Αντρέα Μπελότι: Ένα «αστέρι» που… σιγοσβήνει

Το 2017 ο Αντρέα Μπελότι ήταν ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς στην Ευρώπη. Η υψηλή ρήτρα στο συμβόλαιό του αλλά και η δική του απροθυμία, τον εμπόδισαν από το να κάνει το μεγάλο «άλμα» στη καριέρα του. Ακολούθησαν τραυματισμοί και «αφλογιστία» με τον ίδιο να δίνει τη δική του… μάχη ενάντια στο χρόνο.

Η σεζόν 16/17 ξεκίνησε ιδανικά για τον Αντρέα Μπελότι. Ο σέντερ φορ της Τορίνο, σκόραρε εναντίον της, αγαπημένης του, Μίλαν στη πρώτη αγωνιστική της Σέριε Α και ακολούθησε το χατ-τρικ εναντίον της Μπολόνια. Καθώς οι αγωνιστικές ημέρες περνούσαν, ο «κόκορας» (ψευδώνυμο το οποίο «κέρδισε» λόγω του πανηγυρισμού του) γινόταν πιο ώριμος στο παιχνίδι του. Βελτίωσε το «κακό» αριστερό του πόδι και τη φυσική του κατάσταση, άρχισε να συμμετέχει στο παιχνίδι της ομάδας του κι εκτός περιοχής και μαζί με τους Ιάγκο Φάλκε και Σιμόνε Τζάτζα, είχε αναπτύξει μια εξαιρετική επικοινωνία που φαινόταν ξεκάθαρα μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Ήδη, είχαν αρχίσει να τον συγκρίνουν με τον Τζιανλούκα Βιάλι.

Τον Μάρτιο εκείνης της χρονιάς, στο πρώτο του παιχνίδι ως αρχηγός της «γκρανάτα», ο Μπελότι σκόραρε ακόμα ένα χατ-τρικ, το οποίο ήταν και το γρηγορότερο από το 2000 (7 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα) ενώ με το τέλος της σεζόν, τα 26 τέρματα που είχε πετύχει στο πρωτάθλημα τον κατέτασσαν τρίτο σκόρερ και στα 23 του χρόνια γινόταν ένα από πιο «hot» ονόματα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Εκείνη τη «μαγική» σεζόν έγινε και ο πρώτος παίκτης κάτω των 24 ετών που πετυχαίνει πάνω από 24 γκολ, επίδοση που τελευταίος είχε «πιάσει» ο Αντρί Σεφτσένκο τη σεζόν 99/00. Την ακριβώς προηγούμενη χρονιά είχε «σπάσει» το ρεκόρ του Τζιανλουίτζι Μπουφόν, ο οποίος είχε φτάσει τα 974 λεπτά χωρίς να δεχθεί γκολ.

«Σαν παιδί, θυμάμαι να τρέχω σαν τρελός και να προσποιούμαι πως είμαι ο Αντρί Σεφτσένκο. Ήταν, είναι και θα είναι το είδωλό μου. Η “πείνα” που είχε μέσα στο γήπεδο, η ψυχραιμία του και οι ικανότητές του, τον έκαναν τόσο σπουδαίο», έχει πει σε συνέντευξή του ο Ιταλός επιθετικός, προσθέτοντας: «Το δώρο της κοπέλας μου στα γενέθλιά μου, ήταν ένα μήνυμα από τον Σεφτσένκο να μου εύχεται. Όταν το είδα χάρηκα σαν να ήμουν μικρό παιδί, έκλαψα από ευτυχία!»

Ο Μπελότι βρισκόταν σε εξαιρετικό «φεγγάρι» και οι ομάδες που τον ήθελαν, περίμεναν σε… σειρά προτεραιότητας για να καταθέσουν μια πρόταση. Μπάγερν Μονάχου, Τσέλσι, Μίλαν, Γιουβέντους και κυρίως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Μουρίνιο ήταν οι ομάδες που προσπάθησαν περισσότερο να τον κάνουν δικό τους, καμία όμως δεν το κατάφερε και οι λόγοι ήταν δύο.

Τον Δεκέμβριο του 2016, ο εκκεντρικός ιδιοκτήτης της ομάδας Ουμπέρτο Κάιρο, βλέποντας πως ο Μπελότι βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα, ανανέωσε το συμβόλαιό του μέχρι το 2021, με δικαίωμα επιμήκυνσης συνεργασίας από την ομάδα για ακόμη ένα έτος. Το σημείο «κλειδί» της συμφωνίας, ήταν πως ο Κάιρο πρόσθεσε μια ρήτρα 100 εκατομμυρίων ευρώ στον Μπελότι, η οποία αφορούσε όμως ομάδες εξωτερικού.

«Ελπίζω να μην πληρώσει ποτέ κανείς τη ρήτρα», αυτά ήταν τα λόγια του Κάιρο που αποδεικνύουν πως αν μπορούσε να βάλει ρήτρα ενός δις ευρώ, θα το έκανε.

Με απλά ελληνικά, ο ένας λόγος που δεν έφυγε εκείνο το καλοκαίρι ο Μπελότι ήταν η ρήτρα και ο άλλος ήταν… ο ίδιος ο παίκτης. Ο Ιταλός επιθετικός γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια μικρή πόλη κοντά στο Μπέργκαμο. Από μικρός πάλεψε σκληρά για να φτάσει στο σημείο να αγωνιστεί στην πρώτη κατηγορία, μη έχοντας πολυτέλειες που είχαν άλλα παιδιά στην ηλικία του. Πέρασε από τις Αλμπινολέφε και Παλέρμο και αγωνιζόμενος δίπλα στον Πάουλο Ντιμπάλα, «κέρδισε» τη μεταγραφή του στην Τορίνο το 2015. Βλέπετε, ο Μπελότι δεν ήταν χαρακτηριστικό παράδειγμα ποδοσφαιριστή με αστείρευτο ταλέντο, αλλά η πολλή δουλειά σε συνδυασμό με το χαρακτήρα του, τον οδήγησαν να αγωνίζεται στο υψηλό επίπεδο.

«Είναι ένα παράδειγμα προς όλους, γιατί ο Θεός δεν τον προίκισε με πολύ ταλέντο αλλά με σπουδαιότερες αξίες όπως, γενναιοδωρία, ενθουσιασμό και πάθος». Κάπως έτσι χαρακτήρισε τον Μπελότι ο Αρίγκο Σάκι. Οι αξίες με τις οποίες μεγάλωσε ο «κόκορας» δεν τον αφήνουν να… πουλήσει έτσι απλά μια ομάδα με την οποία έχει δεθεί τόσο πολύ. Η Τορίνο του έδωσε την ευκαιρία να αγωνισθεί με αξιώσεις στην Σέριε Α εναντίον σπουδαίων αντιπάλων και ήταν αυτή η οποία τον καθιέρωσε στην εθνική Ιταλίας. Στο δικό του μυαλό, φαντάζει δύσκολο να αποχωρήσει από τη «γκρανάτα».

«Φυσικά και θα μείνω. Θέλω να συνεχίσω να ανήκω στην Τορίνο. Είναι σίγουρο ότι θα αγωνιστώ εδώ και την επόμενη χρονιά. Ενημερώστε τους φίλους της ομάδας μας!»

Εκείνο το καλοκαίρι ήταν κομβικό για τη καριέρα του. Οι προσφορές που είχαν καταφτάσει στα γραφεία της Τορίνο ήταν πολλές αλλά καμία δεν έφτασε τα 100 εκατομμύρια ευρώ που ζητούσε ο Κάιρο, ενώ Μίλαν και Γιουβέντους έφτασαν μέχρι τα 70, ποσό που ούτε αυτό ικανοποίησε τα στάνταρ του συλλόγου.

Η σεζόν 17/18 ξεκίνησε κι ο Μπελότι ήταν αποφασισμένος να στείλει την Τορίνο ξανά στην Ευρώπη μετά το 2014 αλλά και να αποδείξει πως δεν ήταν «one season wonder». Με το περιβραχιόνιο, πλέον, μόνιμα στο μπράτσο, ο Μπελότι σημείωσε μόλις δέκα γκολ στο πρωτάθλημα και τρία στο κύπελλο. Ένας επανεμφανιζόμενος τραυματισμός στο δεξί γόνατο τον ανάγκασε να χάσει κάποια ματς και να βρεθεί εκτός ρυθμού ενώ τα άσχημα τελειώματα και η κακή ψυχολογία ήταν εκείνα που χαρακτήρισαν τη χρονιά του. Τα δύο γκολ που πέτυχε με «ψαλιδάκι» ήταν τα μόνα άξια αναφοράς σε μια κατά τ’ άλλα κακή σεζόν για εκείνον.

Το καλοκαίρι που ακολούθησε επικρατούσε… νεκρική σιγή όσον αφορά τη μεταγραφή Μπελότι. Ο Κάιρο, ήταν βέβαιο πως παρά τη μέτρια χρονιά της ομάδας του, έτριβε τα χέρια του από ικανοποίηση για την διαφαινόμενη παραμονή του «κόκορα».

Κάπως έτσι, φτάνουμε στη φετινή χρονιά…

Ο Αντρέα Μπελότι ολοκλήρωσε δύο σεζόν χωρίς τραυματισμούς (δεν έχει καταστεί σαφές αν θα ολοκληρωθεί η φετινή χρονιά), σημείωσε 32 γκολ σε 70 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις και έχει επιστρέψει έστω και κοντά στα στάνταρ του 2017. Η Τορίνο έχει ενεργοποιήσει το «+1» στο συμβόλαιό του, το οποίο πλέον, λήγει τον Ιούνιο του 2022 και μένει να δούμε αν το φετινό καλοκαίρι θα είναι αυτό που ο Μπελότι θα κάνει το μεγάλο «άλμα» της καριέρας του. Οι οιωνοί δεν είναι μαζί του. Ο ίδιος παλεύει με το χρόνο καθώς όντας 26 ετών, δεν είναι εύκολο να βρεθούν ομάδες που θα πληρώσουν εννιαψήφιο ποσό για τις υπηρεσίες του. Μην ξεχνάμε πως είναι ένας ποδοσφαιριστής, με μικρή εμπειρία από μεγάλες διοργανώσεις, δεν έχει αγωνιστεί ποτέ στο Τσάμπιονς Λιγκ και με τη «Σκουάντρα Ατζούρα» οι εμφανίσεις του χαρακτηρίζονται από κακές έως μέτριες.

«Ποτέ δεν σταμάτησα να σκέφτομαι το “βάρος” των 100 εκατομμυρίων, είναι χρήματα που θεωρώ υπερβολικά».

Η Έβερτον του Κάρλο Αντσελότι και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχουν εκδηλώσει ήδη, το ενδιαφέρον τους για τον Ιταλό επιθετικό αλλά λόγω κορονοϊού όλα μπαίνουν στον «πάγο». Αν δεν οριστικοποιηθεί η ολοκλήρωση της Πρέμιερ Λιγκ είναι άγνωστο αν θα μοιραστούν τα ποσά από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, κάτι που σημαίνει πως μια μεταγραφή με τόσα… μηδενικά ίσως να είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί. Όσον αφορά ομάδες από τα άλλα «μεγάλα» πρωταθλήματα, φαντάζει… ουτοπικό να βρεθεί κάποια που θα πληρώσει τη ρήτρα του.

«Ο Αντρέα δεν το κουνάει από εδώ. Δεν είναι αλήθεια πως τον θέλουν ομάδες του εξωτερικού», με αυτά τα λόγια προ δύο μηνών αποφάσισε ο Κάιρο να «κλείσει» πρόωρα τις πόρτες στους… υποψήφιους μνηστήρες.

Την ίδια στιγμή, όμως, η επόμενη μεταγραφική περίοδος μοιάζει να είναι η τελευταία ευκαιρία του Μπελότι. Τα χρόνια περνούν και όταν ολοκληρωθεί το συμβόλαιο που τον δεσμεύει θα βρίσκεται στο 29^ο έτος της ηλικίας του. Μια ηλικία συχνά αποδοτική για τους επιθετικούς αλλά -σχεδόν- απαγορευτική για να πείσει τις «μεγάλες» ομάδες να τον εμπιστευτούν έστω κι αν τον αποκτήσουν ως ελεύθερο.

Κάτι που σημαίνει πως ίσως ο Μπελότι δεν ρισκάρει ποτέ να αποχωρήσει από την Τορίνο. Μια ομάδα που αγαπάει αλλά και οι οπαδοί της οποίας τον λατρεύουν. Ο Αντρέα Μπελότι ίσως αποτελέσει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα θύματος των καλών του προθέσεων σε μια εποχή του ποδοσφαίρου, η οποία απαιτεί κυνισμό και εγωισμό.