενέθλιά του μία Bugatti Veyron αξίας ενός εκατομμυρίου ευρώ.

Στο ίδιο μεταγραφικό παζάρι, «λιμάνι» στην Ανζί έπιασαν μεταξύ άλλων:

Όνομα	Ομάδα	Ποσό
Ζουσιλέι	Κορίνθιανς	10 εκατ. €
Μουμπαράκ Μπουσουφά	Άντερλεχτ	8 εκατ. €
Ντιέγκο Ταρντέλι	Ατλέτικο Μινέιρο	5 εκατ. €
Σαμίλ Γιαχιγιάλοφ	Κρασνοντάρ	5 εκατ. €
Ζοάο Κάρλος	Γκενκ	2.5 εκατ. €

Οι πρώτες επιτυχίες, άνοιξαν την… όρεξη

Με το πρωτάθλημα να βρίσκεται σε εξέλιξη, καθότι είχε αρχίσει Μάρτη του ‘11 και θα τέλειωνε τον Μάιο του ‘12, η Ανζί συνέχισε να τινάζει την μπάνκα.

Ακολούθησε ίσως η πιο πολύκροτη μεταγραφή της ομάδας, αυτή του Σαμουέλ Ετό. Ο 30χρονος Καμερουνέζος, είδε με καλό μάτι το project της ομάδας κι αποφάσισε να αφήσει το κρύο του Μιλάνου και την Ίντερ για το ακόμα πιο παγωμένο Μαχατσκαλά. Το… μπουγιουρντί έφτασε τα 27 εκατομμύρια ευρώ με τον Ετό βέβαια να αρνείται να μείνει μόνιμα στην Μαχατσκαλά, φοβούμενος για τη σωματική του ακεραιότητα. Έτσι, αποφάσισε να βρει σπίτι στη Μόσχα και να διανύει αεροπορικώς καθημερινά 2000 χιλιόμετρα για να παρευρεθεί στην προπόνηση.

Συνολικά, ο Κερίμοφ έβγαλε από την τσέπη του 88 εκατομμύρια ευρώ το καλοκαίρι του 2011, με τις πιο σημαντικές προσθήκες να είναι οι εξής:

Όνομα	Ομάδα	Ποσό
Γιούρι Ζίρκοφ	Τσέλσι	15 εκατ. €
Κριστοφέρ Σαμπά	Μπλάκμπερν	14 εκατ. €
Μπάλαζ Τζούτζακ	Αϊντχόφεν	14 εκατ. €
Μεχντί Καρσελά	Σταντάρ Λιέγης	5.7 εκατ. €

Η μεγαλύτερη μεταγραφή βέβαια, έγινε στον πάγκο της ομάδας. Τον Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου προσλήφθηκε ο Γκους Χίντινκ για να καθοδηγήσει το… παράξενο καράβι της Ανζί και το έκανε μάλιστα αρκετά καλά. Ο σύλλογος τερμάτισε στην 5η θέση του πρωταθλήματος και προκρίθηκε στο Γιουρόπα Λιγκ της επόμενης περιόδου.

Η απότομη ακμή, έφερε και απότομη παρακμή…

Η ομάδα έδειχνε να μπαίνει στο σωστό δρόμο, τουλάχιστον αγωνιστικά. Ωστόσο, η κατάσταση μόνο ρόδινη δεν ήταν. Τον επόμενο ενάμιση χρόνο, ο σύλλογος ξόδεψε πάνω από 120 εκατομμύρια ευρώ, φτάνοντας έτσι τα 250 σε σχεδόν τέσσερα χρόνια.

Όνομα	Ομάδα	Ποσό
Γουίλιαν	Σαχτάρ Ντόνετσκ	35 εκατ. €
Λασίνα Τραορέ	Κουμπάν	18 εκατ. €
Έβερτον	Κοΐμπρα	5.5 εκατ. €
Λασανά Ντιαρά	Ρεάλ Μαδρίτης	5 εκατ. €
Αλεκσάντρ Κοκόριν	Ντιναμό Μόσχας	19 εκατ. €
Ίγκορ Ντενίσοφ	Ζενίτ	15 εκατ. €
Κριστοφέρ Σαμπά (Ναι, ξανά)	QPR	12 εκατ. €

Η ομάδα τερμάτισε στην τρίτη θέση αυτή τη φορά, την υψηλότερη στην ιστορία τους, χάνοντας την ευκαιρία για το Τσάμπιονς Λιγκ για λίγο. Εκτός της τρίτης θέσης στη ρωσική Πρέμιερ Λίγκα, η Ανζί έφτασε ως τους «16» του Γιουρόπα Λιγκ, αποκλείστηκε όμως από τη Νιούκαστλ, ενώ κατέγραψε και μια μεγάλη νίκη επί της Λίβερπουλ στους ομίλους με 1-0.

Εκεί άρχισε η κατρακύλα. Ο Κερίμοφ αποφάσισε να κόψει τα 2/3 του μπάτζετ της ομάδας ενώ ανέβαλλε τα σχέδια για το γήπεδο και απλά έκανε ανακατασκευή του παλιού Khazar Arena. Ουσιαστικά το μόνο που έγινε ήταν να αυξηθούν οι θέσεις των θεατών, να αλλάξει την ονομασία του σε Anzhi Arena και να φέρει την Cher και τον Flo Rida να τραγουδήσουν στην επίσημη επαναλειτουργία του γηπέδου.

Το Νταγκεστάν, τα χρήματα και η έλλειψη γνώσεων έφερε την τελική κατάρρευση!

Η απόφαση του Κερίμοφ δεν ήρθε ξαφνικά. Σε συνεννόηση με τον Πρόεδρο του Νταγκεστάν, είδαν πως αυτό που επιχείρησαν, δεν θα τους έφερνε πίσω ούτε τα μισά, τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον. Σε συνδυασμό με τις συνθήκες… πολέμου που επικρατούν μέχρι και σήμερα στη Δημοκρατία του Νταγκεστάν, λόγω κυρίως γεωγραφικής θέσης, κατάλαβαν γρήγορα πως το project Ανζί, ήταν καταδικασμένο να αποτύχει.

Αυτό που οικειοθελώς δεν ανέφερα παραπάνω, είναι πως στη Δημοκρατία του Νταγκεστάν (η Ρωσία μέχρι και σήμερα έχει 85 διοικητικές περιφέρειες στις οποίες χωρίζεται, οι 22 έχουν δική τους γλώσσα, κουλτούρα και νομοθεσία), συναντά κανείς πληθυσμιακές ομάδες τουρανικής προέλευσης αλλά και με προέλευση από τα βουνά του Καυκάσου, το Ιράν και την Τουρκία ενώ η πλειονότητα είναι μάλιστα μουσουλμάνοι. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, πως οι διαμάχες, οι προστριβές και τα… συμφέροντα είναι πολλά στην συγκεκριμένη περιοχή.

Κάπως έτσι, το 2013 ο Χίντινκ πήρε… τον ομματιών του και έφυγε ενώ ακολούθησαν όλοι οι υπόλοιποι big earners της ομάδας με τη σειρά. Σε αυτά τα τέσσερα χρόνια, η Ανζί έβαλε στα ταμεία της περίπου 210 εκατομμύρια από μεταγραφές, not bad θα πω εγώ. Μόνο το καλοκαίρι του ‘13, η ρωσική ομάδα κέρδισε από πωλήσεις 160 εκατ. €. Τουτέστιν, αποχώρησαν περίπου 30 ποδοσφαιριστές και ήρθαν άλλοι τόσοι ως ελεύθεροι. Ωστόσο, η ζημία στην… τσέπη του Κερίμοφ ήταν περί των 5.5 δις ευρώ εκείνη την τετραετία. Ουπς!

Όπως είναι φυσικό, η ανησυχία στις τάξεις των οπαδών μεγάλωνε. Η διοίκηση όμως θέλησε να τους ενημερώσει πως: «Η απότομη επιδείνωση της υγείας του ιδιοκτήτη μας, Σουλεϊμάν Κερίμοφ λόγω της έλλειψης επιτυχιών του συλλόγου, μας ανάγκασε να κάνουμε τις πωλήσεις». Ναι.

Το αποτέλεσμα ήταν πικρό. Η ομάδα υποβιβάστηκε την αμέσως επόμενη σεζόν ενώ ο Κερίμοφ πούλησε τις μετοχές του στον Οσμάν Καντίγεφ τρία χρόνια αργότερα. Τα χειρότερα όμως δεν είχαν έρθει ακόμα. Αυτό γιατί ο Ρώσος μεγιστάνας είχε αφήσει τέτοια οικονομική «τρύπα» στο σύλλογο που το 2019 δεν κατάφερε να πάρει αδειοδότηση για τη συμμετοχή του στην επόμενη αγωνιστική σεζόν κι έτσι η Ανζί υποβιβάστηκε στην τρίτη κατηγορία της χώρας (όπου βρίσκεται ως σήμερα), συνοδευόμενη από αρκετές ακόμα κυρώσεις.